16. Heart-to-Heart
"တစ္... ႏွစ္... သံုး... ေလး..."
"ငါ့ဘဝမွာ ဘယ္အရာကိုမွ ရင္မခုန္ဖူးဘူး... တကယ္..."
"ငါး... ေျခာက္..."
ဂႏၶမာပန္း၏ ပြင့္ဖတ္ ေျခာက္ခုက ေျမေပၚမွာ လဲွေလ်ာင္းလ်က္႐ွိသည္။
"မင္းကို ခ်စ္မိသြားၿပီထင္တယ္လို႔ ငါဘာလို႔ေျပာတာလဲ သိလား Kyung Soo..."
"..႐ွစ္.. ကိုး... တစ္ဆယ္..."
ေလတစ္ခ်က္ေဝွ႔လိုက္တာေၾကာင့္ ဂႏၶမာပြင့္ဖတ္ေလးေတြက ေလထဲမွာပင္ ယိမ္းႏြဲ႕ကာ ခပ္ေဝးေဝးဆီ လြင့္ကုန္ၾကသည္။
"ငါဘယ္သူ႔ကိုမွ မခ်စ္ဖူးလို႔... အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္လိုေနမွန္း ငါမသိလို႔...."
ဂႏၶမာပြင့္ဖတ္ေတြကို ဆက္တိုက္ ေႁခြခ်ေနေသာ လက္အစံုက ပြင့္ဖတ္အျဖဴတို႔ႏွင့္အၿပိဳင္ အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္ ပတ္ဝန္းက်င္ထဲမွာ ေဖြးေနသည္။
"ဒါေပမဲ့ ငါအခုျဖစ္ေနတာေတြကို ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္... မင္းကို ခ်စ္ေနတာနဲ႔တူတယ္..."
ပြင့္ဖတ္ေတြ ေျမေပၚမွာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ပင္။ ဂဏန္းေတြကိုလည္း သူ မေရတြက္မိေတာ့ပါ... စိတ္ထဲမွာက သူ႔စကားသံေတြကို ျပန္ၾကားေယာင္ေနမိ႐ုံ....
"အေမး႐ွိရင္ အေျဖ႐ွိရတယ္တဲ့။ အသြား႐ွိရင္ အလာ႐ွိရတယ္တဲ့..."
ပြင့္ဖတ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ကုန္လာကာ ေနာက္ဆံုးမွာ ပန္းပြင့္ေလးက တျဖည္းျဖည္း ႐ုပ္အဆင္းပ်က္လာေလသည္။ ဒါေပမဲ့ သူဆက္ေႁခြေနမိဆဲ....
"ငါကမင္းကို ခ်စ္တယ္ဆိုမွေတာ့... မင္းလည္း ငါ့ကို ျပန္ခ်စ္ေပးပါလား။"
"အား!"
Kyung Soo လက္ထဲက ႐ိုးတံကို အေဝးတစ္ေနရာဆီ လႊင့္ပစ္လိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ လက္နဲ႔ဖိလိုက္မိသည္။
YOU ARE READING
Untamed Hearts
Fanfiction"Even the wildest hearts can bloom love." ~•••=°KAISOO°=•••~