''Έλλη είσαι έτοιμη;;;'' ακούω την μαμά μου να φωνάζει...
''Δώσε μου ένα λεπτό μαμά...''
Εδώ και δέκα λεπτά κάθομαι μπροστά από τον καθρέφτη και κοιτάζομαι...Σήμερα είναι η μέρα του γάμου μου....Πέρασε ενάμιση χρόνος από τότε που μου έκανε την πρόταση γάμου ο Αλέξανδρος,και να λοιπόν που η μέρα έφτασε...
Δεν νομίζω πως θα μπορούσα να ζητήσω τίποτα άλλο από την ζωή...Είμαι με τον Αλέξανδρο που τον αγαπάω τόσο πολύ και που σε λίγο θα γίνει και επίσημα άντρας μου ,και με ένα πανέμορφο αγγελούδι τον γιο μας....Νιώθω ερωτευμένη με τον γιο μου και δεν το κρύβω, όσο θυμάμαι την μέρα πριν γεννήσω γελάω και κλαίω μαζί......
flashback
Ο Αλέξανδρος ετοιμάζεται να πάει στο εργοστάσιο και εγώ μαζεύω τα πιάτα από το πρωινό....Νιώθω κάποια πονάκια αλλά δεν τολμάω να πω τίποτα...Δεν αντέχω άλλη παράνοια... Εννιά μήνες τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα..Βασικά δεν με αφήνει..Ο Γιατρός είπε πως πρέπει να προσέχω γιατί είχα την αποβολή τότε με το ατύχημα,και ο Αλέξανδρος από εκεί και έπειτα έκανε σαν τρελός...Από την μία δεν τον άδικο και τόσο,από την άλλη όμως τα νεύρα μου τον τελευταίο καιρό δεν είναι και στα καλύτερα τους...
''Αγάπη μου τι στο καλό κάνεις;;'' ξαφνιάστηκα και δεν κατάλαβα τι εννοούσε...
''Τι έκανα πάλι;;'' ρώτησα και τον είδα να μου κάνει νόημα που έβαζα τα πιάτα στο πλυντήριο..''Ναι τι;;; Ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω τώρα;;''
''Μωρό μου..'' είπε και με πλησίασε '' είσαι στο μήνα σου..Δεν χρειάζεται να σκύβεις αλλά ούτε και να κάνεις τίποτα από όλα αυτά..Σε λίγο θα έρθει η κοπέλα που καθαρίζει και θα τα κάνει όλα αυτή..Πήγαινε πάνω να ξεκουραστείς...'' έκατσε για λίγο αμίλητος..''Η μάλλον όχι πάνω..Μην ανέβεις σκάλες μόνη σου...Ξάπλωσε στον καναπέ...Δες τηλεόραση,διάβασε ένα βιβλίο...'' τα νεύρα μου είχαν πιάσει κόκκινο...Συγκρατιόμουν να μην αρχίσω να φωνάζω...
''Αγάπη μου νομίζω πως είναι ώρα να φύγεις..'' του είπα και άρχισα να τον σπρώχνω προς την πόρτα...
''Ρε Έλλη;;; Τι έκανα τώρα;;'' διαμαρτυρόταν...
''Τίποτα Αλέξανδρε...Απλά είναι ώρα να την κάνεις,από δω πριν αρχίσω να μην ξέρω τι λέω...''
''Έλα ρε μωρό μου τώρα κάτσε να το συζητήσουμε...Τι σου είπα πάλι που θύμωσες...;;'' τον έβγαλα έξω και κοπάνησα την πόρτα δυνατά,σχεδόν στα μούτρα του...''Έλλη..'' φώναξε
