Bölüm On Yedi
Ruh, gözle görülmesi imkânsız olanlardandı. En azından o karşıma çıkana kadar böyle inanmam sağlanmıştı. Gözlerine baktığımda, hareketlerini incelediğimde, görünmez dediğimiz o karanlık yansıyordu dışarı. Ama ben onu kirli ruhuma eş olsun diye sevmiştim. Tanrı'nın hediyesiydi o. Benimdi. Ya da yalnızca benim olduğuna inandığım kadındı.
"Yanında olmama rağmen, kendimi uzak hissediyorum."
Düşünceli bakışlarımı kırgın ifadesinde yavaşça gezdirdikten sonra uzanarak onu yanıma çektim. Başı nazikçe omzuma değdiğinde istemsiz bir gülümseme yüzüme yayılmıştı.
"Yanımda olmana rağmen, beni uzaklaştıran sensin." dedim küçük bir fısıltıyla.
Dakikalarca sessiz kaldık. Başı omzumda bekledi bir süre, derin nefesler aldı. Zihninde kendiyle bir savaş veriyordu. Söylediklerimi anlamlandırmak için, belki de başka şekilde düşünmek için fırsat tanıyordu kendine.
"Geçen hafta uyandığımda gitmiştin."
"Kalmam için bir sebep yok belki de..." dedi gözlerime bakarak.
Hayatımda ilk kez, o an hissettim 'sevilmemek' kelimesini... İlk kez kalbimin bu denli hızlanmasına, zihnimin meydan okumasına izin verdim. Mavi gözleri derin anlamlarla değil de, boş bir ifadeyle bana baktığında, ilk kez ruhunun karanlığını iliklerimde hissettim.
"Kalman için bir sebep yaratamam."
Sesime yansıtmak konusunda çekinmediğim kırgınlık ona ulaştığında yüz ifadesindeki tepkiyi dikkatlice izledim. Mavi gözlerini hızla çekişini, dudaklarını gergince ıslatmasını, burnunu kırıştırmasını... O an kendime, onu kırmamak adına çaba sarf etmeyeceğimi tekrarladım. O beni gözle görülür bir şekilde bu denli paramparça ederken, ben ruhu karanlık bir kadın için susmayacaktım.
Sonra yavaşça bana bakışını hissettim. Gözlerinde biriken küçük gözyaşlarına baktım. Ve tekrarladığım her kelimeyi zihnim sildi. Bedenim düşüncelerimin aksi davrandı. Parmaklarım istemsizce yaşlarını sildi. Ellerim onu omzuma çekti. Saçlarını karıştırdım. Dudaklarım milyonlarca kez ondan özür diledi. Neden kırıldığını bilmediğim kadın omzumda sessizce ağlarken, adını asla bilemeyeceğim onca duyguyu hissettim içimde... Derin ve sessizce.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kirli Ruh
Short Story"Sonra bir şarkı mırıldanmaya başladı. Duyduğum en güzel melodiydi sesi. Dünya durdu o an... Rüzgâr yüzünü yalayıp saçlarını savururken, kusursuz güzelliğini izledim. Dudaklarından dökülen kelimeler okyanusu beni sararken sevdim onu... Haberi yokken...