1.5

320 9 0
                                    

Sabah uyandığımda annemler eve gelmişti."seni özledik tatlım."
"Bende sizi."
Yanlarına gittim ve onlara sarıldım.
"Bebeğim konuşmamız lazım."
"Ne önemli bir şey mi oldu?"
Babam odadan Yavaşça tüyerken annem Yanıma geldi.
"Bu sabah telefonunda bir kaç bildirim vardı ."
"Telefonum sizi ilgilendirmez."
"Bak gelen mesajlar michael denen birindendi ve daha sonra twitter'dan bir kaç kişi sen Michael'ı hak etmiyorsun 5sos bizim için özel vb. Şeyler yazmıştı."
Ben şok.
"Bak bebeğim Michael'a olan hayranlığını biliyorum ama o 20 yaşında ve sen henüz 15-16 yaşındasın!"
"Aramızda bir şey yok sadece bir konsere gittim o kadar ."
"Bana yakan söyleme !"
"Yok dediysem yoktur."
"Bir daa michael veya diğer 5sos üyeleriyle görüşmeni istemiyorum!"
"Ama niye?"
Sesindeki şiddet git gide artıyordu.
"Emma! Telefonunu ver!"
"Hayır"
Elimdeki telefonu Sertçe aldı.
"Michael'la yazışmalarınızı gördüm."
"Bak aramızda bir şey olması sana neden bu kadar batıyor ki?"
"Senin güvenliğini istiyorum."
"Bak o beni koruyor!"
"Hayır onunla görüşmeyeceksin Seni kullanıp bir kenara atar o bir ünlü."
"Lanet olsun o da bir insan!"
"Hayır olmaz!"
"Peki neden?"diye sorarken gözlerimin dolduğunu fark ettim.ağlamamak için kendimi sıktım.
"Olmaz Emma! Sen delirmiş olmalısın uygun değil !"
Telefonumu annemin elimden alıp Bahçeye çıktım.koşarak evden ayrıldım ve  yeteri kadar uzaklaştığımı hissettiğimde.önümde kıvrılıp kaldırıma oturdum ve ağlamaya başladım.şimdi ne yapıcaktım ailem Yüzünden kavuştuğum hayalimi herşeyimi bırakmazdım o beni bırakmazdı.derin bir nefes aldım ve onunla geçirdiğim günleri düşündüm hayır bunu ona yapmazdım.O benim herşeyim ondan ayrılmam...
Arkamda hissettiğim bir elle irkildim.
"O burdaki de kimmiş?"
"Güzel bir çıtır var."iki kişi bana doğru ilerliyordu.
"Sizi tanıyor muyum ?"
"Tanışırız!"
Birinin elini boynumda hissedince sinirlendim.
"Dokunma bana."
"Yoksa ne olur." Hemen bir şey düşünmem lazımdı.gizlice Mike'ı aradık ve telefonumu kaldırımda bıraktım telefonu açtığında bağırdım.
"Bana Dokunmayın lütfen."
"Daha fazlasını yapıcaz." Diyen uzun boylu siyah Saçlı çocuk bana yaklaşınca Çığlık attım.mike neredd olduğumu anlasın diye arka taraftaki evin Üzerindeki cadde ve apartman numaralarını seslice okudum.
"Bebeğim Okumayı mı öğreniyorsun ."
"Dokunma bana lütfen bana bir şey yapmayın!"
--------------
"Gel bakalım."diye seslendi bana siyah Saçlı olan pislik.
"Hayır"demeye çalıştım ama kolumu çekiştiriyordu. O anda mike ve Calum'un geldiğini dark ettim Calum o çocukları yumruklarken mike beni alıp kendi arabalarına bindirdi.Calum bir çocuğu ağır yaralamıştı. Mike Calum'u Çocuklardan ayırdı ve arabaya geçmesini işaret etti.Michael'ın sesini duyabilmek için camı Minicik açtım.
"Bir daha bu kıza bir şey yaparsanız kötü olur ." Diye bağırdı ve birine tam yumruk atarken kaçmaya başladılar.
Ağlayıp Michael'a sarılırken Calum'da arabayı kendi evlerine kadar sürdü.Eve geldiğimizde direk onun odasına çıktık ve Michael beni kollarının arasına aldı. Ona sarıldım ."hadi uyu bebeğim uyanınca konuşuruz."
"Seni seviyorum "kelimeleri ağzımdan çıktı ve bana gülümseyip saçlarını okşarken ağlamam azaldı.

Vote yorum bekliyorum bu bölüm biraz ilginç oldu ama diğer bölümlerde bu şekilde kavga sık olmayacak ;) görüşürüz pizzalarım 🍕🍕

Hold my Hand//CliffordHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin