Hello There, David

XXI- That Thing Called Future

Maggie Pov

Nangingislap ang mga mata ni Lucy habang si Brian naman eh parang wala ng bukas sa pagkakangiti. Alam kong sinabi ko sa sarili kong I'm giving up Brian for Lucy pero masakit pa rin. Ganito nga yata talaga pag first love no? Yung feeling na kahit bumitaw ka na, hawak mo pa rin. I didn't give us a chance, I know, pero masakit lang pala kapag right before your eyes, alam mong wala na talagang pag-asa. Parang gusto kong balikan yung araw na I pushed him away.

Kahit na medyo may tint ang car ni Sir David at nahaharangan ang kotse ni sir ng mga sampay ni lola, kitang kita ko pa rin nang subuan ng mangga ni Brian si Lucy. May sariling mga kamay Naman Si best ah. Magmomoment lang pala sila eh bakit dito pa sa Zambales. Bakit kailangan pa nila akong dalawin dito at saktan lang? Akala ko pa naman...

"Gusto mo bang dito na lang muna Tayo sa kotse. Mamaya na Tayo bumaba kapag Di ka na nagseselos."---- Kasama ko nga pala si Sir David. Nawala na sa isip ko. Paano ba Naman, kulang na lang na langgamin sina Brian at Lucy.kaya nakalimot ako pansamantala. Pero teka, Tama ba ang narinig ko? Obvious bang di ko gusto ang nakikita KO? Oh manghuhula ba tong si sir David?

"Selos? What do you mean sir? I don't know what are you talking about?"--- Bakit Naman ako aamin sa kanya. Di ba, walang pakielaman sa personal na buhay? Bakit siya ngayon ang nakikielam? Porket boss KO siya, may karapatan siyang magsabi kung anong naiisip niya. He has the right to ask me questions or tell me things? Common. This is my life. Not his.

"Don't deny it. Obvious masyado. Look at you. Umiikot yung mata mo."--- Nagulat ako nang biglang pitikin ni Sir David ang noo ko. Sabay ngiti ng nakakaloko. . Anong point niya? Bakit may pitik? Teka lang. Physical harassment to ah. I won't let him do this again.

"Sir what we have is reality. We are not shooting a Korean drama here. Why did you do that? Wala tayo sa taping ng kpop. Kung makapitik ka diyan akala mo kung Sino ka. Di ka artista kaya umayos ka!!!"---- sumigaw ako. Nakakainis Kasi Eh. Kung tatanggalin niya ko sa work ko, okay lang. Maybe this is not God's plan for me. Kesa Naman hahayaan ko ang boss ko na pipitikin noo ko. Tatay ko nga di ako sinasaktan. Siya pa? Eh Di pa Naman kami ganun katagal magkakilala.

"Wait, Maggie. Relax. I am just trying to be funny to make you smile."---- Sinabunot ni Sir David ang Kaliwang kamay niya sabay hampas sa manibela.

Pinigil kong ipakita na nagulat ako sa ginawa niya at mas lalo akong nagmatapang.

"Di ako natutuwa."--- Bubuksan ko na sana ang kotse nang pinigilan ako ni Sir David at bigla niyang pinatakbo ang kotse palayo sa bahay nina lola. Saan kaya kami pupunta? Saan?

***

David Pov

It was more of my reflex. I didn't know why I drove the car pero when I saw how hurt Maggie was, I had no choice but to drive her away.

And here we are seated side by side sa Isang chapel na malapit sa isang beach. Breathtaking talaga ang ganda ng Pilipinas. Hindi ako nagkamali na pumunta dito. Nakaka relax .

"Anong past niyo?"---- Kanina pa kasi kami tahimik ni Maggie since we got here. Sabi ko Kasi sa kanya ituro niya sa akin ang way sa lugar kung saan pwede kaming mag-usap, yung payapa, yung maganda. Pero wala naman kaming imikan. Kaya ako na lang ang nagtanong. Kaso mukhang I didn't start the questioning well.

"Reporter ka ba Sir David?"---- Tanong ni Maggie na hindi man lang tumitingin sa akin. Hindi ako invisible. Pwede Naman niya kong tingnan habang kausap niya ko.

"Okay. You don't want to talk about your past with Brian, then let's talk about our future."

"Our future?"---- halos mabasag ang eardrums ko sa pag sigaw ni Maggie. Buti na Lang din at walang tao sa chapel. . Anong masama sa tanong ko? I just wanna know what her plans are. Yung future ng tutorial center namin. How do we do marketing? How do we recruit students? That's all. Pero maling tanong na Naman yata.