23. Unraveller
Kyung Soo ရဲ႕ ေျခဖေနာင့္အစံု ေျမႀကီးႏွင့္ျပန္ထိထိခ်င္း အသက္ဝေအာင္ရွဴေနရသည္မို႔ Kai ကို ဘာမွမေျပာႏိုင္ေသး။ သို႔ေသာ္ သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္းက ေဆာင့္တြန္းမိလိုက္သည္။
"အဲ့ဒီ့ ေအာင္ႏိုင္သူအျပံဳးႀကီးက ဘာႀကီးလဲ...!"
Kyung Soo ေအာ္လိုက္ေတာ့ သူက တစ္ခ်က္ ဟက္ခနဲေနေအာင္ ရယ္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းျပည့္ျပည့္ေအာက္က သြားျဖဴျဖဴေတြက အျမင္ဆန္းသည္မို႔ သူ႔အျပံဳးမွာ ေမ်ာပါသြားေတာ့မတတ္ ျဖစ္ေနေပမဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ထိန္းႏိုင္လိုက္သည္မို႔ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ဆက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔"
"ဘာရယ္...."
သူ႔ကို ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတာေလာက္ Kyung Soo မုန္းတာမ႐ွိ။ သူ႔ကို ေသးေသးေကြးေကြး ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံေနသလို ခံစားရတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
Kai က မလိုအပ္ပါဘဲ ခါးကို ေလးဆယ့္ငါးဒီဂရီေလာက္ ၫြတ္ကိုင္းကာ Kyung Soo နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်က္ျပံဳးျပန္သည္။ တစ္ေန႔တည္း သူႏွစ္္ခါျပံဳးသည္ဆိုေတာ့ ေနသာလွသည့္ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္မွာ မိုးႀကိဳးေတြပစ္ခ်ကုန္ေတာ့မလားပဲ....
"မင္းေရာက္လာမယ္လို႔ ငါယံုသားပဲ..."
"မုန္းစရာေကာင္းလိုက္တာ! ငါကေတာ့..."
"ေခါင္းငံု႔!"
Kyungsoo စကားမဆံုးေသးခင္ Kai က ပခံုးကိုလက္ႏွင့္ဖိကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးၫြတ္ခ်လိုက္သည္မို႔ Kyungsoo ပါ ငံု႔ခ်မိလ်က္သား... ထိုအခိုက္မွာပဲ ေသနတ္က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္က ခုနက Kyung Soo ရဲ႕ ေခါင္း႐ွိေနရာသို႔ ျဖတ္သန္းသြားေလသည္။
"လာ..."
Kai က စကားတစ္လံုးတည္းေျပာကာ Kyungsoo ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို ေသခ်ာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ သူ႔လက္ကို ကိုင္ထားသည့္ Kai လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းခ်င္းဆီက ပူေႏြးမႈေတြကို သူခံစားေနမိ၏။ Kai က ေျခက်င္းဝတ္နားမွာ ႀကိဳးႏွင့္ကပ္ခ်ည္ထားေသာ ေသနတ္ကိုဆြဲထုတ္ရင္း Kyungsoo ကို လက္ဆြဲေခၚသြားသည္။
YOU ARE READING
Untamed Hearts
Fanfiction"Even the wildest hearts can bloom love." ~•••=°KAISOO°=•••~