Aşk'a Engel

18.Bölüm♥

Merhabalar efenim yeni bölüm ile huzurunuzdayım bu sefer alışılmışın aksine 2 gün sonra geldi bu bölüm oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen :)

Multimedia:Eylül-Deniz-Aslı/Güney-Ufuk-Kerim mayo ve bikinili halleri ve meşhur yazlık :)

***

Ben sana içimden -gitme- derim.

Duyup duymamak;gidip gitmemek senin bileceğin iş,ey sevgili...

-aleys1

***
Bölüm şarkısı:İskender Paydaş-Nasıl Yani (Bayılıyorum bu parçaya)
***

EYLÜL'DEN...

1 hafta öncesi -hastalık zamanı-

-'Aynee,bu aykkabıyı da bana ayayım mı'

-'O ayakkabı senin minicik ayağına olmaz ki yavrum hem kocaman topuğu var'

-'Yaaa bayane istiyoyum ben onu'

-'Güzel kızım bu ayakkabı olmaz,ama başka birşey alalım olur mu mesela şu çok sevdiğin Bratz bebek ha olur mu'

-'Yiiih, oluyyy aynee onu ayayım ya,o aykkabı çiykin zaten'

-'Ah cadı kızım ben ne yapacağım seninle'

-'Ben mi söyyüyüm onu ayne, seveceyksin tabiiy'

Gözlerime inen perde kalkmamakta ısrarcı olduğu gibi birde beni rızam dışında hatırladığım sınırlı anılarımdan birine götürüyordu.Başımda ilk anlarda etkisini gösteren zorlu ağrı olmamasına nazaran biraz kesik kesik sızılar vardı.Kafamı koyduğum sert çam kokusu yastık yerini çok yumuşak olmamakla beraber yine de konforlu bir yerdeydi,ya da tamamen beynimin bana oynadığı eşek şakası tadındaki bir oyundu.Ben açmak için savaş versemde göz kapaklarım inatla direniyordu bu eylemime.Üzerimdeki halsizlik zaten çekilemeyecek raddedeyken birde bununla uğraşmak zorunda kalıyordum.Tam tepemde gelen konuşmalar ya gerçekte de kısık tondaydı ya da yine bir oyundu.Son bir hırsla gözlerim açılmak için debelendi ve odağıma giren beyaz ışık başardığımı müjdelemişti bana.Gizliden gizliye sevinmiştim bu ufak çaplı galibiyetime çünkü oldum olası yenilgiyi hem hazmedemez hem de kabullenemezdim.Tamamıyla gözlerimi açıp özgürlüğüme kavuştuğumda ilk iş başımın altındaki rahat alışık olmadığım yastığa bakmaya çalıştım ama tabiki bu sefer üstümde derman olmamasından ötürü hezimete uğradım.

Başımın altındaki yastık olduğunu düşündüğüm şey benim bu hamleme karşın hareketlenince eğer yastıkların hareket etme gibi bir işlevi yoksa muhtemelen başka birşeydi.'Muhtemeleni mi var aptal basbaya yastık değil'diyen uzun zamandır bana baş kaldırmayan iç sesim yeniden gün yüzüne çıkmıştı.Allah aşkına sen iç sessin kes sesini,biraz tuhaf oldu ama her neyse.

-'Kızım,iyi misin çok şükür uyandın'

Birbiri ardına sıralanan iki farklı kişiden söylenen iki aynı cümleyi duyarken bir yandan suratımda eller geziniyordu.Yalnız bir haftalık işkenceden,saçıma asılmalardan sonra bu ilgiyi hem ruhum hem bedenim garipsiyordu.Gözlerimi sesin sahibine daha doğrusu sahiplerine çevirdiğimde gördüğüm bir kişiyi garipsemezken diğer kişi birkaç dakika evvel açamadığım gözlerim bu sefer pörtletecek kıvamdaydı.Şuan annemin burada olduğuna mı şaşırayım,babamla aynı ortamı paylaştığına mı yoksa yıllar önceki gibi onun göğsünde uyumuş olmamamı?Acaba herşey bir rüyadan mı ibaretti?Yani yıllar geçecek kadar uzun bir rüyada mıydım,Güney ve bana yaşattığı bir hafta herşey ya herşey 14 yılı kapsayan üç beş saniyelik bir kabus muydu?Öyle olmalıydı çünkü bana kalırsa şuan içinde bulunduğum bu durumun başka bir izahı yoktu kanımca...