August 22, 2015
5:30 a.m.Saturday ngayon. Today is the big day na inaabangan ng buong AlDub Nation. Ang pangalawang kasalang YaKie.
Susunduin nanaman ako ni Richard mamaya dahil gusto niya na palagi akong ihatid sa bawat baranggay na pupuntahan namin. Hindi yata marunong mapagod ang lalaking yun eh :)
Naalala ko tuloy, It's been two weeks na rin nang ma-ospital ako at mangyari ang "declaration of love" ni Richard sa akin sa harap mismo ng parents ko.
Tandang-tanda ko pa ang mga sinabi sa akin ni Richard nang gabing iyon.
Alalang-alala ko pa kung paano siya lumuhod sa harap ng pamilya ko nang hingin niya ang pagpayag ni Tatay sa panliligaw niya sa akin.
Hindi ko naman hiniling na gawin pa niya iyon dahil matagal na akong payag na ligawan niya ako.
(refer to Chapter 15)Hindi ko rin akalain na may katulad pa niyang lalaki...
Katulad niya na kayang gawin ang ganung bagay.Sa panahon kasi ngayon, wala ng paligoy-ligoy pa,walang paa-paalam sa magulang ang mga panliligaw.
May maka-chat ka lang, later on, magiging in a relationship agad ang status mo sa Facebook. Like duh! Ang mga lalaki kasing kilala ko.. Nag type lang ng mga sweet words and praises sasabihin na nilang panliligaw at panunuyo na iyon. Nagdudududotdot ka lang naman sa cellphone o keyboard mo... effort na ba 'yun?
Hindi ko tuloy maiwasang ikumpara sa kanila si Richard dahil sa totoo lang, wala pa yun sa kalingkingan ng ginagawang panliligaw sa akin ni Richard.
Sa loob ng isang buwan, grabeng panununuyo na ang nagawa niya sa akin at sa buong pamilya ko. Nasubukan niyang maging gardener ni Tatay, all-round house boy ni Nanay , manikyurista ni ate, carwasher ni kuya, tutor ng nakababata kong kapatid at kung anu-ano pa!
At ito pa! Nag-rent lang naman siya ng apartment malapit sa bahay namin dito sa Bulacan para if ever may kailangan daw ako mapupuntahan niya kaagad ako. Ewan ko ba kung anong kabayanihan ang nagawa ko nung past life ko at binigyan ako ngayon ng katulad niyang manliligaw.
Napapaisip tuloy ako kung deserve ko ba siya.Hayyyy!
*ding-dong* ding-dong*
6:00 am na!
Katatapos ko lang ilagay sa lunchbox ang breakfast na niluto ko.Mukhang nariyan na ang sundo ko. =)
(Question: Lunchbox pero bakit breakfast ang laman? XD)
-ayy Ewan! XDDali-dali kong binitbit ang bag ko at 2 lunch box upang buksan ang gate. Sa labas ng isang itim na kotse nakita ko na ang lalaking nagtataglay ng mala-asong mukha. HAHA! Charing! XD
"Good morning Mae!" Masayang bati niya sa akin at iniabot ang isang box ng fresh milk.
Simula ng lumipat siya sa malapit na apartment, every morning na syang may dala sa akin ng kung anu-anong pagkain. May balak yata siyang patabain ako eh. -___-
Kinuha ko ang fresh milk at binati ko rin siya baka magtampo eh. Haha!
"Good morning din Richard. " Ngiti ko sa kanya.
"Tara na. Ihahatid pa kita sa kasal mo!" Pang-aasar niya sa akin.
Hinampas ko lang siya sa tiyan at inirapan. Natawa na lamang siya sa ginawa ko at nang maka-recover na siya sa pagtawa binuksan niya ang pinto ng back seat para ilagay ang mga bags ko.
Sumunod niyang binuksan ay ang passenger's seat, siyempre para doon ako maupo. Alangan naman tumayo ako.. Seat nga diba? -__-
Charing ulet!Para saan ang lunchbox???
Ganito kasi iyan... Nakagawian na namin ni Richard ang pagbe-breakfast ng sabay. Minsan sa bahay siya nagbe-breakfast kasabay namin sila tatay(medyo awkward).. Kung nagmamadali naman, sa car na lang kami kumakain. Tulad ng mga nakaraang araw, ako ang nagluto ng breakfast namin. Chef kaya ang yaya niyo =P
BINABASA MO ANG
'Til I Meet You... AGAIN #AlDub <3
FanfictionThis is a fanfiction. This story is written to show support for AlDub Love team :D If you're reading this because you think that the events in this stories are for real,better stop reading it now because this story is just a fruit of the author's im...