Aşk Umutları

Sonunda Mutluluk 8.Bölüm

H-Sonunda açtın gözlerini.

-Denizin havası yormuş.

Sırtım çok yanmıştı. Acıyla beraber ayağa kalktım. Kayra’nın olmadığını fark ettim.

-Kayra nerede?

H-Bilmiyoruz. Yarım saattir yok.

-Ne? Nasıl ya? Selin nerede peki?

Beynim Selin ile Kayranın arasında bir şeyler olabileceğini düşünüyordu ki Hakan’ın yanıtıyla içimde bir rahatlama oldu.

H-Oda büfeye bakmaya gitti belki orada olabilir diye. İşte geliyor.

Selin yanımıza geldi.

S-Yok-yok-yok yerin dibine girdi sanki.

H-Ben denizin ilerisine gidiyorum. Birde oralara bakacağım.

Telefonu da yanında değil ki. Gözlerimden yaşlar gelmişti. Ya kendisine bir şey yaptıysa. Ben ne yapardım? Keşke denize girerken elini tutsaydım. Ama daha yeni tanıştık ve bu çok fazla kaçabilirdi. Selin yanıma geldi. Elimi tuttu ve şezlonga oturduk. Başımı göğsüne yasladı.

S-Senin onu sevdiğini biliyorum. Ama üzülme onu bulacağız.

-Nerden biliyorsun?

S-Çok belli ediyorsun tatlım. Bunu anlamamak için bütün hislerimizin yok olması gerekir.

-Tuvalete gideceğim.

S-Gelmemi ister misin?

-Yalnız kalmak istiyorum.

S-Sen bilirsin.

Tuvaletin kapısından girerken biriyle çarpıştım. Başımı kaldırdığımda Kayra karşımda duruyordu. Ağlamaklı gözlerle ona bakıyordum. Bir sinirle tuvaletin içine sürükledim. Vücuduna vurarak.

-Sen ne yaptığını sanıyorsun?

Bu konuşmamla daha çok ağlıyordum. Kelimeler ağzımdan yarım şekilde dökülüyorlardı.

K-Ada ne oldu?

Beni sakinleştirmek istercesine kollarımı tutuyordu.

-Ya sana bir şey olsaydı aptal. Neredeydin sen?

Sakin olmaya çalışıyordum ama bu şuan ki halimle imkansızdı.

K-Gel yüzünü yıkayalım. Sonra büfede oturur konuşuruz.

Cevap vermedim. Belimden tuttu ama elimle ittirdim. ‘Dokunma!’ dedim. Dışarıda ki masaların birine oturduk. Telefonumla Hakanlara haber verdim. Konuştuğumuzu söylediğim için yanımıza gelmeyeceklerdi. O bana ben ise denize bakıyordum. Ağlamam geçmiş, biraz sakinleşmiştim.

-Neredeydin?

K-Kendimle baş başa kalmak istedim.

-Ne gerek vardı! Baş başa kalınacak bir sorunun mu vardı? En azından haber verebilirdin.

K-Özür dilerim. Ben kırıldım. Yani elimi tutmanı beklerken yaptığın gerçekten saçmaydı.

-Saçma mıydı? Biz seninle tanışalı 2 saat bile olmadı. Arkadaş bile değiliz hangi sıfatla senin elini tutabilirim! Senin yaptığın saçma. Bacağıma öpücük kondurmakta neyin nesi?

K-Birbirimizi seviyoruz.

-Benim seni sevdiğimi kim söyledi?

K-Neden ağladın o zaman?

-Arkadaşımsın diye belki.

K-Kendin dedin ‘arkadaş bile değiliz’.

-…