Aşk'a Engel

21.Bölüm♥Benimde Canım Yanıyor

Merhabalaaar,efendim bu aralar yazarınızın başında aşk rüzgarları esiyor da biraz enerji doldum sanki :))

Ay 1 K vote ulaştığımıza mı yoksa böyle aşk böcüğü olduğuma mı bilemedim :))

Keyifli okumalar,oy ve yorumlarınızı bekliyorum ha :))

Bölüm Şarkısı:Ceyl'an Ertem&Can Güngör-Ah Bu Şarkıların Gözü Kör Olsun

Multimedia:Güney-Eylül

**
Vazgeçmeyen aşık eninde sonunda kavuşur sevdasına,

Sevdalısı er ya da geç oturtur aşığını gönlünün tahtına...

**

EBRU HANIM'DAN...

Kızım,benim annen!

Can Sızım,cansızım cılızım,büyümeyenim,tahtını bile yapamayıp bahtına el süremediğim.Seni doğurdum büyüdüm,senden koparıldım büyüdüm,seni özledim büyüdüm.Büyüdüm kızım,kocaman kadın oldum.Kendi yuvamdan koparalı çok uzun yıllar geçti.

Alıştım mı diye sorarsan bana,özleminizden sabahlara kadar ağlamaya alıştım mesela.Süt kokan tulumunu koklaya koklaya uyumaya,seninle dolu olan videoları izleyip,fotoğraflarını sanki gerçekmişsin gibi öpmeye sonrasında ağlamaktan bitap düşmeye alıştım.Bazen mutfağa çekilip bi kahve yapıyorum kendime.Yüzümde hüzün,şuramda,ta derinlerde iflah olmaz bir yalnızlık,karşımda ilk adımını yüzünde gülücüklerle bana atarken benim kollarım açık halde seni bekleyişim...Boğazımı sıkıyor içimdeki balıkçı yaka hissi.Keşke diyorum bu kadar uzak olmasaydım sana.

Yüreğim kızım!Yüreğim öyle sıkışıyor ki bazen,ne yalan söyleyeyim çok korkuyorum ölmekten.Eylem,kızım, Eylem.Ne yapar bensiz?Senin yanında baban var,seni ne pahasına olursa olsun yalnız bırakmayacak baban. Ama kardeşin kızım, bana birşey olunca sizler onun varlığından bihaber olursanız ne yapar?Ya geç kalırsam sizi kavuşturmaya?Ben bile bu yaşta muhtaçken babanın sevgisine ve sana,o nasıl başa çıkar diyorum bu hayatla.

Biliyorum kızım,biliyorum.Ölüm bile eskiyor zamanla.Evler eskiyor,anılar eskiyor ve unutuluyor verdiğin emekler.Bırakıyor herkes bir gün bedenini toprağa.Ne olur kızım,babana,gözlerimi parıldatan adama iyi bak.Bir gecede o parıltıyı söndüren babana...İlaçlarını ihmal etmesin,doğru beslensin,yürüyüşe çıksın.Ne kadar uzağımda olursanız bölüm,güneş olmadan da uzanır bana gölgeniz.Yeter ki diyorum yeter ki,nefesiniz çekilmesin ensemden...

-'Annecim,neden ağlıyorsun yine'

Kalemi düşüncelerimi aktardığım defterin arasına sıkıştırıp oturduğum yatağa tırmanarak yanıma gelen kızıma baktım.İkinci göz ağrıma.Kalbimi,ruhumu,bedenimi gözü kapalı teslim ettiğim adamdan olan ikinci parçama.Yıllardır ben ağladığımda ağlayan benim ve ablasının kopyası olan kızıma...Yaşamının her anında görmese bile babasına ve ablası kızıma... Bunca yıldır neden onlardan ayrıyız herşeyi biliyordu.Herşeyi...Biliyordu çünkü yaşındanda olgun olup her zaman yükümü omuzlarımdan almıştı küçük meleğim.İyiki Leyla Anne'nin lafını dinleyip vazgeçmemişim Eylemden diyorum.O zamanlar öyle öfkeliydim ki Sinan'a hamile olduğumu söyleyeceğim gece beni iğrenç birşeyle suçlayıp dinlemeden kapının önüne koyunca onu hatırlatacak bir parçayı istememiştim.Şimdi bana bir nebze Eylülümün acısını dindiriyordu.Kollarımın altına alıp saçlarını içime çeke çeke derin bir öpücük kondurdum başına.