The Lawyer || Dramione

020

Hermelien Griffel

Het is de volgende dag relatief warm, iets wat ik wel eens fijn vind naar maanden regen. In een zomers jurkje loop ik het terrein van de Wemels op. Eigenlijk weet ik niet goed wat ik hier ga doen, ja Molly wilde me graag spreken maar ik heb het gevoel dat ze woedend op me is. Door mij vind iedereen haar dode zoon slecht, iets wat hij wel verdiend, en door mij is Draco amper in Azkaban geweest. Zal ze me wonder boven wonder niet haten daarvoor dan gaat ze me al helemaal haten wanneer ze de geruchten hoort over Draco en mij. Het stond vanochtend al in de Ochtendprofeet, met foto en al.

Vol zenuwen bel ik aan, het verbaasd me hoe snel er wordt opengedaan. Voor me staat Molly Wemel. Ik haal nerveus een hand door mijn haren en glimlach, "He Molly."
"Hermelien kom er in," zegt Molly met een glimlachje, ik loop aarzelend naar binnen. Samen met Molly loop ik naar de eettafel waaraan we gaan zitten. Op de tafel staan verschillende kannen met koffie en thee, ineens besef ik me hoe erg ik het hier heb gemist. Ik ben hier zolang niet meer geweest terwijl ik hier eerder elke week was. Al voordat ik met Ronald had voelde ik me elke keer weer welkom hier, ik hield ervan om hier te zijn. Ik ga aan de tafel zitten, zonder dat Molly wat zegt schenkt ze een kop koffie voor me in.
"Bedankt," zeg ik als ze me de kop koffie overhandigt. Molly knikt kort en schenkt wat thee voor haarzelf in.

"Luister Hermelien, ik wil niet naar doen en ik wil al helemaal niet dat je bang voor me bent," begint Molly, "Ik ben niet-" voordat ik mijn zin af kan maken praat Molly alweer verder. "Ik snap nog steeds niet waarom je niet om onze hulp hebt gevraagd, ik snap nog steeds niet hoe het zover is kunnen komen. Iets wat ik al helemaal niet begrijp is dat Draco Malfidus erachter kwam en je besloot te helpen.. Het is dat ik je er niet voor aan zie want anders zou ik denken dat jij en meneer Malfidus een relatie hadden en dit gebruiken om van Ron af te komen."

Vol verbazing kijk ik Molly aan, "Luister Molly zo ben ik niet. Ik snap zelf ook nog steeds niet wat Draco bij mijn huis deed en waarom hij me wilde helpen. Ik weet alleen dat Ronald me dit aandeed omdat ik me niet netjes gedroeg volgens hem," vertel ik zacht. Ik denk terug aan al die keren dat Ronald met zijn handen aan me zat, hij me verrot sloeg en vervolgens ruw seks met me had. Natuurlijk was het tegen mijn wil in. Natuurlijk wilde ik voor hem vluchten maar nog nooit eerder was ik zo bang geweest. Elke keer weer voelde ik me zo hopeloos.

"Hermelien ik geloof je wel, ook al blijf ik het apart vinden dat Malfidus hier zoveel mee te maken heeft. Maar kun je twee vragen eerlijk voor me beantwoorden?" vraagt Molly aan me, ik kan alleen maar knikken.
"Heb je ooit van Ronald gehouden?" is het eerste wat ze me vraagt. Zuchtend haal ik een hand door mijn haren.

"Ik weet het niet. Ik was smoorverliefd op hem, althans dat dacht ik. Maar hoe meer ik echt over hem te weten kwam in de loop der jaren hoe minder ik positief aan hem dacht. En toen hij vermoord werd toen voelde ik geen eens pijn meer. Dat is waarom ik zo bang ben dat ik nooit van hem heb gehouden, dat dit allemaal voor niks was. Als ik Ronald had verteld dat het niks werd tussen ons dan was hij nooit vermoord geweest," zeg ik met een zachte stem. Voor het eerst in een lange tijd rolt er een traan over mijn wang. Ik besef me dat dit de eerste keer is dat ik huil om de dood van mijn ex man Ronald Wemel.

"Heb je ooit van een jongen gehouden?" vraagt Molly me, onbewust knik ik. "Wie is het?" vraagt Molly me direct, zonder na te denken antwoord ik: "Draco."

Draco Malfidus

"Luister Malfidus, ik heb maar één ding en dan ga ik weer oké?" Nog steeds snap ik niet wat Harry Potter ineens in dit appartement doe. Ik ben letterlijk net een paar minuten wakker, althans ik heb nog wel even met Hermelien gepraat vanochtend maar daarna ben ik weer gaan slapen. Maar hij stond ineens in de keuken.

"Uh oké," zeg ik wat aarzelend, "Je moet alleen maar weten dat als je haar kwetst ik je echt wat aan doe. Het boeit me niet wat de gevolgen zijn maar ik doe je wat als je mijn beste vriendin kwetst. Ik heb haar niet kunnen beschermen tegen Ron omdat ik simpelweg te blind was om het te zien maar nu hou ik alles in de gaten. Als ze ook maar een traan laat om jou, ik doe je wat."

Om de één of andere reden voel ik me bang. Ik kijk weg van Potter en zucht zacht, hij is behoorlijk beschermend over Hermelien. Het lijkt net alsof ik met haar vader praat. Dan kijk ik terug naar hem. Het valt me direct op, er rolt een traan over zijn wang.

"Zeg er niks over," zegt hij tegen me, ik kan alleen maar kort knikken. "Luister Malf- ik bedoel Draco, ik heb nog een laatste vraag. Je had nogal een reputatie niet? Op Zweinstein stond je bekend als degene die met iedereen het bed deelde.. Ik hoef het daar niet over te hebben, ik wil alleen maar weten als je ooit echt van iemand hebt gehouden."

Ik knik onbewust als antwoord op zijn vraag. "Wie is het?" vraagt Harry me vol verbazing, zonder nog na te denken begin ik te praten. "Ik hou van Hermelien, godverdomme. Al sinds ons zesde jaar heb ik de grootste crush op haar sinds ons zesde jaar. Het enige probleem is dat ik mijn tijd verdoe. Hoeveel ik ook van haar kan houden, er is geen enkele kans dat Hermelien Griffel ook maar een klein beetje gevoelens voor mij heeft."

Ik kijk aarzelend weg van Harry, ik baal er van dat ik zoveel heb verteld. Kort kijk ik naar de deur in het appartement. Direct zie ik haar staan. Zonder dat ze wat zegt rent ze op me af, ik ga staan en al snel heb ik haar in mijn armen. Ze drukt haar lippen op die van mij.

"Ik hou ook van jou sukkel," is het eerste wat ze zegt nadat onze lippen elkaar weer loslaten.

---

geen idee hoelang dit boek nog gaat duren, maar ik denk dat het bijna ten einde komt hihi