Kalbimin Sahibi

"Ödeşicez"

Bugün okul günüydü. Almira kapıda Ayberk'i bekliyordu. Abisi tutturmuştu seni okula ben bırakıcam diye. Ne kadar itiraz etse de kabul etmemiştı Ayberk. Almira istmeye istemeye kabul etti.
Beraber okula geldiklerinde Ayberk kardeşiyle arabadan indi ve kapıya kadar ona eşlik etti. Tüm gözler kendilerine dönmüştü. Herkes Ayberk'e bakıyordu, yakışıklı çocuktu ve kızların dikkatini çekmişti. Almira abisini kızlardan kıskanmıştı. Ayberk Almiraya küçük bir öpücük kondurup kardeşini uğurlamak için konuştu.

"İyi dersler prenses"

Almira kızların abisine bakmaması için sahiplenici bir şekilde konuştu.

"Hoşcakal yakışıklım"

Ayberk kardeşinin kıskandığını ve bu yüzden böyle konuştuğunu bildiği için sustu, zaten erkeklerin de dikkatini çekmişti ve kendisine yakışıklı demesi erkeklerin ona bakmaması için bir sebepti.

Buray elleri ceplerinde sinirden kasılmış çenesiyle karşısına bakıyordu. En büyük düşmanını Almira'nın sevgilisi sanmıştı. Canını alan kişi idda kurbanının sevgilisiydi. İntikam için gün bekleyen Buray şimdi intikamını çok büyük bir şekilde alıcaktı. Almiranın canını yakacaktı ki Ayberkin de canı yansın. İğrenerek onlara baktı, Almira yakışıklım demişti. Kaşları iyice çatılırken mırıldandı

"Bu artık iddadan çıktı sen artık intikam alacağım kişisin, seni kendime aşık etmek artık şart oldu."

Almira gülümsemesi yüzünde hala duruken okula doğru yürüdü. Aldığı kokuyla hemen soluna baktı, vanilya kokusu, sevdiği koku, karşısında kaşları çatılmış bir Buray beklemiyordu. Buray hemen sahte bir gülümseme yerleştirerek Almira'ya baktı, kızın konuşmasına izin vermeden kendi konuştu

"Hadi içeri geçelim, ben üşüdüm"

Almira tamam anlamında kafasını salladı ve beraber okula doğru yürüdüler. Buray'ın kafasında intikam planları dönüp duruyordu, canlarını çok yakacaktı.

*********

Ders bitiş zili çaldığında herkes toparlanmaya başladı. Almira çantasını alıp kapıya doğru yürüdü, tam çıkacakken biri kolundan tutup onu sürüklemeye başladı, koridorda yürüyorlardı ve kolunu tutan kızın kim olduğunu merak ediyordu. En son kendine geldi ve kolunu çekerek kızı durdurdu. Sinirli çıkan sesine hakim olamıyordu.

"Ne oluyor be, sen de kimsin?"

Almira kızı baştan sona bir incelediğinde kaşları yukarı kalktı, kızın üstünde etek var mı yok mu belli değildi, yüzü makyajdan renk değiştirmişti ve saçlarının sarıya boyandığı bariz belli oluyordu. Kız alaylı bir gülümsemeyle cevap verdi.

"Sen Almira olmalısın"

"Evet de tanışıyor muyuz?"

"Ben Merve, konuşmamız lazım Almira"

Almira'yı bastırarak söylemişti, ve Almira bundan hoşlanmamıştı.

"Ne hakkında?"

"Bir yerlerde oturup konuşsak daha iyi olur"

*********

Kahveler geldiğinde kızların ikisinin ağzını da bıçak açmıyordu. Almira artık sıkıldığını belli edercesine yerinde kıpırdandı. Merve konuşması gerektiğini anlayıp konuya girdi

"Direk konuya giricem, Buray'dan uzak dur"

Almira karşısındakine deliymiş gibi bakıyordu. Buraydan uzak durmasını istiyordu. O abisinin düşmanı olduğunu bildiği halde o kadar riske girerek onunla vakit geçiriyordu ve karşısındaki kız sebebini bile söylemeden ona Buray'dan uzak durmasını söylüyordu. Gerçekten sebebini merak ederek sordu

"Neden?"

"Çünkü ona Melisa'yı unutturabilirsin"

Sesi git gide alçalıyordu, Merve ağlayacak duruma geldi, gözleri doldu. Almira karşısındaki kıza üzülmüştü, Melisa da kimdi?

"Melisa kim?"

"Buray'ın sevgilisi"

Buray'ın sevgilisi mi vardı? Birden kalbine bıçak saplanmış gibi hissetti. Canı yanmıştı duyduklarıyla. Merak ettiği bir çok soru vardı, birisiyle başladı.

"Buray bana bundan bahsetmemişti."

"Çünkü artık Melisa yok "

Almira'nın kafası iyice karışmıştı. Olayları tam öğrenmk için sordu

"Bana bunu baştan anlatır mısın? Hiç bir şey anlamıyorum."

Merve derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

"Melisa, Buray'la birbirlerine deli gibi aşıklardı Buray ilk defa bir kızı seviyor birinde değer veriyordu. Etraftaki herkes onlara özenerek bakıyordu. 2 yıl kadar çıktılar ama bir gün Melisa'nın ölüm haberi geldi, yıkıldık Buray kaç hafta kimseyle konuşmadı, kendini kapattı. Şimdi sana farklı davranıyor Melisa'dan sonra ilk defa bir kızla konuşuyor. Nedenini bilmiyorum ama eğer biraz daha böyle giderse Melisa'yı unutucak istemiyorum , unutmasını istemiyorum. Senden ricam Buray'dan uzak dur ona Melisa'yı unutturma."

Almira'nın ağzı 'o' şeklini almış Merve'yi dinliyordu. Merve, Buray'ın Almira'ya aşık olduğunu düşündüğü için bu konuşmayı yapmıştı ama Buray'ın idda için şimdi bir de üstüne intikam çıkmıştı Almira'yı sadece kullanıyordu.
Almira sesli bir şekilde yutkunarak konuştu

"Üzgünüm bunları bilmiyordum. "

Almira'nım gözleri dolmaya başlamıştı, canı çok yanıyordu. Daha fazla konuşamayacağını analdığı için konuşmayı sonlandırmak için son kez konuştu.

"Ben kalksam iyi olur"

Merve'nin bir şey söylemesine izin vermeden çantasını alıp çıkışa ilerledi.

***********

Ertesi gün okulda bir şey olmamıştı, Buray bir çok kez Almirayla konuşmaya çalışmıştı ama Almira bir sebep bulup yanından gidiyordu. Buray iyice sinirlenmeye başlamıştı bu kız onun intikam almak için en büyük parçasıydı. Bu kızı ne yapıp edip aşık etmeliydi sonucu ne olursa olsun Ayberk de onun çektiği gibi acı çekmeliydi.

Buray alaylı bir şekilde gülümsedi ve oturduğu koltuğa daha fazla yayılarak mırıldandı.

"Evet Ayberk, ben de senin sevgilini elinden alıyım da gör bakalım, ödeşicez"

Buray da gerçekleri bilmiyordu, Almirayla Ayberk'i sevgili sanıyordu halbuki onlar kardeşti. Kimse tam olarak gerçekleri bilmiyordu.