14. No X but an O
~Several Hours Ago~အက်ႌအနားစြန္းတို႔က လပ္ဖလပ္ျမည္သံေပးကာ ေလကိုဆန္ကာ တိုးေဝွ႔ေနၾကသည္။ ဆိုင္ကယ္၏ အ႐ွိန္က အနည္းငယ္ျပင္းသည္မို႔ ေလတိုးသံတို႔က Kyung soo ၏ ေခါင္းေဆာင္းထဲထိေတာင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ တိုးဝင္လာၾကသည္။ ဆိုင္ကယ္ကို ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ေမာင္းေနေသာ Kai ရဲ႕ ပခံုးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း Kyung Soo စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးႀကီး ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနမိသည္။
သူ႔ကို ေနာက္ေနတာ မဟုတ္တာ ခံစားသိေနေပမဲ့ ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္... အင္း... ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ေျပာလိုက္သလို ခံစားရသည္။ သူ႔ကို တကယ္ခ်စ္ေနမိၿပီလို႔ Kyung soo ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္ၿပီးလက္မခံႏိုင္ေသး။ ဒီလိုခ်စ္ေနရတာကပဲ သဘာဝနဲ႔ ဆန္႔က်င္ထားသလိုလို...
"မင္းခုနက လိမ္တာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။"
"ဟင္...?"
ေလသံနဲ႔ မသဲကြဲတာေၾကာင့္ Kai က ျပန္ေအာ္ေမးဟန္တူသည္။ Kyung Soo အသံကိုျမႇင့္ကာ ေအာ္လိုက္သည္။
"မင္းခုနက လိမ္တာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္လို႔..."
"ၿပီးက်မွေျပာပါလား။ ငါမၾကားရဘူး"
သူက ေျပာရင္း ဆိုင္ကယ္ကို အ႐ွိန္ထပ္တင္ေတာ့ Kyung Soo သူ႔အက်ႌကို ဆြဲဆုပ္မိလိုက္သည္။
"ေသကုန္ေတာ့မွာပဲ!"
Kyung Soo ေအာ္မိလိုက္ေတာ့ Kai ထံက ရယ္သံလိုလို မသဲကြဲေသာ အသံတစ္ခုကို ၾကားရသည္။ သူ႔ ေက်ာနည္းနည္းတုန္သြားတာမို႔ အသံထြက္လာတယ္ ဆိုတာေတာ့ သိလိုက္ရေပမဲ့ ဘာသံမွန္းမသိလိုက္။ ဂ်ာကင္အနက္ေရာင္ ဝတ္ထားေသာေက်ာကို ၾကည့္ရင္း Kyung Soo ရင္ထဲ မ႐ိုးမရြျဖစ္လာသည္။
*အင္း... သူ႔ေက်ာကို နားနဲ႔ကပ္ၾကည့္ရင္ စကားသ ံၾကားရမလားမသိ*
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္လိုက္တဲ့ အေတြးပါလိမ့္ေနာ္။ Kyung Soo အေ႐ွ႕နည္းနည္းတိုးကာ သူ႔ခါးကို လက္နဲ႔ကိုင္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Untamed Hearts
Fanfiction"Even the wildest hearts can bloom love." ~•••=°KAISOO°=•••~