Kalbimin Sahibi

"sahil"

merhaba yeni bir bölümle, arkadaşlar bundan sonra bölümler her pazar gelecek anca yetiştirebiliyorum. Mediade Almira var, iyi okumalar

Almira duyduklarından sonra reflex olarak elini dudağına götürmüştü. Kalbi normal hızının üstünde atıyor, heyecan lambasını sağlıyordu. Bu çocuk bir gün onu öldürecekti. Bu kadar yakınlık, genç kıza göre fazlasıyla zordu.
Ona bağırmak istemiyor, canını yakmak istemiyor ama Buray dinlemeden tepki verdiği için o da cevap veriyordu. Biraz ağır cevaplar.
Kafasındaki düşüncelerden kurtulmasının en iyi yolu uyumaktı ve genç kız şu an o eylemi gerçekleştirecekti. Yatağa gidip örtüyü kaldırdı ve saçlarını açtı. Şu an en çok uykuya ihtiyacı vardı. Hem yorgundu hem de biraz gerçeklerden uzaklaşmaya ihtiyacı vardı.
Yatağa girip örtüyü üzerine çekti ve gözlerini daha fazla yormadan kapatıp rüyalara daldı.

******

Gözlerini yavaş yavaş açtı genç kız. Yandaki komidinden telefonunu aldı ve şifresini girip açtı. Saate baktığında 18:43 tü. Gerlip kendine geldiğinde ayaklarını sarkıtıp terliklerini giydi ve ayağa kalktı. Banyoya gidip elini yüzünü yıkadı, aynada kendine bakınca gözleri dudaklarına kaydı. Bir kaç saat önce bu dudaklara Buray'ın dudakları değmişti. Gülümsemesine engel olamadı.
Banyodan çıkıp aşağı indi, mutfaktan sesler geliyordu. Yavaşça kapıdan içeriye baktığında Buray'ı götmeyi planlamıyordu. Kapıya yaslanıp incelemeye başladı. Bir kaç saat önce ona ne demişti ama o unutmuştu bile. Bu çocuk aklını iyice karıştırıyordu. Buray'ın sesiyle düşüncelerini böldü

"Uyanabildin çok şükür "

Tezgaha kolunu koyup genç kıza dönmüştü. Almira kafasını sallayıp içeri gitti.
Salonda kimse yoktu koridoru gezince orda da kimsenin olmadığını gördü. Telaşlanmaya başlamıştı. Belki ses gelir umuduyla bağırdı

"Ege?"

Ses yoktu, biraz daha odalara baktı ancak kimse yoktu. Tekrar salona girdiğinde kapıda durup içeriye bakmaya başladı. Ensesinde hissettiği nefesle olduğu yerde kaldı kıpırdayamıyordu bile. Ensesindeki nefes yavaşça yukarı çıkıp kulağında durdu ve genç adam erkeksi sesiyle açıklamda bulundu

"Egemen burda değil"

Ardındansa yanından geçip koltuğa oturuşunu izledi. Almira ne kadar konuşmamaya gayret etsede merakına yenik düşüp sordu

"Peki, nerede?"

Buray elindeki kahve fincanını ortadaki sehbaya koyup

"Dışarı çıktı"

Dedi. Genç kız kaşlarını çatıp sabahtan beri merak ettiği soruyu sordu

"Peki ya sen neden burdasın?"

Buray, sinsi gülümseyişiyle

"Seni yanlız bırakmaya gönlü el vermedi güzelim"

Genç kız duyduklarıyla kısa çaplı bir şok geçirdi. Az önce Buray ona güzelim mi demişti? Kalbi neden bu kadar hızlanmıştı ki alt tarafı bir kelime.

"Sana güzelim dedi bunun ne terafı normal?"

İç sesini dinlemeyip tekrar konuştu

"Yalnız kalabilirim, sen gidebilirsin"

Aslında gitmesini istemiyordu sadece Burayla olduğu zaman fazla kırılıyordu.
Buray kafasını sallayıp kahve bardağını bir anda dikip bitirdi ve ayağa kalkıp

"Güzel fikir"

Dedi. Genç kız göz devirip yukarı çıkacağı sırada Buray'ın sesiyle olduğu yerde kaldı