ruth // h.s

✖️ thirty eight ✖️

harry, kalçasında titreyen aynı zamanda da yüksek sesli çalan melodiyi susturmak amacıyla elini arka cebine soktu.

yaptığı bu hareket, tüm vücudunun ağrıyla sızlamasına neden oldu.

sanki haftalardır aynı pozisyonda kalmış gibi ağrıyordu.

telefonu kulağına götürürken bacaklarını koltuktan aşağı sarkıttı.

'evet ?'

cevap olarak ani bir nefes alışı ve titrek sesi aldı.

'harry, aman tanrım.'

boğuk aksanlı çocuk cevap vermeyerek kızın devam etmesini bekledi.

'sonunda açtın, teşekkür ederim.'

sinirli değildi, fakat başındaki keskin ağrı kısa sürede sinirlenmesine yol açacaktı.

'ne var hayley ?'

kız, aldığı soğuk cevaba karşılık nefesini tuttu.

ardından geri vererek sakin kalmaya çalıştı.

bir kez daha ağlamak istemiyordu.

'ben sadece, '

devam edemedi,

derin bir nefesle hıçkırığını susturdu.

'sen sadece ne ?'

hayley, aralarının hâlâ bozuk olup olmadığını merak ediyordu.

sanırım öyle,

diye düşündü umutsuzca.

'bana hâlâ sinirli misin ?'

harry, kızın açtığı konuya karşılık ofladı.

hayley panikledi.

onu tekrar kızdırdığını düşündü.

'sonra konuşalım mı ?'

hayley, odasındaki duvar saatine baktı.

bir daha bu cesareti bulamayabilirdi.

zaten aramadan önce yeterince korkmuştu.

'harry, lütfen. '

kız, kulağında tuttuğu telefonu bırakmadan başını bağdaş kurduğu bacaklarına eğdi.

'lütfen ne, hayley ?'

gözlerini sımsıkı kapatarak yanmalarını engellemeye çalıştı.

'yapma bunu.'

hayley, uzun kollu tişörtünü gözüne bastırdı.

göz yaşlarını akmalarını engellemek istiyordu.

'neyi yapmayayım, hayley ?'

tişörtünün kolları nemlenmeye başlamıştı.

'bunu.'

ardından sessizce ağlayarak hıçkırdı.

'neden ağlıyorsun ?'

çocuk, geceyi geçirdiği koltukta doğrularak yüzünü buruşturdu.

vücudu çok fena ağrıyordu.

üstelik tutulmuştu da.

'ağlama hayley.'

kız, aniden cevapladı.

'o zaman ağlamamı sağlama.'

harry, telefonu kulağından uzaklaştırarak saate baktı,

ardından kulağına geri dayadı.

'sonra konuşalım hayley, işim var.'

yoktu.

'lütfen,'

harry kapatmadan hemen önce cevapladı,

'sonra ararım.'

geçiştirmek adına dediği bir şeydi.

arar mıydı, bilmiyordu.

fakat kendine acilen kahve yapıp, bu keskin baş ağrısından kurtulması gerektiğini biliyordu.

barışsınlar artık
ya da barışmasınlar
vazgeçtm