Hold my Hand//Clifford

0.7

Not:bu bölüm biraz Üzücü oldu ama merak etmeyin hikaye kötü sonla bitmeyecek.Ve uyarı bölümü mümkünse 10 Yaşından Küçükler okumasın(olumsuz örnek olabilir)
uyandığımda saate baktım ve alt kata kahvaltı yapmaya indim annemler Çoktan alt kattaydı.
"Seni birisi aradı adı Michael rehberine "Mikey🍕"diye kaydetmişsin o kim?"
"Anne telefonumu mu karıştırdın"sinirlenmiş aynı zamanda da panik yapmıştım.
"Hayır sadece gördüm ve merak ettim."
"Tamam çok merak ettiysen söyliyim."
Hadi bir yalan düşün Emma hadi emma zekisin sen hadii
"Geçen dönem tarih projesinde yardımcısıydım büyük sınıflara yardım etmek için olan projede."
"O kaç yaşında?" Kaşlarını çatıp bana bakan annemden ürktüm
"Benden sadece 2 yaş büyük neyse önemli biri değil pizzayı çok severdi o Yüzden öyle kaydettim."
Yarısı yalan Yarısı doğruydu aramızda 5 yaş var ve benim için çok önemli birisi ama pizza seviyor en azından vicdan azabı çekmiycektim.
"Tamam anlaşıldı." Toparlandığımı fark eden annem "nereye ?" Diye sordu ve Meganlarla buluşmaya gidiyorum dedim.
.
.
.
"Hey Meg dün mikela buluştum ve Çıkma teklif etti"
"Biliyorum çıktığınızı "
"Ne nasıl ben Söylemek istiyordum Mike mı söyledi?"
"Bak üzülme Em ama fotoğraflarınız İnternete düşmüş ."
"Ne!!"
Telefonunu alıp michael la öpüştüğüm ve el ele tutuştuğum iki resim gösterdi ve telefonumdaki bildirimleri kontrol etmek için telefonu elime alınca gelen nefret mesajlarıyla göz yaşlarıma engel olamadım.
"Sen tam bir pisliksin."
"Sürtük ,mike sana nasıl kandı"
"5sosu ünlü olmak için kullanıyorsun."
Tanımadığım binlerce kişiden mesaj gelmişti.
"Megan ben ,ben gitmeliyim sen iyi haberi Lily ve Bel e verirsin ."
"Bak onların hepsi aptal hayr-" sözünü bitirmeden evlerinden çıkmış ve kapıyı çekmiştim ağlaya ağlaya eve giderken yolda Michael'la karşılaştım.
"Nereye gidiyordun mike?"göz yaşlarımı silip sahte bir gülümseme yerleştirdim yüzüme ve bana sarıldı.
"Fotoğrafları gördün mü? Size geliyordum."
Tekrar gözyaşlarımı tutamadım.
"Evet ve bana gelen nefret mesajları- Calum söylemişti biraz daha saklanmam lazımdı"tekrar hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
"Bak birisi bizi görebilir gel bizim eve gidelim."
"Tamam"derken başımın döndüğünü hissettim ve o anda kendimi Michael'ın kollarına bıraktım.etrafı görebiliyordum.Michael beni kucağına almıştı.az önce taksiden indik ve şu anda kapıyı Çalıyor.

"Aman Tanrı'm ona noldu?"diye endişelendi Calum.gücümü toplamaya çalıştım ve yapabildiğim en yüksek sesle "ben iyiyim ama sen haklıymışsın."dedim ki sesim fısıltı gibi gelmişti.yine de beni duydu ve Michael oturma odasındaki ilk koltuğa beni yatırdı. luke Koşarak bana su getirdi ve Ashton saçlarımı okşayıp "merak etme her şey geçicek." Diye beni teselli etmeye çalıştı.Calum benden telefonumu isteyince elimdeki telefonu Yavaşça ona verdim ve yatmama gerek olmadığını söyleyerek oturma pozisyonuna geçtim.Calum bana gelen nefret mesajlarını okurken onun da gözünün dolduğunu fark ettim.daha sonra telefonumu ondan geri isteyerek mesajlardan bir kaçına baktım .tabi ki telefonumu geri vermedi ama elinden çekmiştim.
12 Yaşında bir Kızın paylaştığı gönderiyi gördüm.
"Michael şu Dünya'da beni kilomdan dolayı yargılamayan tek kişi sendin ve sana bağlanmıştım ama bilemiyorum hayatında iyi şanslar " yazmıştı ve altına bilekleri kesik kanlı bir fotoğraf atmıştı.
"Aman Tanrı'm"dedim ve tekrar ağlamaya başladım. Michael omuzunu kafama yasladı ve diğerleri de her şeyin iyi olucağını söylemeye başladılar.
"Bana yalan söylemeyin!sizden küçük olabilirim ama her şeyin iyi olacağı Yalanına inanacak kadar küçük değilim!"
Bunu duyduklarında sessizlik oldu ve Luke sessizliği bozan ilk kişi oldu.
"Bak seni az çok Anlıyorum tam olarak neler hissettiğini anlamamız mümkün değil ama belki durumu düzeltebiliriz yani Michael bir gönderi paylaşır ve seni sevdiğini ayrıca gerçek hayranların mike mutlu olduğu için mutlu olması gerektiğini filan söyler."
Calum'un ve Ash'in ne kadar üzüldüğü belliydi ve benim Yanımda ağlamak istemedikleri için dışarı çıktılar Mike ise Luke'a yalnız kalmamız için onları kontrol etmesi gerektiğini söyledi.
"Bebeğim bak seni Anlıyorum ve bunları sana yaşattığım içim gerçekten çok ama çok üzgünüm."
"Michael seninle bir ilgisi yok bak üzülme ben sadece insanların beni tanımadan nefret etmesine ve benim yüzümden 12 yaşındaki bir Kızın bileğini kesmesine üzüldüm."
"Tamam bak seni eve götürelim biraz dinlen ben de luke'un dediği şeyi yapıyım işe yarar tamam mı merak etme"
"Tamam bu arada annem senin aradığını GÖRDÜ yani bu aralar onlara pek görünmezsen iyi olur."
"Tamam"
Evden çıkarken Hayatım boyundaki en içten sarılmaları luke cal ve ashten aldığımı fark ettim.
Cal"kendine dikkat et"
Luke:"boşver onları"
Ash:sakın aptalca bir şey yapma.
...

Eve varınca michael beni öptü ve içeri girdim annemlere olayı çaktırmadım ve Meganlarla çok dolaştığımız için yorulduğumu biraz uyuyacağımı söyledim.kapıyı kilitledim ve derin derin nefesler alıp ağlamaya başladım odamda masamın üstünde duran keskin şey Gözüme ilişti.o kıza bunu yaptırmıştım benim yüzümden onun canı yanmıştı...

.

.

.

.

Gözlerimi açtığımda kendi odamdaydım Mike yanımdaydı.
"Sen napıyorsun annemler seni görebilirdi."
"Saat 6 işe gittiler baban da markete gitti ve ben de konuşmaları dinleyip balkondan girdim."
Michael bunları söylerken bileğimden derin bir acı hissettim. Yapmış mıydım?
Bileğime baktım ve çiziklerle birlikte kan olduğunu gördüm michael o anda benim bakışlarımdan dolayı bileğime baktı ve ne yaptığımı fark etti.
"Yapmış olamazsın seni uyarmıştık.aptalca bir şey yapmaman için uyarmıştık Em."
Daha da fazla ağlamaya başladım.
"Seni yalnız bırakmamalıydım.çok aptalım.Emma annenleri arayıp Bellalara gittiğini filan söyle seni hastaneye götürmemiz lazım."
Bir bebek gibi ağlıyordum.
"Istemiyorum kimseyi görmek istemiyorum Michael tek istediğim seninle mutlu olmaktı."
Michael'ın gözleri dolmuştu ellerimi yüzüne götürdüm ve "yapma michael ağlama" dedim.
"Kabul etmiyorum!!!"dedi ve beni arabaya bindirdi.
Meleğim yine beni kurtarıyordu.