Aşk'a Engel

Özel Bölüm*SON❤

Evet,son özel bölümümüz ile geldim :)
Benden ve kalemimden bu kadar arkadaşlar,artık Allah'ın izniyle okuluma odaklanacağım...Daha erken gelecekti özel bölüm ama üniversite hayatı tahmin ettiğimden zormuş ve ancak bugün geldi.Aslında şuan pek okurum kaldığını düşünmüyorum ama söz verdiğim için tutmak istedim.Burada olan herkesten oylarını ve düşüncelerini bekliyorum :)
Sonu ile ilgili özellikle fikrinizi almak istiyorum. :)

Bu arada hikayemiz Genç Kurguda 198.sırada çok mutluyum teşekkürler!

***
EYLÜL'DEN...

Bankodaki sorumlu kadının 'Eylül Haktan' anonsunu duyar duymaz yerimden hızlı bir kalkış yapıp arkamdaki kocam denen adama bile bakmadan ilerlemeye başladım.Arkamdan oflaya puflaya geldiğini duysamda umursamamaya çalışarak...

Doktorumuzun odasından içeri girdiğimde hemen muayene yatağına oturup kollarımı önümde bağladım,küçük nazlı çocuklar gibi.

-'Hoşgeldiniz Eylül Hanım,bugün kendinizi nasıl hissediyorsunuz?'

Kaşlarımı mümkün olduğunca çatarak kötü bakışlarımı Güney'e fırlattım.O ise gayet normal modda hatta alaycı bir tavırla beni süzüyordu bunun verdiği öfkeyle hırsımı doktorumdan çıkartırcasına bağırdım.

-'Berbat hissediyorum,berbat!!'

Normalde harika başlayan günüm Güney yüzünden berbat ilerliyordu.Evden çıkmadan önce giydiğim kıyafeti beğenmeyip üzerime hiçbir şeyin olmadığını bol kıyafetler almamız gerektiğini söyleyerek kalbimi kırmıştı.Üstelik kırıldığımı anlamasına rağmen hiçbir şekilde de gönlümü almamış,sessizce hastaneye gelmiştik.

Sevmiyordu beni artık biliyorum!Kilolu şişman olan bir kadını kim severdi ki?Sanki ben keyfimden almıştım bu kiloları.Onun çocuklarını besleyim derken birazcık ölçüyü kaçırmış olabilirdim ama ne yapayım ağzım boş durmak istemiyordu!Hem benim değil bebeklerimin canı yemek istiyordu ne yapayım!

Evet yanlış okumadınız!Hamileydim hemde bizimde Deniz gibi ikiz bebeklerimiz olacaktı.Güney,Ufuk'unda kendisinden önce baba olacağını duyunca hırslanmış benide ne yapıp edip ikna etmişti erkenden anne baba olmaya.Ve öyleydi ki bir değil iki tane bebeğimiz olacaktı.Şüphesiz ki Güney bunu duyduğu andan itibaren tüm zamanını Ufuk'a laf atmak ile geçiriyordu.Ufuk da altta kalmayıp bir an önce 3 üz çocuk yapıp önümüze geçeceğini söylüyordu.Tam 6 aydır hem Ufuk hem Güney sidik yarıştırıyordu yani anlayacağınız!

-'Bu zamanlarda olur öyle bunalmalar Eylül Hanım,dilerseniz bebekleri görelim ne dersiniz?'

-'Ben göreyim ama o görmesin!'

İşaret parmağımı küçük bir kız çocuğu gibi yanaklarımı şişirerek Güney'e doğrulttum.Bakamazdı benim bebeklerime,hem bebeklerim de istemezdi annelerini kıran babalarını görmeyi!Fakat Güney tıpkı sabah yaptığı gibi yine benim dediğimi umursamadan duruşunu bozmayarak ayağa kalkıp ultrasona doğru yaklaşmaya başladı.

Canım yanıyordu!Çünkü bu adam bu kadar yakışıklıyken ben yere göğe sığmayacak bir halde onun yanında gezmek canımı sıkıyordu.Resmen bir iki haftamı bu düşüncelerle kendime eziyet etmiştim!

Her an ağlamaya hazır dolu gözlerimle Güney'in sabah seçip zorla giydirdiği kazağı yukarı sıyırarak kocaman göbeğimi meydana çıkardım,hiç sesimi çıkarmadan yerime uzandığımda nihayet kocam durumumun ciddiyetini anlamış olacak ki endişeli gözlerle elimi sarıp alnını alnıma yasladı.