Aşk'a Engel

27.Bölüm♥

Merhaba,keyifli okumalar :)

Ara ara yorumlarınızı ve votelerinizi esirgemeyiniz.Yakında düğünümüz var hazır olun! :)

---

Multimedia:Ufuk-Aslı

İnstagram hesabımız: wattyask 

Kesit,duyuru ve spoi paylaşıyorum :)

---

Bölüm Şarkısı:Sıla-Oluruna Bırak

###

EYLÜL'DEN...

Maraton koşmuş gibi soluk soluğa kalmıştım evden içeri girdiğimde.Hemen girişin sağındaki aynadan kendime gözüm takıldığında gördüğüm görüntü karşısında küçük çaplı şok geçirdim.Suratıma beyaz hakimiyet kurmuşken,tek renk yanaklarımı süsleyen kırmızılıktı.Az önce olanlar...Aklıma geldikçe kan akışım hızlanıyor,yeryüzünde var olan herşey anlamsızlaşıyordu.Bu adam,bu sefer öyle farklıydı ki..Herşeyiyle,hareketleriyle,laflarıyla çok çok farklıydı.

'Hadi ama kızım,sadece o mu farklıydı?Bildiğin adamı içine sokup saklayacktın!''.

Hah!Ne güzel,biraz önce Güney'in yanında sus pus olup ağzının suyu damlarcasına köşede oturarak bizi izleyen iç sesim,şimdi dile gelmişti.Çıldıracaktım artık,olacak iş miydi!Nerede görülmüş iç sesi yüzünden zırıl zırlayan bir insan?İşte o insan tam da ben oluyordum,ramak kalmıştı ağlamama.

-'Ablaa!Bu yüzünün hali ne!?'

Eylem'in tam arkamda haykırışı ile yerimde sıçrayıp baş parmağımı damağıma koyup yukarı kaldırdım.Ödümü kopartmıştı kaçık kardeşim benim!Kısa sürede nasıl da benimsemiştim onu!Ne var ki şuan ona karşı oluşan sevgi selimden bahsedecek değildim.Allah aşkına ne diye ciyaklıyordu annem babam duyacaktı yahu!Kolundan tuttuğum gibi hemen sağımızda duran odaya soktum.

-'Ne bağırıyorsun kızım,annemgil duyacak'

Şaşkın ördek gibi bakışlarını yanaklarımdan ayırmazken sesimi duyunca hafifçe omzunu silkip bana odaklandı.

-'Evde yoklar,dışarı çıktılar'

Bu sefer şaşırma sırası bendeydi Allah aşkına neredeyse buraya geldiklerinden beri hiçbir fırsatı kaçırmayıp annem ile babamı yalnız bırakmaya çalışıyordu.Bu yaşta bu kadar çöpçatanlık olmaz ki!

Dikkatimi dağıtan şey,Eylem'in kolumu sökercesine çekip beni bağdaş kurarak kurulduğu yatağa oturtmasıydı.Çenesini dikleştirip bilmiş bilmiş bana bakınca "ne var" dercesine kafamı salladım.Yorgunluktan ölmek üzereyken birde kardeşime katlanıyordum.

-'Anlat bakalım,bu yeni gelin halinin sebebi ne canım ablacım'

Belimden sıkıca sarılarak kıkırtılarının arasından zar zor konuştuğunda içimdeki gülme isteğini zor durdurdum.Çok bilmiş kardeşime biraz önce yaşadıklarımı anlatmaya başladım.Her kız hayatının her anında herşeyini paylaşacağı bir abla veya kardeş istemez mi?Tamda kollarımın arasındayken tabikide yararlanacaktım bu fırsattan.