The Lawyer || Dramione

003

Hermelien Griffel

"Wist je dat niet?" vraag ik Draco, hij blijft me stil aanstaren. Wat ongemakkelijk haal ik een hand door mijn haar, waarom wist Draco nog niet dat Dobby dood is? Dobby is inmiddels al een paar jaar dood, genoeg tijd voor Draco om er achter te komen toch?
"Nee, dat wist ik nog niet.. Hoe is het gebeurd?" reageert Draco dan, hij klinkt breekbaar. Het verbaasd me dat hij zo klinkt, ik dacht dat hij Dobby als een mislukte slaaf aan zag. Net zoals Lucius altijd deed, ik dacht dat Draco precies hetzelfde was als zijn vader maar blijkbaar is dit niet het geval.
"Weetje nog toen ik ontsnapte bij jullie samen met Ron, Harry enzovoort?" vraag ik, Draco knikt. "Nou, Dobby hielp ons.. Beatrix gooide een mes op hem en het is mee gekomen met het verschijnselen, Dobby is er aan overleden," vertel ik. Er rolt een kleine traan over mijn wang maar snel veeg ik hem weg, de dood van Dobby is nog steeds een nare herinnering van me.

"Dobby was mijn vriend, elke vakantie weer was hij degene die me opvrolijkte na een ruzie met mijn ouders. Elke keer weer was hij degene die me liet lachen, hij heeft me ooit verteld over de dag dat hij Harry Potter ontmoette. Ik weet nog hoe Dobby vol lof over hem sprak, ik weet nog dat ik er jaloers om was. Ik gaf Dobby de opdracht om nooit meer naar Potter te gaan, sindsdien deed Dobby anders tegen me. Ik merkte dat hij me begon te haten en toen ik die zomervakantie weer thuis kwam was Dobby weg," verteld Draco me. Een traan loopt over zijn wang, hij veegt de traan snel weg.

***

"Ik meen het Ginny, ik zag een mens in hem. Hoe hij vertelde over Dobby, het was zo sneu en zo verdrietig. Ik kon er wel om janken," vertel ik Ginny, ze kijkt me verbaasd aan.
"Is het niet gewoon een act? Hij heeft zoiets wel vaker gedaan niet waar? Ik denk dat hij gewoon wat heeft verzonnen Hermelien," gaat Ginny tegen me in, ik schud direct mijn hoofd.
"Als je het had gezien dan had je me direct geloofd, ik zweer het je," zeg ik overtuigend, Ginny knikt even kort.
"Ben je er al achter waarom hij Ron heeft vermoord?" vraagt ze me dan geïnteresseerd, wanhopig schud ik mijn hoofd.
"We hebben een deal gemaakt, hij had me direct al door de eerste keer. We hebben de 'als jij mij helpt help ik jou' deal dus eerst moet ik hem helpen, dan pas kom ik de reden te weten," vertel ik Ginny. Ze zucht diep en kijkt me wanhopig aan.
"Hermelien, ik wou je dit niet vertellen zodat je je er niet druk om hoefde te maken maar Harry gaat er kapot aan. Ik meen het, hij wordt helemaal gek van leven zonder zijn beste vriend.. Ik kan er ook niet tegen maar ik kan me troosten aan het feit dat ik weet wat Ron je allemaal aan deed en dat het karma is," zegt Ginny zuchtend.
"Hoe kunnen we Harry helpen?" vraag ik hopeloos, "Ik weet het niet Hermelien, ik weet het echt niet."

"Ik denk dat wanneer we de reden weten we het achter ons kunnen laten, we moeten er mee leren leven en Harry ook. Dit is moeilijk maar we kunnen het wel," opper ik, "Ja, dat kan wel eens werken of we moeten Harry de waarheid over Ron vertellen," oppert Ginny.
Direct begin ik mijn hoofd te schudden, "Nee, dan verpesten we heel zijn beeld over Ron. Harry komt het alleen te weten als het echt noodzakelijk is. Oké?"
Ginny knikt kort en haalt een hand door haar haren, "Ik troost hem wel, het is me al eens eerder gelukt dus het lukt me wel weer. Maar dit allemaal is niet waarom ik kwam, ik ga je het grootste geheim ooit vertellen Hermelien. Als je dit aan iemand verteld vermoord ik je en kan ik lekker met Malfidus in Azkaban," lacht Ginny.

"Vertel!" gil ik enthousiast, mijn hele humeur is weer omgeslagen.
"Ik ben zwanger," verteld Ginny, "Echt?" vraag ik met een grote glimlach. Ginny knikt met een glimlach die veel groter is dan die van mij op dit moment.
"Weet Harry het al?" vraag ik, "Nee, maar ik ga het hem zo vertellen," reageert Ginny.

***

Die volgende dag klop ik opnieuw aan bij de kamerdeur van Draco, ik klop een tijdje maar er wordt maar niet opengedaan. Ik zucht diep en klop nog een paar keer, nu wat harder en dringender. Waarom doet Draco nou niet open?
Ik wil net nog een keer kloppen als Draco de deur open doet, hij zit er nog vreselijker uit dan afgelopen dagen. De wallen onder zijn ogen zijn nog donkerder en dikker, zijn huid is vlekkerig rood en zijn haar zit helemaal door de war. Hij kijkt me gebroken aan.

"Sorry ik sliep nog," verontschuldigd Draco zich, hij laat me binnen.
"Draco ik heb eens nagedacht, als we de zaak willen winnen en jou dus zo min mogelijk jaar in Azkaban willen krijgen moeten we opschieten. We hebben niet lang meer en we zijn nog helemaal niet ver. Ik wil dus dat je me verteld waarom je Ronald hebt vermoord en hoe je het hebt gedaan, vertel me alles oké?" ratel ik terwijl ik op mijn vaste stoel ga zitten. Draco pakt de andere stoel en komt tegenover me zitten.
"Ik vertel je niet waarom ik hem heb vermoord, dat komt later. Ik wil je wel vertellen hoe ik het heb gedaan maar wil je dat wel weten?" vraagt hij me aarzelend, ik knik. Draco zucht kort.
"Ik wou met hem praten, ik wist één van zijn geheimen en tja toen heb ik een soort van ruzie met hem gekregen. Hij was woedend en mepte me, dus ik mepte hem terug en trok mijn toverstok. Hij begon met dodelijke vloeken naar me schreeuwen en toen deed ik het terug. Hij was opslag dood," verteld Draco me.

Ik wil wat zeggen, ik wil vragen waarover de ruzie ging maar als ik mijn mond open begint Draco alweer te praten.

"Hermelien, toen je gisteren over Dobby begon en over de ontsnapping van bij mij thuis bedacht ik me ineens dat je dat litteken nog steeds moet hebben. Dat is toch zo?" vraagt Draco me, verbaasd kijk ik hem aan. Toch begin ik kort te knikken. Waarom wil hij dit weten?
"Mag ik het eens zien?" vraagt Draco me, ik trek mijn jasje uit en loop naar hem toe. Ik laat hem mijn pols zien. Hij kijkt er in stilte naar, het litteken met witte letters steekt vreselijk af bij mijn door de zongebruinde huid.

"Modderbloedjes zijn gewoon tovenaars, net zoals ik ben," fluistert Draco dan.

[zo weer een update, ik zie het verhaal al echt helemaal voor me met hoe het gaat aflopen en zo dus ik heb er zo veel zin in! xo Nienke]