Aşk Umutları

11.Bölüm (2.kısım)

Güneşin tenimde yakıcı bir biçimde gezmesinden rahatsız olarak uyandım. Daha Hakan uyanmamıştı. Aklıma dünkü yastığın altındaki kağıt geldi. Hakanı uyandırmamaya özen göstererek aşağı indim. Başı yastığından kaymıştı. Kağıdı bulmak amacıyla elimi yastığın altına soktum. Ve evet amacıma ulaşmıştım. Kağıdın hışırtısından biraz kıpırdansa da uyanmadı. Kağıtta yazanlar şaka olmadıydı.

  ‘Bu yazıya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Böyle bir şey önceden hiç yazmamıştım. Zaten beceremiyorum da. İlk önce sana her şey için teşekkür ediyorum ama şimdiki yazdıklarım içinse özür diliyorum. Biz diye bir şeyin olmasını istemiyorum. Seni seviyorum fakat arkadaş olarak. Sana olan sevgim biranda tükendi. Nasıl oldu bilmiyorum ama oldu işte. Seni üzdüğümün, kırdığımın farkındayım. Son zamanlarda seninle fazla ilgilenemedim. Kuzenim gelecek ve seninle tekrar ilgilenemeyeceğim. Sen çok iyi bir sevgilisin ama seni hak etmiyorum. Klasik ayrılıklar gibi ‘sorun sende değil bende’ de demeyeceğim. Bu 1 senede bizimkisi bir aşk değildi. Biz 16 yaşındayız ve hayata yeni atılıyoruz. İnan bana daha aşkın ne olduğunu bilmiyorum. Senden hoşlanıyorum ama bu hiçbir zaman tekrar sevgili olacağımız anlamına gelmiyor. 

Sanırım uzatmanın anlamı yok. Sen çok iyi bir kızsın ve üzülmeyi hak etmiyorsun. Umarım beni anlamışsındır. İlişkimize arkadaş olarak devam edebiliriz. Tabi sen istersen. Seni seviyorum Selin…’                                                

                                                   Hakan...

Gördüklerime gerçekten inanamıyordum. Hakan Seline ayrılık mektubu yazmıştı. Ama neden? Bana ‘biz 1 senedir beraberiz ve Selini seviyorum’ diyen Hakan değil miydi? Neden birden kararı değişmişti? En önemlisi ne zamandır bu yastık altındaydı? Neden yazdığı zaman vermemişti? Bu düşüncelerle boğuşurken Hakan kolundan destek alarak yatakta doğrulmuştu. 

H-Okudun mu? Hepsini?

-E-evet. Kızdın mı?

H-Saçmalama Ada. Ben zaten sana okutacaktım. Şu kızdın mı korkundan bir vazgeçsen çok sevineceğim. 

-Neden yazdın?

H-Gördüğün üzere ayrılmak için. 

-Ama neden? Sen sevmiyor muydun?

H-Seviyorum hem de çok. 

-Arkadaş olarak?

H-Seline aşığım.

-Peki neden ayrılmak istiyorsun?

H-Kızdan fazla erkek arkadaşı var. Ne kadar saf olmasa da öyle davranıyor. Yani bana göre değil. Sen gelmeden önce yazmıştım. Çünkü o zamanlar gerçekten beni deli ediyordu. Erkekler konusunda durmadan ters davranıyordu. Kavgalarımız artmıştı. 16 yaşımda olmama rağmen kendimi evli gibi hissediyordum. Ama sen geldikten sonra çok değişti. Ona mektubu vermedim. Belki sonra pişman olurum diye. 

Kulaklarım duyduklarını inkar ediyordu. Eğer ben gelmeseydim Hakan Selinden ayrılacaktı. Bende Kayra ile tanışamayacaktım ve Hakan ile sevgili olmamız bir ihtimaldi. Ama şuan ki halimden memnundum. Hakanı artık sanırım sevmiyordum. Kayrayı seviyorum. Yani ilk günden aşığım diyemeyeceğim ama hoşlanıyorum. Bu yüzden de ayrılmalarını istemem.

-Hakan Selin seni gerçekten seviyor. Yani ayrılmanızı istemem. Hem Selinde sende çok üzüleceksin. Sonradan pişman olacağın şeyler yapmamalısın.

H-Sen gerçek mi söylüyorsun? Yoksa benimle dalga mı geçiyorsun?

-Yo hayır ciddiyim. 

H-Selini seveceğini söylemiştim. 

-Evet iyi bir kız. Ayrıca hareketleri saf değil. Benimle Kayranın kaybolduğu zaman konuşmuştu. Beni rahatlatmıştı. 

H-Selin mi yaptı?

-Evet. 

H-Yani diyorsun ki ayrılmayayım. 

-Hayır ayrılma!

Gülüştük. O sırada teyzem kapıyı tıklatıp içeri girdi. 

T-Sesiniz geliyor. Bu kadar eğlenceli ne konuşuyorsunuz bakalım? 

H-Bugün ne yapsak diye düşünüyoruz. 

T-Bu arada ben ,Ada sana bir soru soracağım. Dün Kayra geldi ve odanızda sesiniz yükseldi. Yani istemeden de olsa birazını duyduk. 

Aman tanrım annem ve teyzem Kayra ile benim beraber olduğumuzu biliyorlardı.

T-… yani sevgili sözü falan geçiyordu. İstemezsen cevap vermek zorunda değilsin. Siz Kayra ile sevgili misiniz?

Eğer sevgiliyiz dersem bana durmadan iğrenç öğütlerden vereceklerdi. Ama ben buna katlanamazdım. ‘Daha yeni tanıştınız bu doğru bir şey değil ’ falan filan.

-H-hayır teyze biz sadece arkadaşız.

Hakan bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu. Annemin arkasında ağzını oynatıyordu. 

-Y-A-L-A-N !! 

Tabi teyzem duymuyor, görmüyordu. Yaptığı saçma hareketler gülmeme neden oldu. 

T-Zaten doğru olmazdı. Siz arkadaşsınız. Ben Hakana da diyorum. Seline kendini fazla kaptırma diye ama beni dinleyen yok. Teyzem bir anda Hakana bakınca Hakan bir anda uslu çocuk moduna geçti. 

YORUMLAR VE OYLAR NE KADAR AZ OLSADA YİNEDE TEŞEKKÜR EDERİM.  :)