Dilek Yıldızı (Wattys2015)

Mıknatıs (Düzenlenip Değiştirildi Epey!)

Emily'nin kıyafetinin resmi burada. Ve tabiki Savaş Tanrı'sı Denes'inde resmi!.. <3

Alex Ally gitmişti sonunda. Yorgundum, hepimiz yorgunduk ruhen ve bedenen ama benim ruhum hiç bu kadar durgun olmamıştı.Normalde hırçın dalgaları olan bir denizdi Ally'nin evlendiğini öğrendiğimden beri. Emily yavaş yavaş o denizin dalgalarının hırçınlığını azaltmıştı. Şuanda ruhum hiç olmadığı kadar durgun. Onu artık sevmediğimi o gelince anlamıştım çünkü Emily elimi bütün masumiyetiyle tutunca hissettiklerimin, bedenimin tepkileri bunu bana kanıtlamıştı. Emily'i gördüğümde amacım intikamdı Roman onu seviyordu tek düşündüğü bu insan kızdı, tek istediği onu mutlu etmekti bu onun için görevden çok daha öte bir şeydi farkında değil ama Roman ona körü körüne aşıktı. Aynı benim bir zamanlar Ally'e olan aşkım gibi koşulsuz ve şartsız bir aşk.. Bunu kullanmak Emily'i kendime aşık ederek, onu kullanarak Roman'a acı çektirmek istedim. Ama Emily'nin kalbinin içindeki güzellik öyle göz kamaştırıcıydı ki birden ona asla ihanet edemeyeceğimi, onu üzemeyeceğimi anladım. Bu ilk başta aşk değildi hayranlık ve kalbinin mükemmelliğine; içindeki iyiliğe olan büyük saygımdı. Zamanla bunun değiştiğini bugün 2 şekilde anladım. Ally'i gördüğümde tek hissettğim aşk değil kızgınlıktı söylediklerinden sonrada ona olan bütün sevgimi aşkımı temizleyen Emily'den sonra hissettiğim tek şey nefretti. Bunu kabul etmek istemedim aklıma hep iyi zamanları getirerek bu duygularımı inkar edip bastırdım çünkü Ally'i artık sevmediğimi aşık olmadığımı kabul edersem Emily'e olan aşkımı kabul etmiş olurdum. Ally her şeyi açıkladı ve benim ona olan nefretim oldukça büyüdü. Beni kullanmıştı! Sırf hissetmek için.. Normalde olsa bu beni mahvederdi ama olmadı. Sadece büyük bir nefret hissetmiştim. Taki kafama onun hiç bir zaman aşık olamayacağı veya güzel olan kalbimizi besleyen yeşillendiren bütün mükemmel duyguları bizim gibi hissedemediği kafama dank edene kadar. Birden o yoğun nefret azaldı ve bütün o yoğunluğu acıma duygusu aldı. Ben bir gün beni onu sevdiğim gibi benide çok seven ruh eşimi bulacaktım ve kalbim güzellikle dolacaktı ama onun kalbi her zaman çöl kalacaktı. Sonsuza dek...

Roman Alex'in düşünceleri diğerleriyle birlikte kafamın içinde yankılanıyordu. Ve ben fazla dikkat kesilmiyordum bir kaç bin yıllık hayatımda bunu öğrenmiştim gerekmedikçe diğerlerinin düşüncelerine dikkat kesilme yoksa ya delirir yada başın feci ağrırdı. Ama bir düşünce farklıydı hemde çok o yüzden diğer düşünceleri engelleyip bir tek Alex'inkilere odaklanıp dinlemeye başlamıştım. Emily'nin elini tuttuğunda hissettikleri ile ilgili düşünüyordu. Bir dakika! Emily elini mi tutuyordu?!! Gözüm hemen oraya kaydı evet tutuyordu! Derin derin nefesler almaya başladım bu beni hem ilgilendirmezdi hemde kıskançlığın zamanı değildi benim için en iyi şey Emily'nin ona neler hissettiklerini duymamak için düşünce duyma özelliğimi olabildiğince bastırmalıydım. Tekrar derin nefes almaya başladım taki düşünceleri kesilene kadar şimdi kimseyi duymuyordum. Olanlara daha çok dikkat kesilip konuşalanları dinledim ve sonuç nemi? Bütün bu olanlar beni hayatım boyunca hiç bu kadar şaşırtmadıydı.Böyle bir hastalığı olduğunu bilmiyordum. Alex'e olan düşüncelerini hepimiz duymuştuk ve ona olan aşkını kullanışını düşmanımda olsa sırf bunu ona yaptığı için ondan nefret etmiştimiştim. Hala dahada ediyorum ama artık acıma da geldi çünkü Alex haklıydı düşüncelerine ve duyguları olmayan aşkı bilmeyen bir kişiden aşka olan saygısından aşkı kullanmamasını bekleyemezdiniz. Ondan nefret ediyordum, acıyorudumda ve aynı zamanda artık herşeyin nedenini herkes gibi bende öğrenmiştim.