Εδώ και μια βδομάδα ο Άγγελος έβλεπε την Έλλη συνέχεια να κλαίει...Όσες φορές και να την ρώτησε τι έγινε δεν του είπε ποτέ....Είχε καταλάβει πως είχε σχέση με το αφεντικό της αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήταν αυτό που την έχει κάνει έτσι...
Με το ζόρι έτρωγε και το μόνο που έκανε ήταν να κάθεται στον καναπέ και να κοιτάει το κενό...Πολλές φορές είχε κάτσει απέναντι της και της έλεγε να του πει τι είχε γίνει...Μέχρι και τους γονείς της απείλησε πως θα έπαιρνε αλλά αυτή τίποτα....Ώσπου μια μέρα δεν άντεξε και της είπε...
''Έλλη αν δεν μου πεις τι έγινε θα πάρω τηλέφωνο τον Μάρκο και τον Αλέξανδρο....'' στο άκουσμα των ονομάτων τους σήκωσε επιτέλους το κεφάλι της και τον κοίταξε μετά από μια εβδομάδα...''Πες μου κοριτσάκι μου σε παρακαλώ...Γιατί είσαι έτσι...;Ίσως μπορώ να σε βοηθήσω...''
''Κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει...Εγώ το διάλεξα αυτό και εγώ θα το υποστώ...''
''Πες μου όμως τι έχει συμβεί...Δεν τρως,δεν κοιμάσαι καλά,συνέχεια κλαις,δεν μπορώ να σε βλέπω άλλο έτσι...''
''Θα σου πω..'' μου είπε και επιτέλους θα μιλούσε..
Μου είπε όλα όσα έγιναν,για τον Μάρκο,για την βραδιά που πέρασε με τον Αλέξανδρο,Για τα συναισθήματα που νιώθουν και οι δυο και για την απόφαση που πήρε...Την άκουγα με πολύ προσοχή,και ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω..Ήταν λάθος της που έφυγε...Έπρεπε μόνο να ξεκαθαρίσει την κατάσταση...
Ο Άγγελος σκέφτηκε πολύ,και αποφάσισε πως δεν μπορούσε να την βλέπει άλλο να κλαίει για τον έρωτά της...Ότι και να είχε γίνει δεν ήταν σωστό να τρέξει να κρυφτεί...Από ότι μου είπε κανείς δεν ήξερε τίποτα,ούτε ότι θα έφευγε αλλά ούτε ότι θα ερχόταν εδώ...Θα την άφηνε να ηρεμήσει μερικές ώρες και θα έκανε την κίνησή του....
Και ενώ ο Άγγελος έκανε τα σχέδιά του,ο Αλέξανδρος είχε ξεμείνει από ιδέες...Δεν ήξερε τι άλλο να κάνει..Εδώ και μια εβδομάδα την έψαχνε..Μέχρι και στα Ιωάννινα έβαλε έναν δικό του για να παρακολουθεί το σπίτι τον γονιών της και του Φίλου της του Άγγελου αλλά δεν υπήρχε καμία κίνηση...
Δεν ήξερε που να την βρει και κάθε μέρα η διάθεσή του όλο και χειροτέρευε...Έπινε πολύ,όποτε πατούσε στο εργοστάσιο συνέχεια ήταν μέσα στα νευρά...Χώρισε την Ναταλία,δεν μπορούσε καν να την αγγίξει,στο σπίτι του ,με την μητέρα του δεν ξανά πήγε..δεν ήθελε να τον δει έτσι αλλά ούτε και να συναντήσει και τον αδερφό του...Ο οποίος δεν τον ενδιέφερε καν να μάθει που είναι..Όταν του είπα πως η Έλλη εξαφανίστηκε και ότι δεν είχε έρθει στην δουλειά,είπε πως δεν πειράζει,έτσι θα ήταν καλύτερα...Δεν μπορούσα να καταλάβω πως γίνεται να λέει ότι είναι ερωτευμένος μαζί της και όμως να μην τον ενδιαφέρει που είναι..
