The Lawyer || Dramione

014

Draco Malfidus

Twee dagen later sta ik voor de rechtszaal. Hermelien heb ik niet meer gezien nadat ik haar had weggestuurd. Ergens had ik nog verwacht dat ze nog eens zou proberen om langs te komen, ik zou haar dan direct begroeten.. Maar ze is niet gekomen. Ik beteken dus echt helemaal niks voor haar. Vandaag probeert ze me waarschijnlijk de hoogste straf te geven want dan hoeft ze me nooit meer te zien, zo simpel is het voor haar. Ik ben zo dom geweest, ik had haar nooit moeten vertrouwen.
Met handboeien om loop ik de rechtszaal in, twee dementors staan bij alle deuren. Oftewel, ontsnappen is onmogelijk. Niet dat ik van plan was om te ontsnappen, ze zouden me toch wel vinden. Ik bedoel Potter is een schouwer, hij zou me met plezier aan de dementors uitleveren. Ik ga aan een tafel zitten, ik kijk om me heen.
Heel de familie Wemel zit er, inclusief Potter. Ik zoek naar Hermelien maar kan haar nergens vinden. Ze komt toch wel? Ze moet komen, toch? Ik zucht wanhopig. Dit gaat helemaal mis, straks komt Hermelien niet opdagen en krijg ik werkelijk levenslang. Misschien is dat haar plan wel. Ik kijk om me heen. Al snel valt me op dat bijna iedereen me aan kijkt.

"Meneer Malfidus, waar is uw advocate?" wordt er gevraagd, ik wil net mijn schouders ophalen en weet ik niet zeggen maar dan wordt de deur opengegooid. Ik kijk naar de deuropening en zie gelukkig Hermelien staan. Ze komt de zaal binnenlopen, iedereen -ik ook- staart haar aan.
"Het spijt me maar ik wist niet over de verandering van de zaal," vertelt Hermelien, ik kijk haar aan terwijl ze naar me toe loopt. Ze zet haar tas op tafel en komt naast me zitten.

"Dan is hierbij de rechtszaak geopend.. Mevrouw Griffel u mag als eerste wat tegen de jury zeggen," zegt de minister van Toverkunst.
"Hallo, u kent mij inmiddels allemaal wel. Maar vandaag wil ik u iets nieuws vertellen over mij zelf, dit gaat voor velen erg schokkend zijn maar om het recht te laten zegevieren ga ik het toch melden. Ronald Wemel heeft mij niet altijd even respectvol behandelt. Dat is ook waarom mijn cliënt uiteindelijk vanuit zelfverdediging Ronald Wemel heeft vermoord.. Maar meer daarover later. Ik wil u allen vragen om alles wat u al weet over deze zaak te vergeten en u alleen focust op wat u vandaag hoort. Vergeet al uw vooroordelen over mijn cliënt door alleen zijn voornaam en de slag om Zweinstein. Kunt u dat voor mij doen?" vraagt Hermelien de jury. Tot mijn grote verbazing knikken de meeste jury leden.

"Bedankt, dan ben ik er klaar voor," zegt Hermelien, ze loopt weg van de jury en komt naast me zitten. Ik staar haar aan maar ze gunt me geen blik waardig. Vijf minuten later is de aanklager uit gepraat, ik heb het niet helemaal kunnen volgen omdat het grote onzin is.. Iets over hoe slecht bloed altijd door de familie ging, zo slecht ben ik niet.. Althans niet op die manier.

"Ik roep meneer Malfidus op als getuige," zegt Hermelien, ik sta op en ga op een andere stoel zitten. Iedereen staart me aan, ik kijk naar de familie Wemel. Molly huilt en Arthur kijkt woedend naar me, Ginny knikt kort naar me. Geen idee waarom maar ik hoop als teken dat het allemaal wel goed komt, dat ik Hermelien kan vertrouwen..

"Meneer Malfidus, kunt u vertellen wat u heeft gezien toen u bij mij thuis langskwam lopen?" vraagt Hermelien me. Ik kijk haar kort verbaast aan, maar dan snap ik het. Ze verdraaid het verhaal zo dat niemand komt te weten dat ik al jaren bij Hermelien thuis kijk.
"Ik zag hoe Ronald Wemel je sloeg," zeg ik tegen Hermelien, "En wat heeft u hier aan gedaan?" vraagt Hermelien verder.
"Toen ging u weg en heb ik aangebeld om hem er op aan te spreken," zeg ik aarzelend, moet ik wel liegen? Het ging zo anders.. "En toen?" vraagt Hermelien door.
"Toen werd Ronald Wemel boos en kregen we ruzie, uiteindelijk begon hij me dodelijke spreuken en deed ik hem na," beken ik. Dit stuk is tenminste wel helemaal waar, zo ging het ook echt.
"En toen ging het mis niet waar?" vraagt Hermelien, "Ja, maar het was nooit mijn bedoeling om hem te vermoorden.. Ik wou hem er alleen op aanspreken dat hij jou niet kon slaan," reageer ik.

**

Een halfuur later roept ook de aanklager mij op als getuige, opnieuw ga ik op de andere stoel zitten en beantwoord ik verschillende vragen. Ik vind het maar domme vragen en beantwoord ze met gemak tot hij verder op het onderwerp ingaat.
"Wat deed u bij Hermelien Griffel in de buurt?" vraagt de aanklager me, "Ik was aan het wandelen," reageer ik aarzelend.
"Wist u dat Hermelien Griffel daar woont?" gaat de aanklager verder, ik schud direct mijn hoofd. "En hoe zag u dat Ronald Wemel haar sloeg?"
"Ik hoorde gegil uit één van de huizen komen en besloot om even te kijken," reageer ik.. Ik kijk naar Hermelien maar ze kijkt direct weg. Zacht zucht ik.

"Zou u waarheidsdrank willen in nemen om dit allemaal te bevestigen?" vraagt de aanklager in eens, verbaast kijk ik hem aan. No way, dat is geen goed plan.
"Ik dien een klacht in! Waarheidsdrank ik de rechtszaal is sinds twee jaar terug verboden, we moeten vertrouwen op de medemens," reageert Hermelien verontwaardigd.
"Mevrouw Griffel heeft gelijk, meneer Malfidus u kunt terug naar uw stoel," zegt de rechter.

"Dan roep ik nu mijn volgende getuige op, Ginny Wemel," zegt Hermelien, Ginny staat op uit het publiek en komt naar voren.. "Mevrouw Wemel, klopt het dat u met Kerstmis vorig jaar hebt gezien wat Ronald Wemel mij aandeed?" vraagt Hermelien. Ginny knikt direct.

**

Als Hermelien ook klaar is met Ginny kondigt de rechter aan dat we een kleine pauze nemen, iedereen moet blijven zitten waar die zit. Het wordt even stil en dan komt Hermelien naast me zitten. Ik kijk haar aan, "Wat is je plan Hermelien?" vraag ik haar dan.
"Daar kom je vanzelf wel achter Malfidus," reageert ze, nog steeds gunt ze me geen blik waardig. Ik zucht diep. Waarom vertrouwt ze me niet voor één keer? Dit gaat over mij verdomme, ik wil er bij betrokken worden. Ik wil weten wat haar plan is, wat ze allemaal wil gaan doen..

[woopwoop sorry dat jullie wat langer moesten wachten op dit hoofdstuk.. WIE HEEFT KAARTJES VOOR 5SOS?]