Jey'n evine gittim.İçeriden bir kadın sesi geliyordu.Belki oradan gelmiyordur diye umut ederek kapıyı çaldım.Karşımda Jamie ve Jeremy öylece duruyordu.Jeremy bana zafer kazanmış gibi bakışlar atıyordu.Karnımı tuttum.
Yıllar önce de aynı şeyi yaşamıştım.Hep sevdiğim için geliyordu bütün bunlar başıma.Ve çektiğim her şey çocuklarım içindi..
Ağlayarak merdivenlerden inmeye başladım.O sırada aşağı yuvarlanmışım.
Uyandığımda yine karşımda Jey vardı.Ona nefretle baktım.
"Love sen beni yanlış an.."
"Hiç bir şeyi yanlış anlamadım ben.Hatta neden ayrılalım dediğini de şimdi anlıyorum !"
Derin bir nefes aldı ve bana döndü.
"O bebeğin ikimizin olduğunu biliyorum Love.."
Gözlerim kocaman açıldı.Ağlamaya başladım.
"Ne-nerden biliyorsun Jey?"
"1 aylıkmış Love.Bir ay önce bunların hiçbirini yaşamamıştık.Biz,birlikteydik.."
"Jey ben ne yapıcam ?"
Ağladım ve ona sarıldım.Saçlarımı okşadı göğsüne yaslandım.
Biraz sonra doktor geldi
"Bebeğinizi görmek istermisiniz ?"
Birbirimize bakıp gülümsedik Jey'le.Ve ekranda küçücük bebeğim göründü.
"Şükürler olsun ki bebeğiniz çok sağlıklı.Cinsiyeti tam belli değil ama bir erkek bebeğe benziyor."
Jamie alnımdan öptü.Gözleri dolmuştu..
"Ayrıca bebeğiniz daha şimdiden çok hareketli.Yerinde durmuyor !.."
Doktor da dahil üçümüz gülüştük.
"Bir resmini istermisiniz ?"
İkimizde gülümseyerek kafamızı salladık.Ultrasondan bir resim verdi.Biraz sonra doktor gitti.Jamie bana baktı
"Bu bebeğimizin ilk resmi !"
İkimizde mutluyduk.Hiç ayrılmayacak gibi.
Ama o an aklıma dün gece olanlar geldi.
"Jey,Chris bebeğimizi biliyor !"
Merakla yüzüme baktı.Başımı eğdim.
"Kendi bebeği olduğunu sanıyor.."
Burnundan soludu
"O benim bebeğim.Onun babası benim.."
"Tabiki sensin.."
"Bu meseleyi halledeceğim.Artık sen ben ve bebeğimiz var Love.Biz evleneceğiz !"
"O şerefsiz peşimizi bırakmayacak ama.."
"Kaçarız o zaman !"
Jey birden beni kucağına aldı.Aşağı indik.Yavaşça arabaya bindirdi beni ve arabayı sürmeye başladı.
"Jey nereye gidiyoruz ?"
"Üçümüzünde mutlu olabileceği bir yere sevgilim !"
Mutluydum.Ve çok ta umutlu..
Nereye gittiğimizin bir önemi yoktu.Jey ve bebeğimiz benim için en önemli şeydi artık dünyadaki.İkisi benim herşeyimdi..
