Utanç 19.Bölüm

480 16 2
                                    

Hiç uyanmak istemiyordum. Rüyam o kadar güzeldi ki. Kayra ile çok mutluyduk. Bir otobüsteydik ve sonra aniden çok uzun tünelden yüzerek geçiyorduk. Suyun hızı bizide hızlandırıyordu. Suyla beraber uçuruma doğru giderken uyandım. Çok heyecanlı ve güzeldi. Kısaca eğlence parkı gibi biyerdi ve bizde eğleniyorduk. 

Hakan hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu.

H-Benim güzeller güzeli kuzenim daha uyanmamış mı?

Hiç birşey söylemedim. Çünkü onunla konuşmak istemiyordum. Ayak bileğimi acıtmıştı. Selin benden daha önemliydi. Ve artık bu umrumda bile değildi. Onu kıskanmıyordum. Tek istediğim sadece Kayraydı. Şu son günleride hep Kayranın yanında geçirmek istiyordum. Annem güler yüzle içeri girdi.

A-Adacım bak kim geldi.

Odaya ardından Kayra girdi. İnanmıyorum. İğrenç bir haldeyim. Saçlarım dağınıktı ve gözlerim şişmişti. Gözlerim direk Hakana gitti. Hakan derin bir nefes aldı ve odadan çıkmak için hamle yaptı. Kayra Hakanın kolunu tuttu.

K-Konuşmamız gerek.

H-Bırak kolumu. Bu senin için iyi olmayabilir. 

A-Heey gençler sakin olun. Benim kızımın yanında böyle şeyler hiç yakışmıyor. İkinizde konuşmayı hak ediyorsunuz. Şuan burada konuşacaksınız. Bende olacağım yanınızda. Sarıldığınızı görmeden bu odadan Ada hariç hiçkimse çıkamaz. 

-Anne?

A-Hadi Ada kıyafetlerini al ve dışarı çık. Kayra seni kahvaltı yapmaya götürecekmiş. Kayra bu odadan çıkana kadarda bu odaya girme.

-Ama anne?

A-Ada sana diyorum.

Kıyafetlerimi aldım ve oflayarak odadan çıktım. Acaba ne konuşacaklardı. Asıl bunlardan önemlisi artık annem Kayrayla tekrar sevgili olduğumuzu anlamıştı. Beni dışarı çıkartmasınada bir şey söylememişti. 

Kısa bir duş aldıktan sonra şortumu ve askılı tişörtümü üzerime geçirdim. Tam 15 dakikadır odadaydılar. Sıkılmaya başlamıştım. Tam kapılarını açarken Kayra kapıyı açtı. Burun buruna geldik. Kısa bir öpücük kondurdu dudağıma. Öylece kaldım. Hakan gördü ama annem görmemişti. İyi ki de görmemiş. Kayraya sinirli bakışlarımı fırlattıktan sonra Hakan yanağımı öpmek için eğildi. Hemen geri çekildim. Öpmesine izin vermedim. Hakan ve Kayra barışmışlardı. Her hallerinden belli oluyordu. Hakanı oracıkta bıraktıktan sonra odaya girdim. Annem yatağın en dibinde oturuyordu. 

-Anne nasılsın?

A-Sanırım iyiyim. 

-Ne işin var orada?

A-Ben yokmuşum gibi davranın dedim ve gözükmemeye çalıştım.

-Evet gözükmüyorsun.

A-Hayırlı olsun. Barışacağını söylemiştin ama sevgili olacağınızdan bahsetmemiştin.

Annem ile Kayra çok benziyorlardı. Beni utandırmayı görev haline getirmişlerdi.

-Anneee.

A-Ne var canım sadece arkadaşın olmaya çalışıyorum.

-Sağ ol ama yeterince arkadaşım var. 

Çantamı alıp odadan çıktım.

Aşağıda teyzemin hazırladığı kahvaltıya oturmuşlardı.

T-Hadi gel Adacım sende ye. Sonra gidersiniz.

-Ama biz... Dışarıda yiyecektik.

H-Gel hadi.

Aşk UmutlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin