'Til I Meet You... AGAIN #AlDub <3

Chapter 25: Escape to Bicol 2.0

Alden's POV:

Nang makarating na kami ng mga crews sa hotel agad na kaming nagpunta sa reception area at nagpacheck-in. Halatang-halata na inaantok pa sila kaya malaki ang chance na hindi nila ako pigilan kung sakaling maglagalag man ako ngayong umaga. Kanya-kanya kaming punta sa room namin.. Sila para magpahinga at ako naman para mag-ayos na ng sarili ko para sa date namin ni Mae mamaya.

Gayunpaman, kahit alam kong di nila ako pipigilan, nagpaalam pa rin ako sa mga kasama ko na aalis ako at gaya ng hinala ko..Hindi nga sila nagtanong kung saan ako pupunta (mabuti naman) but they told me na dapat makabalik ako before 7:00 PM.

Excited na akong makita si Mae-mae. Muntik pa kaming mag-away kanina dahil sa reply ko. Eh malay ko bang room number pala yung 143. Akala ko I Love You eh.. Na-excite lang naman ako. Nakakahiya tuloy! Haha!

I texted her para masigurong bati na kami.

To: Hany <3

' Bati na tayo ha? :) '
* * *

From: Hany <3

' Opo :) '
* * *

Yey! Bati na kami!
Sa tingin ko hindi pa kumakain si Hany kaya yayayain ko na lang siya. Nasanay na rin kasi ako na siya ang kasamang mag-breakfast.

To: Hany <3

' See you later! Baba ka sa Jasmin's restau mamayang 7:00 am. Di na kita masusundo sa room mo baka may makakita sa atin eh. Btw,Don't forget your disguise :) '

*sent*

That's the last message I sent her. I didn't bother to see kung may reply na siya o wala basta inayos ko na ang gamit ko at syempre disguise ulit.

As promised, magde-date kami ni Mae ngayon at walang makakapigil sa'min!

* * *

Maine's POV:

CAP √
Sunglass √

I checked myself in the mirror and ready! Hindi masyadong bongga ang disguise ko. Wala namang mag-iisip na narito ako :)

Nagpunta na ako sa Jasmin's Restaurant ten minutes before ng napag-usapang oras namin ni Richard.

Umupo ako malapit sa entrance kaya kitang-kita ko ang mga taong dumadaan sa lobby ng hotel. I saw someone familiar kaya tumakbo ako palabas.

"L.A!" I shouted.

I gestured him not to shout my name nang akmang isisigaw niya ito.

"Uyy Maine.. Okay ka na?" Tanong niya nang makalapit na siya sa pwesto ko.

"Oo.. Thank you ulit dun sa ginger tea mo." I smiled at him.

"Wala yun! Sanay na ako sa'yo best friend. Haha!"

"What do you mean by that, huh L.A.?" I asked him half smirking.

"We've been best friend for five years kaya pati utot mo at hininga mo alam ko. Charot!"

"Hahaha! Wag ka ngang Charot ng charot diyan! Ang gwapo gwapo mo... Ang laki ng katawan mo best pero ang lakas mo maka-bading!"
Sabi ko naman habang nakakapit sa braso niya.

"Halerr! Bading kaya ako best! That's why I rejected you. Duh! Kahit na lalaking-lalaki ako tingnan.. Maganda pa rin ako."
Maarteng sagot niya.

"Nakakatawa nga best eh. Because of you nag-decide akong magpunta sa New York. Feeling broken pa ako nun! Pero na-realize ko na hindi pala ako in love sa'yo best. Nasanay lang akong lagi mo akong pinapasaya... Hinahanap-hanap ko yung presensya mo kaya akala ko mahal na kita.. I'm soooo immature back then.. Haha! Ayoko nang balikan."

"If I know may hidden agenda ka sa akin! Eww!" Diring-diring tugon niya.

"Ang arte more best! Halikan kita diyan eh!"

"Hanggang ngayon ba gusto mo pa rin ako?" Sabi niya habang naka-kunot noo.

"Oo naman!" Sagot ko na medyo natatawa pa nang niyakap ko siya.

"Ehemm.." Rinig ko sa aking likuran.

Naramdaman ko ang masuyong paghigit sa akin at ang paghawak niya sa bewang ko na para bang ipinagdadamot ako.

"Richard.." Mahina kong sambit.

Kapwa kami nabigla ni L.A sa biglang pagsulpot niya. Hindi ko maipinta ang ekspresyon ng kanyang mukha ng tumingin siya kay L.A.

Uh-oh! Nangagamoy jelly ace!