Bölüm Bir
Zaman, sevdiğim adamın zihnimden hatırasını, tenimden kokusunu sildiğinde olmam gereken yere varmak için hazırdım. Daha önce onlarca kez korkarak denediğim eylemi, son seferlik büyük bir cesaretle karşılayacaktım. Ve ölümde beni kabul edecekti yanına... Sevdiğim adamla olabilecektim.
Güzel el yazısıyla, özenle yazılmış kelimelerin üzerine yavaşça dokundum. Elimdeki kâğıdı son kez okuduktan sonra küçük bir gülümsemeyle kapattım gözlerimi.
'Adını bilmediğim kadın. Cümlelerime sensizlikle başlıyorum...
Birkaç adım ötende olan birini delicesine özlemenin garipliğini bilir misin? Bilmesen bile, bana çok iyi öğrettin. İlk defa bir kadını kıskandım. Bensizken dokunacağı her bir ten için lanet ettim ilk defa. Seni neden böyle delicesine sevdim? Keşke gitmeden bana bunu da söyleseydin...
Arkamda üzgün bir kadın bırakmak istemiyorum. Ama senin hatalarını affettirme yolunla ulaşacağım, Tanrı'ya. Cehennemde her bir bedelimi acıyla öderken senin sayende sırtımdaki yükten kurtulacağım.
Adını bilmediğim, bilemeyeceğim kadın. Seni affettim. Hatalarının acısını, gülümseyişindeki huzurla telafi ettim. Ve dudaklarımın bana susmak için meydan okuduğu birkaç saniyede, sana söylemek için çırpındığım son bir şey var. Kalbim, tanıdığım süre boyunca, senin için attı.'
Kâğıdı nazikçe yatağın başucuna bıraktığımda, ağırlaşan göz kapaklarımda biriken birkaç damla yaş, özgürlüğüne kavuştu. İçimdeki garip huzur, bedenimi ele geçirirken, yüzümde garip bir gülümsemeyle Tanrı'ya koştum.
"Geri dönemeyeceğini biliyorum güzel adam... O yüzden hayalimdeki hayatı yaşamak için, yanına geliyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kirli Ruh
Short Story"Sonra bir şarkı mırıldanmaya başladı. Duyduğum en güzel melodiydi sesi. Dünya durdu o an... Rüzgâr yüzünü yalayıp saçlarını savururken, kusursuz güzelliğini izledim. Dudaklarından dökülen kelimeler okyanusu beni sararken sevdim onu... Haberi yokken...
