Kalbimin Sahibi

"Tanışma"

Gözlerini bir kaç kez kırpıştırdıktan sonra esneyerek ve aynı anda kollarını geriye doğru atarak kendine gelmeye çalışıyordu Buray. Kalkıp banyoya gitti ve yüzünü iyice yıkadı ardından giyinme odasına gidip siyah dar, vücudundaki kasları belli eden bir t-shirt ve altında da siyah bir kot giyindi ve aynanın karşısına geçip kendine baktı. T-shirtünü hafif bir şekilde aşağı çekti ve düzeltti. Üstündekileri onayladıktan sonra saçlarını taradı ve hafif bir fön çekerek şekil verdi. Parfümünü de sıkıp son bir kez aynaya baktı, bir şey eksik geliyordu ama çözemedi. Teker teker çekmeceleri kontrol ederken saatlerini gördü, evet eksik olan şey saatiydi göz alıcı saatini de taktıktan sonra hazırdı. Merdivenleri inerken ağzında bir şarkı geveliyordu, kahvaltı masasını görünce hemen bur sandalye çekip oturdu. Herkese günaydın dedikten sonra tabağına kahvaltılık almak için elinde çatalla ileriye uzanırken annesinin sesiyle eli havada kaldı

"Hayırdır oğlum, bu ne mutluluk ?"

Buray duyduklarına sinirlenmişti o hiç gülmezdi ki şimdi ona mutlu mu diyorlardı?
Elini geri çekti ve kol dirseklerini masaya dayayarak konuşmaya başladı

"Mutlu mu, saçmalık"

Annesinin cevap vermesini beklemeden sandalyesini geri itti ve sofradan kalktı arkasını dönmüş ilerlerken aynı anda da konuşuyordu

"Mutluymuşum hah !"

Kapının yanımda duran hizmetliden ceketini aldı ve kapıyı açıp çıktı , arabasını çalıştırıp okula doğru sürdü bir yandan da bugün iddanın başlama günüydü ve onu düşünüyordu, annesi haklıydı sabah sabah bu kız için mi bu kadar hazırlanmıştı? Hazırlanmasa bile kızı kendine bağlayabilecek bir yakışıklılığı vardı. Kendi kendine söylendi

"Bir daha böyle bir saçmalık yapmayacağım"

********

Almira sabah erkenden uyanmış üzerine sade bir t-shirt ve jean pantolan kombinlemişti. Aşağı inip abisinin yanağına bir öpücük kondurdu

"Günaydın abicimmmm"

M'yi uzatarak söyledi. Abisi Ayberk de kardeşine eşlik edip aynı gülümseyişle

"Günaydın preneses"

Dedi. Almira abisine gülümseyip sofraya oturdu ve güzelce kahvaltılarını yaptılar. Ayberk okulu yüzünden dün kardeşine ilk gününün nasıl geçtiğini soramamıştı. Hemen konuyu açtı

"Eee prenses anlatmadın, ilk günün nasıl geçti?"

Almira duyduğu soruyla biraz gerilmişti, abisine Burayla aynı okulda hatta aynı sınıfta olduklarını söylese kesin abisi çıldırırdı o yüzden susmayı tercih etti. Hele de çarpıştıklarını söylese abisi olay çıkartırdı. Soruyu geçiştirmeye çalışarak geveledi.

"İyi...di yani ilk güne göre normaldı abicim, ııı benim gitmem lazım yoksa geç kalıcam öptüm abi"

Hızla sandalyeden kalkıp abisine el salladı ve montunu alıp şoförün yanına gitti ve günaydın diyerek arabaya bindi. Okula gidene kadar da bugün inşallah sakin ve olaysız geçer diye dua ediyordu.

**********

İki gençte aynı anda okula varmışlardı Buray ayabayı park ederken Almira da arabadan iniyordu. Buray bunu fırsata dönüştürmek için hemen Almira'nın kapısını tuttu inmesine yardımcı oldu. Almira ona yardım edene bakmak için kafasını kaldırdı ve bir an şoka uğradı. Kaşları havaya kalkarken ağzı da geçirdiği şoktan dolayı ağzı aralanmıştı.

"Te...teş...teşekkür ederim"

Buray kızın bu kadar etkileneceğini düşünmemişti, dudağı hahifçe yukarı kalktı. Ama karşısındaki kızın korkudan kekelediğini bilmiyordu.