Προσπαθούσα να επεξεργαστώ την ερώτηση που μου έκανε...Σοβαρά τώρα;;Πόσες φορές είπα πως με τον Μάρκο είμαστε κολλητοί;Και στο κάτω κάτω δεν καταλαβαίνω την τον ενδιαφέρει αυτόν τι κάνω εγώ στην προσωπική μου ζωή....;
Τον κοιτούσα και πραγματικά περίμενε να του απαντήσω....Αλλά επειδή δεν μου άρεσε και δεν καταλάβαινα προς τι όλο αυτό θα απαντούσα...
''Κύριε Ορφανέ δεν νομίζω πως το τι κάνω στην προσωπική μου ζωή αφορά εσάς αλλά ούτε και κανέναν άλλον...''
''Κάνετε λάθος δεσποινίς μου..Με αφορά από την στιγμή που δουλεύετε εδώ και σας βλέπω να αγκαλιάζεστε μαζί του...Εδώ είστε για δουλειά και όχι για να χαριεντίζεστε με τον αδερφό μου...Την άλλη εβδομάδα ο Μάρκος θα έρθει να δουλέψει εδώ και θέλω να προσέχετε πως φέρεστε...Δεν πρόκειται να κάνω το γραφείο μου ερωτική φωλίτσα για σας...Έγινα κατανοητός;;;''
''Έχετε δίκιο και αυτό δεν πρόκειται να ξανά συμβεί...Αλλά μπορώ να σας κάνω και εγώ μια ερώτηση;''
''Παρακαλώ..'' είπε και έκανε μια κίνηση με τον χέρι του για να συνεχίσω...
''Πιο σημείο της πρότασης 'Εγώ με τον Μάρκο είμαστε κολλητοί' δεν έχετε καταλάβει;;;'' ήμουν ειρωνική αλλά πολύ σοβαρή...Δεν μπορεί να με ρωτάει κάτι τέτοιο και μάλιστα με αυτό το ύφος....
Δεν απάντησε, μόνο με κοιτούσε τόσο έντονα που είμαι σίγουρη ότι προσπαθούσε να καταλάβει αν αυτό που έλεγα ήταν αλήθεια...
''Αν δεν με θέλετε κάτι άλλο να πηγαίνω...'' είπα γιατί είχα αρχίσει να νιώθω πολύ άβολα κάτω από το επίμονο βλέμμα του...
''Μπορείς να φύγεις..'' είπε ψυχρά και γύρισε στο γραφείο του...Άνοιξα την πόρτα και εξαφανίστηκα...
Έκατσα στο γραφείο μου και προσπαθούσα να σκεφτώ τι ήταν αυτό που μόλις έγινε...Γιατί με κάνει να αισθάνομαι νευρικότητα αυτός ο άνθρωπος....;Τι στο καλό έχω πάθει μαζί του;Δεν τον ξέρω καθόλου και όμως χτες έπιασα τον εαυτό μου να αισθάνεται ζήλια που φιλούσε την μπάρμπι...
Κάθε φορά που με ακουμπούσε και με κοίταζε έντονα στα μάτια ανατρίχιαζα...Και οι συνεχείς ερωτήσεις του για μένα και τον Μάρκο τι σκοπό είχαν;;Είμαι σίγουρη πως ξέρει ότι με τον Μάρκο είμαστε μόνο φίλοι..Τόσα χρόνια πάω σπίτι τους..Μπορεί να μην τον είχα συναντήσει ποτέ αλλά ο Μάρκος συνέχεια μιλάει για την κολλητή του την Έλλη...Αφού την πρώτη φορά που πήγα η μητέρα του ήταν σαν να με ήξερε από τις τόσες φορές που ο Μάρκος μιλούσε για μένα και για το πόσο καλοί φίλοι είμαστε και πόσο έχουμε δεθεί....
