Δυστυχώς...

10.1K 840 27
                                    

Το πρωί ξύπνησα και με ενοχλούσε το στομάχι μου πολύ....Ήθελα να κάνω εμετό...Τι σκατά;;Πετάχτηκα από το κρεβάτι και ο Αλέξανδρος τρόμαξε...

''Τι έπαθες ματάκια μου;;'' ρώτησε αλλά δεν του απάντησα και έτρεξα στο μπάνιο....Έβγαλα ότι υπήρχε μέσα μου και τον ένιωσα να είναι από πίσω μου και να μου κρατάει τα μαλλιά....

''Φύγε...Δεν χρειάζεται να το βλέπεις αυτό...'' είπα και τράβηξα το καζανάκι....Σηκώθηκα με δυσκολία και έπλυνα το πρόσωπο μου...

''Τι έπαθες;;;''

''Δεν ξέρω....Δεν αισθάνομαι πολύ καλά...'' πήγα να περπατήσω και ζαλίστηκα...Κρατήθηκα από την πόρτα και ο Αλέξανδρος με πήρε στην αγκαλιά του και με ξάπλωσε στο κρεβάτι....

''Πως αισθάνεσαι μάτια μου;;''

''Ζαλίζομαι λίγο....Και νυστάζω πολύ...'' έκλεισα τα μάτια μου και βολεύτηκα καλύτερα...

''Εγώ θα πάω στο εργοστάσιο...Εσύ μείνε..''

''Όχι δεν μπορώ πρέπει να έρθω...''

''Έλα μωρό μου δεν έγινε και τίποτα...Μείνε, τα καταφέρνω...Θα σε πάρω αργότερα να δω πως είσαι...Εντάξει;;;''

''Μμμμμ'' ήταν το μόνο που απάντησα,ένιωσα να με φιλάει στο μέτωπο και μετά με πήρε ο ύπνος....

Ο Αλέξανδρος χαμογέλασε και ετοιμάστηκε για να φύγει....Όταν βγήκε από το σπίτι όμως δεν είδε το αμάξι που είχε αράξει απέναντι από το δρόμο,και τον τύπο που τον κοιτούσε με μίσος.....

Δεν ξέρω αν κοιμόμουν πολύ η όχι αλλά άκουσα το κουδούνι να χτυπάει...Σηκώθηκα με το ζόρι να ανοίξω....Βλέπω έναν νευριασμένο Μάρκο να μπαίνει μέσα...

''Τι σκατά έγινε;;'' ρώτησα

''Τι έκανε ο Αλέξανδρος εδώ;;'' ρώτησε φωνάζοντας ...

''Δεν καταλαβαίνω τι λες..''

''Μην με κοροϊδεύεις γαμώτο και λέγε τι στο διάολο ήθελε ο αδερφός μου εδώ....'' είπε και με τράβηξε από το μπράτσο απότομα...

''Τι σκατά Μάρκο;;Με πονάς...''φώναξα και εγώ αλλά δεν έδωσε καθόλου σημασία...

''Προχώρα...Θα τα ξεκαθαρίσουμε όλα τώρα...'' είπε και με έβγαλε τραβώντας έξω από το σπίτι..

''Που πάμε;;;Δεν μπορώ να βγω έτσι έξω..'' κοίταξα το σώμα μου και είδα ότι φορούσα ένα κοντό σορτς και ένα μπλουζάκι χωρίς σουτιέν...Ήμουν και ξυπόλυτη...

''Προχώρα είπα γαμώτο...'' φώναξε σαν λυσσασμένος ...Δεν το είχα δει ποτέ ξανά έτσι....Είχε κοκκινίσει ολόκληρος και στα μάτια του έβλεπες μόνο σκοτάδι...

Όταν θες όλα τα μπορείς...Donde viven las historias. Descúbrelo ahora