Aşk'a Engel

1.Bölüm♥İLK BAKIŞ

Multimedia: Güney ve Eylül ün kulüpteki görünümleri  ve Eylül ün söylediği şarkı :)

Sabahın ilk ışıkları kapanmakta ısrarcı olan gözlerime adeta meydan okuyordu. Ah hadi ama bir kere uykum kaçmaya gelsin bir daha uyumak benim için oldukça zordu. Kapının tıklatılmasıyla anlamıştım bugün herşey ve herkes uyumama karşıydı.

-'Girin'

-Eylül yavrum kahvaltı hazır hadi canım

-'Geliyorum Seher teyzem'

Seher teyze doğduğumdan beri bizimle olan çalışanımızdı annemden sonra üzerime daha fazla titrer olmuştu.Aklıma gelen düşünceleri kovmak istercesine başımı hızla iki yana sallayıp doğruca banyoya gidip ellerimi yüzümü yıkadım,dişleimi fırçaladım en son üzerimi giydim ve hemen aşağıya indim zira karnımdaki gürültüler yurttan sesler korosuna taş çıkartacak kıvamdaydı. Aşağıya inip gördüğüm insanla şimdiden olacakları tahmin etmem hiçte zor olmadı yıllardır alışmıştım çünkü.Babam masada pür dikkat gazetesini okurken bir yandan kahvesini yudumluyordu beni fark etmesiyle zoraki bir 'günaydın' çıktı ağzımdan ve yine her zamanki gibi cevap vermeyip yerinden kalkarak hızla evden uzaklaştı. Sebebini bilmiyordum ama böyleydi işte babam mecbur kalmadıkça hiçbir şekilde benimle konuşmaz en son ne zaman yüzüme baktığını hatırlamıyorum bile.Tabağımla oynamayı bırakıp geçmişin beni 14 yıl öncesine götürmesine izin verdim...

Küçük kız içerden gelen bağrışlara bir anlam veremezken ufacık elleriyle de kulaklarını kapatıyordu.

-Defol evimden,hayatımdan senin gibi aşağılık bir insanı bir saniye dahi görmek istemiyorum Ebru!

-Burası senin olduğu kadar benim de evim kovamazsın Sinan

-Hala yüzüme nasıl bakıp cevap veriyorsun anlamıyorum.Ah! Kocasını aldatan bir kadından beklenecek davranışlar tabii.

Genç adam daha fazla tahammül edemeyerek kadını kolundan tutarak sürüklemeye başladı.

-Bir daha ne kızının ne de benim yüzümü göremeyeceksin şimdi defol!

-Kızımı da alıp gideceğim zamanı geldiğinde göreceksin.

-Bizi bulursan götürürsün elbet..

-Eylül kızım iyi misin neden ağlıyorsun.

Gittiğim geçmişten beni çıkaran Seher teyzenin sesiydi o seslenene kadar ağladığımı bile anlamamıştım o zamanlar yaptıkları kavga evcilik oyunu gibi görünmüştü gözüme bağrışlara dayanamayıp odama koşmuştum paytak adımlarımla şimdi ise aklımda kalan sadece babamın annemi kovuşuydu anlamıyordum onları bu hale getiren sebebi gün geçtikçe umursamamaya başlamıştım. Her seferinde başarısız oluyordum tabii orası ayrı bir mesele

-'İyiyim Seher teyzecim merak etme çıkıyorum ben görüşürüz'

diyerek evden ayrıldım ve okula gitmek üzere arabama atladım.Altımdaki arabaya bile dedemin babama yapmış olduğu emrivaki sonucunda sahip olmuştum. Buruk bir gülümseme belirdi o an dudaklarımda.Alıştım diye kendimi teselli ederek önünde durduğum okuluma baktım. Belki de beni kendime getiren tek yer burasıydı insanın ailesiyle yada evinde olduğu zamanlar gerçek huzuru bulurken benim okulumda bulmam da ayrı mesele.

-'Oooo benim cadım teşrif etmiş anlaşılan' diye bana yaklaşan Kerim e doğru içten bir gülümsemeyle koştum ve kollarının altına girdim.

-'Napıyosun seni çooook özledim' dedim o ları uzatarak. Kerim ise her zamanki en sınır olduğum hareketi yaptı ve saçlarım onun kocaman elleri arasında kayboldu