Τρομοκρατήθηκα...Μα ποιος είναι τέτοια ώρα....;;
''Ποιος να είναι;;'' ρώτησα και σηκώθηκα...Φόρεσα το σορτς μου και την μπλούζα του Αλέξανδρου..Ευτυχώς ήταν σκέτη μαύρη...
''Θέλεις να ανοίξω εγώ;;'' είπε φορώντας το μποξεράκι του..
''Όχι θα πάω εγώ απλά κάτσε στην άκρη της σκάλας...Δεν ξέρω ποιος μπορεί να είναι...'' είπα και κατέβηκα κάτω...
''Ποιος είναι;;'' φώναξα από μέσα
''Έλλη άνοιξε μου,ο Μάρκος είμαι..''απάντησε και ένιωσα να μουδιάζω...Γύρισα το κεφάλι μου ψηλά στην σκάλα που στεκόταν ο Αλέξανδρος...Κούνησε το κεφάλι του και πήγε στο δωμάτιο...
Άνοιξα την πόρτα με την καρδιά να έχει εγκαταλείψει το σώμα μου...Έτσι ένιωθα...
''Μάρκο τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα;;'' δεν τον έβλεπα καλά..Παραπατούσε και έπεσε στην αγκαλιά μου...
''Έλλη,μωρό μου'' είπε και πήγε να με φιλήσει..Απομακρύνθηκα από κοντά του..
''Μάρκο πας καλά;;Τι πας να κάνεις;Είσαι μεθυσμένος;;''
''Όχι δεν είμαι μεθυσμένος..Ερωτευμένος μαζί σου είμαι εδώ και τέσσερα χρόνια...''
''Τι...Τι είναι αυτά που λες;;''
''Την αλήθεια επιτέλους..Αυτή που τόσα χρόνια δεν μπορούσα να σου πω...''ήθελα να βάλω τα κλάματα...Γιατί;;;Γιατί σήμερα;;
''Μάρκο δεν ξέρεις τι λες...Είσαι μεθυσμένος και αύριο δεν θα θυμάσαι τίποτα...''
''Δεν ξέρω αν αύριο θα θυμάμαι αλλά σήμερα βρήκα το θάρρος να σου πω τι νιώθω και θα με ακούσεις...'' είπε και προχώρησε και έκατσε στον καναπέ....Εγώ πήγα και έκατσα μπροστά από το παράθυρο...Δεν ήθελα να ακούσω τίποτα..Όχι τώρα,αλλά δεν είχα άλλη επιλογή...Προτίμησα λοιπόν να κάτσω όρθια και να μην τον κοιτάζω...
''Ακούω λοιπόν...'' είπα απαλά και περίμενα να ξεκινήσει...
''Είμαι ερωτευμένος μαζί σου από την πρώτη στιγμή που σε είδα...Και συνεχίζω να είμαι μέχρι και σήμερα...Κάθε μέρα δενόμουν όλο και πιο πολύ μαζί σου,και όσο έβλεπα εσένα να με βλέπεις μόνο σαν φίλο τρελαινόμουν,αλλά προτίμησα να σε έχω στην ζωή μου ακόμα και έτσι...Όμως δεν μπορώ άλλο...Δεν αντέχω...Το καταλαβαίνεις;;Και έτσι αποφάσισα να σου πω την αλήθεια...''
Σκεφτόμουν,όμως δεν ήξερα τι να πω...Ήξερα πως θα κάνω την καρδιά του καλύτερου μου φίλου κομμάτια και αισθανόμουν χίλιες φορές χειρότερα...
