Sondayım. Artık kaçamam tükendim. Dragon Meclisi peşimde. İstedikleri ise benim. Yoksa karar mı değiştirdiler bilmiyorum. Beni bulmak için onları kullanıyorlar. Hepsini. Adrian, Miranda, James, Aliaa, Kutay, Aras, Derin, Merve, Armağan, Ecrin, Işıl, Elva, Ariana, Isaac. Hepsini.
Armağan'ın annesi ölmedi!
Miranda her şeyi hatırlıyor!
Adrian'ın yetenekleri sınırsız, o bir terazi! Özgürlüğün terazisi!
Kehanet beni bulmaları için uydurulmuş bir yalandan başka bir şey değil!Kaç asırdır kaçıyorum bilmiyorum. Bir sürü ülke, bir sürü medeniyet, bir sürü insan, bir sürü aile, sürekli kaçış. Artık buna bir son vermeliyim. Yarın o gün. Kehanetin başladığını söyledikleri gün.
"Yıldızlar doğudan batıya sıralanıyor,
Derin okyanus gökyüzüne ulaşıyor,
Kumral kum okyanusa aktığında,
Gökyüzü kızıl, kahverengi bir hal alıyor.""Bu dediklerim olunca Nightfall.
Karanlık bedenin olacak, kehanet başlayacak. Dokunduğun her insan, sana dokunan herkes bu okyanusta kaybolacak. Doğum lekesi dolunayda ortaya çıkacak. Ya sen onun yaşadıklarını ÖĞRENİRSİN! Ya da bütün dünya okyanusta seninle yok olacak ."Bunları söylemişti Meclis başkanı. Her zaman beyaz bir pelerini vardı. Bunları anılarımdan hatırlıyorum. Adrian'ın zihnini okumak çok zor olmamış, o Beril'i -melek sandığı şeytanın elçisi- tebrik etmek için sarıldığında bende ordaydım. Şirket sahibinin arkasında. Zihnindeki kelimeleri kendi hafızama kaydettim. Keşke ona Beyaz Pelerinli'nin gerçek yüzünü gösterebilseydim.
Beril'in ne kadar iğrenç biri olduğunu, onu hiç sevmediğini gösterebilseydim. Isaac'in emir kulu olduğunu, birine dokunduğunda onun anılarındayken başka birine dokunabileceğine, o kişiyi gerçekte bulamasada anılarına sahip olduğunu söyleyebilseydim. Bir Nightfall'ın güçlerinin sınırsız olduğunu ona gösterebilseydim.
Keşke beni öldürmeden önce ona "seni seviyorum" diyebilseydim.
Umrumda değil artık. Beni bulmasına çok az kaldı. Hafızasının geri gelmesine, benim de bir Nightfall olduğumu hatırlamasına az kaldı.
Yarın.
Kehanet bedenim olduğunda,
Işık kaderim,
Ateş iradem,
Toprak gücüm,
Hava bilgim,
Su kanım,
Ruh dünyam,
Karanlık ruhum olacak.
Gözlerime bakan en büyük kabusunu,
Ellerime dokunan kaderini görecek.
Adrian benim tarafımda olacak.
Onların kuklalarının hepsinin ipleri koparılacak
Balkon pervazını tutan ellerimi biraz daha sıktım. Demir ellerim arasında bükülürken kehanetin başlayacağı yere -gökyüzüne- baktım.
Yıldızlar hizalanmaya başlamıştı. Ya Nightfall'ların sonu olacak. Ya da. Dragon Meclisi'nin.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAYIŞ
FantasyBir Nightfall Romanır! 09.01.16 Efsane şöyle başlıyordu... Dengenin sembolüydü o. İnsanlarla diğerlerinin - vampirler, kurtadamlar, şekildeğiştirenler... - arasındaki ince çizgi olacak geçişleri kontrol edecek kişi. Dünyayı yaşanır hale getirecekti...