KORKUSUZ

Bölüm 6: Parti

Karmakarışık rüyalarla savaştığım bir uykunun ardından sabah ilk kez yeni evimde gözlerimi açtığımda odanın fazla karanlık olduğunu gördüm. Tam karşımda duran kocaman pencereleri kapatan perdeyi açarak içeri biraz güneş girmesine izin verdim ve yatağımda bağdaş kurup yeni güne güzel bir karşılama yaptım. Bu bembeyaz nevresimlerin arasında uyurken o kabusları görmüş olmam çok can sıkıcıydı. Bir kahveye ihtiyacım vardı. Yatağımın dibinde duran pembe pofuduk terliklerimi giyip saçlarımı topladım ve hemen odamızın dışında kalan mutfağımızda kahve hazırlamaya koyuldum. Tesa'nın odasından da sesler gelmeye başlamıştı. Kahvemizi birlikte içebilirdik. Sadece bir gündür birlikte yaşayan iki insan için oldukça uyumluyduk. Kahvesini bol sütlü ve şekersiz içtiğini şimdiden biliyor olmamla gururlanarak kendimi neşelendirmeye çalıştım.

"Günaydın Lua, iyi misin?"diye telaşla yanıma geldi ev arkadaşım. Çok endişeli görünüyordu. Ne olduğunu anlamaya çalışarak "Ee iyiyim Tesa, sana da günaydın." dedim.

"Dün gece çok kötü kabuslar gördün, gece boyu terledin ve sayıkladın.  3-4 kez seni kontrol etmeye yanına geldim." dedi.

Demek o kadar kötüydü. Canım tekrar sıkılmıştı. Kötü rüyalar gördüğüm zaman mutlaka sıkıntılı bir şeyler yaşanırdı. Bu rüyalar bana güçlü olmam gerektiğini söylüyordu. Kabullenmiştim.

"Teşekkür ederim Tesa, seni uykundan etmek istemezdim. Sayıkladığımı hiç bilmiyordum. İlk kez bu kadar oldu sanırım. Gerçekten teşekkür ederim ve özür dilerim." diyip ona af dilercesine sarıldım. Umarım her ne yaşanacaksa şimdiden tanıdığım ve sevdiğim insanlara, başta Tesa'ya zarar gelmezdi. Korkuyordum ama belli etmemeye çalışıyordum. Her şey iyi olacak diye geçirdim içimden.

"Hey, sorun değil Lua. Bak sabah oldu ve güzel bir gün başlıyor. Heeey hoşgeldin partisini hatırlayan??" diye beni neşelendirmeye çalıştı Tesa. Ona ayak uydurmaya çalıştım ve birlikte boş muhabbet ederek sabah kahvelerimizi yudumladıktan sonra hazırlanmaya başladık.

Tesa'yla birlikte yaşamanın en güzel yanlarından biri de zevklerimizin uyuşuyor olmasıydı. Hazırlanırken odadan odaya kıyafetlerimiz, saçımız başımız ve diğer saçma sapan şeyler hakkında uzun uzun konuşarak eğleniyor ve bir kaç kez aynanın orada çarpışıyorduk.  Hayat böyle küçük saçma anlarda güzeldi. Bunlar benim ömrüm boyunca ilk kez deneyimlediğim şeylerdi. Keşke geldiğim yerdeki hatta Dünya'nın geri kalanındaki insanlar da bu huzuru tadabilse diye geçirdim içimden. Lua zihni her zaman kurcalayıp hüzünlenecek bir şeyler bulurdu. Yine de ne bileyim, ailemi de özlemiştim işte. Keşke onlar da burada olsaydı.

Mavi gözleri, koyu teni ve şipşak hazırlanarak bulduğu her şeyi üzerine yakıştırma yeteneğiyle Tesa oldukça güzel görünüyordu. Bugün onu yeterince inceleyecek vaktim olmuştu. İnce uzun ve zarif bir bedeni vardı, saçları omuzlarındaydı. Bir erkek ona baktığında güzelliğini muhakkak fark ediyordur diye düşündüm. Güzelliğinin farkında ancak oldukça tevazu sahibi havası Tesa'ya başka bir çekicilik katıyordu. Lacivert elbisesi, topuklu botları ve bordo rujuyla bugün kesinlikle ışık saçıyordu.

Odadan çıkmadan önce Riz, Stone ve Kayra buluşmuş halde kapımızı çaldılar. Üçü de göz kamaştırıcı görünüyordu. Bu hoşgeldin partisi bizleri heyecanlandırmıştı. Kapıdan çıkmadan önce kendime de son kez aynadan baktım. Uzun zamandır ilk kez Tesa'nın ısrarlarıyla saçlarımı yapmıştım. Koyu kahve saçlarım onca işlemin üzerinden parlıyor ve iri dalgalar halinde omuzlarından dökülüyordu. Kırmızı bir elbise ve çizme giymiş ve hafif bir makyaj yapmıştım. Annem bana hep gizemli bir çekiciliğin var derdi. Ben de her seferinde ona insanın annesinin kendisini gizemli bulmasının çok saçma bir şey olduğunu söyleyip gülerdim. İnsanı doğuran kişinin gizemli bulması saçmaydı sonuçta değil mi? Ancak şu an, kapıdan çıkmadan önce son bir kez aynaya baktığımda gözlerimde o gizemi gördüğüm fark ettim. İçimde henüz kendini belli etmemiş bir şeyler vardı ve bu zamanı gelince beni bile şaşırtacaktı bunu biliyordum. Artık aynaya baktığımda bunu ben de görüyordum.