Tatlı Melez

Yargı

İyi Okumalar...

Bu bölümü kankalarım olan EsRaNuR KsKn ve ZehraDeer 'e adıyorum :)

Medya çok tatlı olan gifli Danielll :D

Amy'nin Gözünden

Babam çok sinirliydi. Beni evime bıraktılar ve evlerine gittiler. Sonra kapı çaldı. Umarım Erick ya da Olivia değillerdir. Çenelerini hiç çekememde! Kapıyı açtım Daniel? 

-Walter, dedi. Soluk soluğa kalmıştı. Hemen içeriye davet ettim ve koltuğa oturduk. 

-Walter sizin aileden birini öldürmüş, dedi. Donakalmıştım. Neden ben bilmiyordum. 

-Adı Thomas'mış, diye devamını getirdi. Thomas, Thomas dedem? Dedem olan Thomasmı?

-Daniel Walter tam olarak ne söyledi? dedim.

-Thomas adında birini öldürdüğünü keşke babanı da öldürmek istediğinden bahsetti.

-Daniel Thomas benim dedem, diye bir cevap verdim.

-Deden mi? diye bir soru yöneltti. Olumlu anlamda kafamı salladım. Yani şu adam doğru düzgün olsaydı da şu işi halletseydik olmazmıydı? Karnım çok acıkmıştı. 

-Ben açım, dedim.

-Bende, dedi ve mutfağa yöneldik. Bir kan torbası aldım. Daniel daha yemeğini hazırlıyordu. Kan torbasını içtim ve doymuştum.

-Amy ben doydum, dedi ve aniden öksürmeye başladı. Öksürdükçe ağzından kanlar çıkıyordu. Bir saniye biz birbirimize bağlıydık Lanet Olsun! Daniel bütün kanı çıkarttı. Nasıl diye sormayın lütfen! Ve yine acıkmıştım. 

-Yemek yesen ölürmüsün? diye dalga geçti.

-Hayır, dedim. Eğer keyfim yerinde olsaydı lafı geçirmiştim ama keyfim hiç yerinde değildi. Ne yazık ki! 

-Ben yemek yapamam yemek yaparmısın? dedi. Mutfağa girmişliğim hiç yok ama bakalım. 

-Denerim, dedim. Önlüğü uzattı.

-Daniel Bey ne yemek ister? dedim kıkırdayarak.

-Pirzola ama az pişmişinden, dedi. Gözlerimi ayırdım ve 

-Oha Daniel abartma, dedim.

-Tamam tamam spagetti yapabilirmisin? dedi.

-İyi bakalım. Denerim, dedim. Telefonu yanımda bulunduruyordum. Zehirlenir falan! Beceriksizce yapmaya başladım. Ve hazırdı. Çok uzun zaman olmuştu ve yavaş yavaş akşam oluyordu. Masaya oturduk ve yemeği yemeye başladık. Alttan ben telefonu yine de hazır tutuyordum. Yemeği bitirdik ve oturma odasına geçtik.

-Eve gitmeyecekmisin? dedim. Akşam olmuştu çünkü.

-Hayır, dedi. 

-Peki nerede kalacaksın?

-Bilmiyorum, dedi. 

-Bugünlük bende kalabilirsin, dedim içten bir gülümsemeyle.

-Peki teşekkür ederim, dedi ve koltuğa uzandı. 

-Hey ne yapıyorsun. Sen benim misafirimsin. Bu yüzden en iyi şekilde sana hizmet etmem gerekir, dedim.

-Benim yatağımda uyu bugünlük, dedim.

-Ya sen? dedi. Sahi ben nerede yatacaktım?

-Burada, dedim koltuğu göstererek.

-Olmaz küçük bayan sen kendi yatağına gidiyorsun, dedi.