Kirli Ruh

Bölüm Altı

Bölüm Altı

Sevdiğim kadının, beni sevdiğini bilerek uyandığım ilk sabah, içimde tarifi imkânsız bir huzur vardı. Gözlerim sürekli yanımdaki kadına kayarken ve kalp atışlarım hızlanırken, eğilerek omzuna küçük bir öpücük kondurdum. Göz kapakları yavaşça aralandığında onun dudaklarındaki gülümsemeyi görmek beni daha da heyecanlandırmıştı.

"Günaydın, sevdiğim adam." dedi yüzüme dokunarak.

"Günaydın, sevdiğim kadın..."

Huzurla birbirimize baktığımız sırada, telefonu büyük bir gürültüyle çalmaya başladı. Bıkkın bir ifadeyle çantasına uzandığında merakla onu izledim.

"Ne var?"

Kaşlarını çatarak telefondaki erkek sesine odaklandığında içimdeki merak katlandı. Elindeki son model telefon parmaklarının arasında parlarken, onun kim olduğunu ilk kez merak ettim.

"Size önemli olmadıkça rahatsız etmemeniz gerektiğini söylemedim mi?"

Sertleşen sesi karşıdaki adamın susmasına sebep olduğunda arkama yaslandım. Başucumdaki paketten aldığım sigarayı, dudaklarımda yaktıktan sonra çektiğim derin nefesi üzerine üfledim.

"Cenazeye gelmeyi düşünmüyorum."

Telefonu kapattıktan sonra sertçe karşı duvara fırlattı. Elimdeki sigarayı ona uzattığımda, başını olumsuz anlamda sallayarak, göğsüme yaslandı.

"Benim, adını bile bilmediğim bir zamanda, başka adamların seni araması haksızlık değil mi?" dedim omzundaki dövmeyi parmağımla takip ederken.

"Sen, adımı bilmemene rağmen hayatta beni en iyi tanıyan ama aynı zamanda bana en yabancı olan adamsın."

Gözlerini karşıdaki kapıya diktiğini fark ettiğimde, gitmesi fikrinden uzaklaşmak adına saçlarına dokundum.

"Adını bilmeden de sevebilirim seni... Ama gitme. Kokunu duymadığım her an, bedenim sen diye yalvarırken, elimde seni hatırlatacak bir fotoğraf bile yokken, bu kadar çabuk gitme..."

*Finale son, 10 bölüm. Lütfen, düşüncelerinizi benimle paylaşın.