Aşk Umutları

Yolculuk 3.Bölüm

Telefonu açsam mı? Açmasam mı? Diye düşünürken annem ‘Aç artık şu telefonu’ diye bağırınca gaza gelip açtım. Ama konuşmuyordum. Uzun uzun söylendikten sonra ‘Bitti mi?’ dedim.

H-Neden böyle davranıyorsun? Sanki benimle küsmek için mesaj attın.

-Nasıl anlamak istersen öyle anla!

H-Sen bilirsin, artık ben sıkıldım. Neden böyle davrandığını söyler misin?

-Benim söylememe gerek yok her şey ortada. Anlamadın mı hala?

H-Sen beni kıskanıyorsun ve benim Selin’den ayrılmamı istiyorsun.

-He şunu bileydin. Hiç kimse benim seni sevdiğim kadar seni sevemez. Neyse ben senin neyinim ki? Zaten Bodruma da gelmeyeceğim. Siz ayrılmayın!

H-Ay iyice sapıttın ha! Buraya geliyorsun ve bu sorunu çözüyoruz

-Sen ayrılmıyorsun yani!

H-Ben Selin’i seviyorum ve tanıyınca sende seveceksin. Ayrıca tam 1 sene oldu sevgili olalı alışsan iyi edersin.

Dediği an telefonu yine suratına kapattım. Gözlerimden yaşlar gelmeye başlayınca odama koştum ve yastığa yumuldum. Ben ona sürpriz yapacağım derken o ise bana ben Selin’i seviyorum diyor. Of kafayı yiyeceğim ya! O Selin denen cadıyı parçalamak istiyorum. Bundan sonra benden çekeceği var. Hayatı dar edeceğim ona. Benim aşık olduğum kişiyle aramı bozdu. Buna pişman olacak. Ağlarken uyumuşum. Rüyamda Halanla sevgiliydik. Çok mutluyduk ve Hakan Selin denen bir kıza çok kötü davranıyordu. Uyandığımda rüyanın etkisiyle mutluydum ama konuştuklarımız aklıma geldikçe deliriyordum.

            _5 gün sonra_

Bavulumu hazırlamak için bütün dolabımı boşalttım. Ama doğru dürüst giyecek kıyafetim yoktu. Anneden zor izin alarak alışveriş mağazasına koştum. Yeni ışıl ışıl yaz kıyafetleri vitrinlerin arkasından bana gülümsüyor, beni al beni al der gibi duruyorlardı. Alışveriş mağazasından çıktığımda saat baya geç olmuştu ve ayaklarım, kollarım kopmuştu. O kadar çok şey almıştım ki… Hakan’a güzel görünmek için onun sevdiği renklerde tişörtler, elbiseler, etekler… Kendimi tamamen kaybetmiştim. O kızla olan ilişkisi beni daha çok hırslandırmıştı. Artık Hakan deyince dünya durur olmuştu. Eve geldiğimde annemin bavulu hazırdı ve kapının yanında duruyordu. Bir bavuldu, benimkisi iki bavulu bile geçerdi. Yarın ne giyeceklerimi hazırladıktan sonra bavuluma başladım. Bikini, askılı tişörtler, şortlar… başka alacak bir şeyim yoktu. Havlu, pijamalar, kremler, tulumlar… sanırım bir şey unutmamıştım. Laptopumu da aldım mı tamamdır. Yatmadan önce son kez telefondan internete baktım ve Halan mesaj atmıştııı! ‘Lütfen yanıma gel, seni bekliyorum.’ Bu tavrı hoşuma gitmedi de değil. Son hazırlıklarımı, kontrollerimi yaptıktan sonra kendimi yatağa attım. Hakan’ı, yarın neler olacağını, ona karşı nasıl davranacağımı düşünürken uykuya dalmışım. Uyandığımda içimde bir huzursuzluk vardı. Beni üzen kişinin yanına gidiyordum. Doğrumu yapıyordum bilmiyordum. Saatler geçmek bilmiyordu. İnternette dolaşırken zamanın çabuk geçtiğini anlamamışım. Otogara vardığımızda hala tedirgindim.