Aşk Umutları

İtiraf 5.Bölüm

Otobüsteki kızdı. Üstüme başıma dokundum, ceplerime baktım bir şey mi unutmuştum acaba diye ama hayır her şeyim tamdı. Yataktan aşağı indim ve kızın önünde durdum. Parmağımı kıza doğru tuttum.

-Sen!... bir şey mi düşürmüşüm?

K-Hayır.(hafif sırıtıyordu.)

Kız Hakana dönerek.

K-Aşkım,geç kaldığım için özür dilerim ama belediye otobüsü çok yavaştı.

Ne! Başım ağrımaya başlamıştı. Bulanık görüyordum. Hakan cevap vermiyor meraklı gözlerle bir o Selin denen kıza birde bana bakıyordu. Odadan tam çıkacakken Hakan kolumdan tuttu. Kızda Hakan’a sinirli bakışlar fırlatıyordu. Kolunu sert bir şekilde ittirdim. Odadan çıktığımda teyzem ile karşılaştım.

T-Adacım Selin ile tanıştın mı? (32 dişini birden görebiliyordum.)

-Evet. Ben duş alacağım teyze. Dedim ve yanından bir hızla ayrılıp kendimi tuvalete attım.  Bavullarım odada olduğu için tekrar girmek zorunda kaldım. Kapıyı açtığımda Selin denen sürtük Hakan’a sarılmıştı. Beni görünce Hakan Selin’i bırakmak istedi ama Selin bırakmamakta kararlıydı. Bende bavulumu alıp dışarı çıktım. Gözlerimden yaşlar durmak bilmiyordu. Banyonun önünde geldim. Annem çıktı banyodan. Anlaşılan rahat yoktu bana! Annem beni ağlarken gördüğü için meraklanmıştı.

A-Annecim ne oldu?

Heh uydurabilirsen uydur bakalım Ada.

-Iıı şey, başım ve karnım ağrıyor. Yoruldum birazda.

A-Bunun için ağlanır mı Adacım?

-Ağlamıyorum, elimde değil. Acıya dayanamıyorum bu kadar.

A-Tamam duşa mı gireceksin?

-Evet.

A-Çıktığında yanıma gel. Bir şeyler atıştırıp hap içersin.

Kendimi buz gibi suya attım ama kendime bir türlü gelemiyordum. Bütün bu olanları beynime sindiremiyordum. Banyodan çıktığımda, kollarını birbirine bağlamış, kafasını duvara yaslamış Hakan’ı gördüm. Çaresizmiş gibi bakıyordu. Bavulumu banyodan çıkartamamıştım. Kapının tümseğine takılmıştı. ‘Yardım edeyim’ diyerek sapından tutmaya çalıştı ama elini ittirdim. ‘Bırak!’. Sesim boğuk çıkmıştı. Bir şey demedi. Bende bakmadan yanından odaya geçtim. Bavulumu bir kenara koyduktan sonra ranzanın alt katına oturdum. Hakan’da gelmişti. Yanıma oturdu.

H-Fazla abartmıyor musun?

Anlamsız bir şekilde baktım ve tam cevap verecekken telefonu çaldı. Kesin sevgilisi diye düşünürken Kayra denen arkadaşıydı.

H-Kayra yarın denizde konuşuruz. Şuan müsait değilim.

Telefonu kapattı ve bana döndü.

H-Yarın denize gideceğiz gelir misin?

Aslında abarttığımın farkındaydım ama benimle ilgilenmesi hoşuma gidiyordu. Kabul etmemde de bir sakınca yoktu.

-Olur gelirim.

H-Hem konuşuruz. Bu arada sabahleyin Kayra ile konuştuklarımızın hepsini duydun mu?

-Şey, evet. Ben sana küsmedim. Sadece Selin’e benden daha çok değer verme.

H-Sen benim için daha özelsin, değerlisin. Ama beni de anlamayı dene. O benim sevgilim. Sen ise kuzenimsin. Neden bu kadar tepki verdin, ben anlamadım.

-Özür dilerim. Evet kabul ediyorum. Seni kıskanıyorum. Çünkü..

Tam açılacakken annem içeri girdi.

A-Hadi kahvaltıya gelin.

Annem çıktıktan sonra Hakan ‘devam et çünkü’ dedi. 

Arkadaşlar lütfen yorum yapın veya oy kullanın. Bende nasıl yazdığımı merak ediyorum.