ruth // h.s

✖forty five✖️

hayley, gözlerini kitlemiş  olduğu telefon ekranını aşağı kaydırırken küçük yazıları hiç atlamadan okumaya çalışıyordu.

bir yandan da acele etmesi  gerektiği için olan telaşı onu endişelendiriyordu.

harry her an yukarı gelebilirdi,

ve bu hayley'in isteyeceği bir şey değildi.

DEPRESYON BELİRTİLERİ

tereddütlü olmasına rağmen parmağını ilerleterek tıkladı.

ekranda beliren ince satırları dikkatle okumaya başladı.

Endişe, korku.

Gerginlik.

Cinsel isteksizlik.

hayır,

diye düşündü hayley.

gayet de istekli.

Uyku bozuklukları.

Ani ruh değişiklikleri.

evet.

parmağını aşağı doğru kaydırdı,

ve aniden durdu.

İntihar düşünceleri.

hayley'in kalbinde şimdi de korku vardı.

harry bunu düşünmüş olabilir miydi?

tanrım, hayır.

telefonu kalbine bastırarak gözlerini sıkıca kapattı.

gözleri sulanmıştı.

ağlamak istemiyordu.

çünkü çok gereksizdi,

harry'nin böyle bir şey düşünüp düşünmediği belli bile değildi henüz.

'ne yapıyorsun?'

hayley, duyduğu derin sese karşılık gözlerini refleks olarak açtı.

harry'nin geldiğini duymamıştı,

ne zamandan beri oradaydı?

'ne yapıyorsun, hayley?'

harry sorusunu ikiledi.

kız, bir daha tekrar edip onu sinirlendirmemek adına ağzını açtı,

başta kekeleyecek gibi olsa da bunu yapmamayı başardı.

'ben, sadece telefona,'

çocuk ona doğru adımladı ve hayley'in sesi gittikçe kısalmaya başladı.

'bakıyordum.'

hayley, telefon ekranını göğsüne daha da bastırarak çocuktan olabildiğince uzaklaştırmaya çalıştı.