The Lawyer || Dramione

001

Hermelien Griffel

Sommige mensen zeggen dat het verdriet pas later aan komt en dat je het je eerst moet beseffen, bij mij is dit duidelijk niet het geval. Ik weet prima dat Ronald dood is, maar ik kan er niet om huilen. Andere mensen zeggen dat je er pas veel later om kan huilen, dat je nog in shock bent. Ook dit is bij mij niet het geval, het is een maand later en ik heb er nog geen traan om gelaten. Ik weet niet hoe het komt, maar op dit moment zie ik het alleen maar als bevestiging. Ik heb nooit echt van Ron gehouden, ik dacht van wel maar blijkbaar niet. Ergens verbaasd het me, twee jaar geleden op onze bruiloft voelde ik alleen maar vlinders voor Ron in mijn buik maar nu is het zo anders. Ik snap er helemaal niks van, ik dacht dat ik echt van hem hield.
Ja, het werd de laatste paar maanden veel minder maar ik dacht dat we gewoon een slecht moment hadden. Precies zoals we in onze trouwgeloftes zeiden: "Ik hou van je, tijdens ups en ook tijdens downs." Jammer genoeg is dit blijkbaar niet echt geweest voor mij, ik haal zuchtend een hand door mijn haar. Er is nog één mogelijkheid om te testen als ik wel van Ron hou, ik moet het afsluiten. Na de rechtzaak is het pas echt afgesloten.

Malfidus, oftewel de moordenaar van Ron, was een advocaat nodig en ik heb besloten om zijn advocaat te worden. Na lange avonden met Ginny erover praten heb ik besloten dat dit de beste manier was om het af te sluiten. Met alleen een rechtzaak zou ik nooit weten waarom Malfidus hem heeft vermoord, ik zou alleen maar zijn straf weten.

Aarzelend klop ik op de dichte deur, als het goed is weet Malfidus dat ik nu kom. Als het goed is weet hij dat ik zijn nieuwe advocaat ben, dat hij alleen mij heeft om zijn straf te verminderen. Er komt geen reactie, dus ik klop opnieuw aan.

De deur wordt al snel open gedaan, dan staat hij voor me. Als aller eerste valt me op dat Malfidus betraande wangen heeft, grote wallen onder zijn ogen en dat hij er echt vreselijk depressief uit ziet. Malfidus doet een stap naar achteren, hij gebaard dat ik naar binnen kan komen. Ik doe het aarzelend.
Hij kijkt me lang aan, het is akelig stil. Ik zucht zacht en besef me direct hoe vreselijk awkward dit gaat worden. Waarom heb ik er nou ook voor gekozen om Malfidus' advocaat te worden? Dit is zo dom van me, ik had kunnen weten dat het niks zou worden.
Ik had ook gewoon een brief kunnen sturen en kunnen vragen om de reden dat hij Ron heeft vermoord, maar nee ik moet het weer op de moeilijke manier doen.

"Griffel," zegt Malfidus aarzelend, "Malfidus," reageer ik even aarzelend.
"Waarom ben je hier?" vraagt hij dan, hij wrijft kort door zijn ogen en kijkt me vragend aan.
"Je hebt de brief toch gehad?" vraag ik, hij knikt kort.
"Ik bedoel meer, waarom wil je me helpen?" vraagt Malfidus, hij blijft me aanstaren. Met grote vragende ogen. Ik weet niks te antwoorden en haal dus simpel en kort mijn schouders op.

"Malfidus, we moeten elkaar gaan vertrouwen. Als jij zo'n kort mogelijke straf wil moet je me vertrouwen en me alles vertellen wat ik vraag. Ik ben advocaat en hou persoonlijke dingen achterwege, ik hoop dat jij zo volwassen bent om hetzelfde te doen," zeg ik dan heel wat zelfverzekerde dan ik me voel.
"Oké, Hermelien."

Verbaasd kijk ik Malfidus aan.. Hoorde ik dat nou goed? Noemde hij me nou Hermelien?

"Maar, vraag me niet waarom ik het heb gedaan. Ik heb je wel door, ik snap het allemaal wel. Je bent mijn advocaat geworden om te weten waarom ik Wemel heb vermoord, ik ben niet dom. Maar, als jij me helpt dan help ik jouw. Deal?" vraagt Malfidus me, hij kijkt me recht in de ogen aan.
"Oké, Draco."

Het voelt vreemd om zijn naam te zeggen, na al die jaren dat ik hem Malfidus heb genoemd is dit heel erg vreemd. Ik zucht kort, hij heeft me wel door. Ik moet hem dus eerst helpen voordat ik de reden kom te weten waarom hij Ron heeft vermoord. Verdomme. Dit gaat nog niet echt volgens plan.

"En, ik wil nog een deal sluiten. Ik vraag jou wat, jij antwoord en dan kun je mij wat vragen en antwoord ik. Deal?" vraagt Draco, hij haalt een hand door zijn haar.
"Je beseft je je wel dat ik je enige hoop ben om je straf zoveel mogelijk te verminderen?  Je hebt wel veel wat je wil niet waar? Maar, ik ga akkoord," zeg ik, ik glimlach kort en vriendelijk. Draco glimlacht kort terug.

"Mijn eerste vraag is best wel simpel, ben je een goede advocaat?" vraagt Draco me, "Ik ga niet van mezelf zeggen dat ik goed ben Draco, ik heb wel behoorlijk wat rechtzaken gewonnen maar natuurlijk heb ik er ook wel eens één verloren," reageer ik.
"Maar mijn eerste vraag is, hoelang wil je maximaal in Azkaban zitten?" vraag ik, "Zo kort mogelijk," antwoord Draco.
"Mijn beurt, hoelang staat er meestal op moord?" vraagt Draco, "Ligt aan de reden, wanneer er sprake is van zelfverdediging is het soms zelfs vrij te spreken maar wanneer het expres is en zonder een goede reden kan er wel eens levenslang op staan," leg ik uit.
"Hoelang vindt je dat je verdiend om in Azkaban te zitten?" vraag ik wat aarzelend, "Tja, een jaartje of zo," zegt Draco wat aarzelend. Ik knik kort.

"Draco,-" "Volgens mij is het mijn beurt," onderbreekt Draco me direct. Ik schud mijn hoofd.
"De rechtzaak is over twee weken, we moeten echt opschieten. Dus vertel me gewoon waarom je Ron hebt vermoord want dan kan ik daar mijn tactiek op bouwen," zucht ik.
"Nee," zegt Draco hoofdschuddend, "ik ben niet dom Griffel, ik weet waarom je me wilt helpen. Je wilt alleen maar de reden weten, zodat je verder kan met je leven."

"Mijn vraag is, waarom ben je op Ron verliefd geworden?" vraagt Draco me dan, verbaasd kijk ik hem aan. Waar slaat dit nou weer op.

"Ik denk dat het wel genoeg was voor vandaag Draco, ik kom morgen weer voor een nieuw gesprek," zeg ik wat aarzelend. Draco knikt kort.

***

[zoooo dus dat was het eerste hoofdstuk, wat vinden jullie er van tot nu toe? xo Nienke]