Kalbimin Sahibi

"Uçurum"

Sabahgözlerini açtığında çok yorgun hissediyordu kendini Almira, yanındaki komidinden saatine baktığında ilk dersin başlamasına 10 dakika kaldığını gördü. Hemen üzerini değiştirip arabasına bindi ve okula yetişti. Koşarak sınıfa çıktığında dersin 5 dakika önce başladığını gördü. Korkarak kapıyı çaldı, içerden gir sesini duyunca girdi

"Geç kaldığım ve dersi böldüğüm için özür dilerim"

Hoca, Almira'nın bu tutumunu çok beğendiği için önemli değil deyip yerine oturttu.

Dersin ortalarındayken Almiranın saçları yüzüne gelmeye başladı iki de bir arkaya atıyor ama tokası olmadığı için saçlarını toplayamıyordu.

Buray kıza baktığında saçlarını geriye atıp ofladığını gördü ve arkasına dönerek  Deryayla konuştu.

"Çantanda toka var mı?"

Derya Buray'ın neden sorduğunu anlamadığı için

"Neden?"

Diye sordu. Buray :

"Lazım işte"

Dedi. Derya da çantasından bir lastik toka çıkartıp Buray'a verdi. Buray Almira'ya dönerek 'pıştt' dedi. Almira kafasını kaldırıp Buray'a baktı ve kafasını 'ne var' anlamında salladı. Buray tokayı Almira'ya attı ve konuştu

"Bunu tak"

Almira tokayı havada yakaladı ve bir tokaya bir de Buray'a baktı. Buray bir gülümseme gönderdi ve önüne döndü, Almira da tokayı takarak dağınık topuz yaptı ve dersi dinlemeye başladı. Buray gülümserken Kaan Buray'a

"Ne oldu?"

Dedi. Buray

"Yok bir şey "

Dedi ve toparlandı. Gerçekten niye gülüyordu. Kendine bir tokat atıp kendine gelmesini sağladı, bu kız sadece bir idda için vardı, hepte öyle kalacaktı.

Dersler sıradan ve olaysız geçmişti, okulun bitiş zili çaldı. Almira eşyalarını toplayıp ayağa kalktı. O sırada Buray kızın yanına geldi ve ona teklifte bulundu

"Almira, bugün bir planın yoksa seni bir yere götürmek istiyorum"

Almira ne diyeceğini bilmiyordu, karşısındaki yakışıklıya hayır demek istemiyordu ama abisi öğrenirse mahfolurdu.

"Aslında gelmesem daha iyi"

Buray kaşlarını havaya kaldırdı ilk defa bir kız ona hayır diyordu, teklifini geri çeviriyordu. Bu kız gerçekten işi zorlaştıracaktı ama kızı etkilemek için onunla vakit geçiremesi gerekiyor o yüzden ne yapıp edip ikna etmeliydi.

"Lütfen, beni geri çevirmeyeceksin değil mi? Pişman olmayacaksın"

Almira çok zorlanıyordu yapmaması gerektiğini biliyordu ama bu çocuğa hayır diyemiyordu.

"Peki"

Dedi ve Buray'ın arabasına doğru yürüdüler. Bir kaç dakikalık sessizlikten sonra Almira dayanamayıp nereye gittiklerini sordu

"Nereye gidiyoruz"

Buray gözlerini yoldan ayırmayarak cevap verdi

"Süpriz"

Almira endişelenmeye başlamıştı, bu çocuk onu nereye götürüyordu? Acaba abisini mi öğrenmişti? Tam o sırada bir uçuruma geldiler Almira artık gerçekten korkmaya başlamıştı. Buray'a baktığında Buray'ın karşıya baktığını gördü. Buray Almira'nın kendisine baktığını görebiliyordu ve bu doğru ilerlediğinin kanıtıydı. Buray kapısınk açtı ve aşağı indi Almira da peşinden. Buray ellini ceplerine koyarak ilerlemeye başladı. Aynı zamanda da konuşuyordu