"Oh my gosh! Oh my gosh!"
Parang malanding kuneho naman kung makatili itong si Gela.
"Oh bakit? Varsity na naman?"
Excited na excited siya. Nanggigigil! Pft.
"Hoy GG! Hindi ah. Patingin nga ulit ng picture. Dali!"
"Picture? Ano'ng picture?"
"Yong picture nila Nap at Paul, ano pa bang picture?!"
Pwe! Anong trip ng babaeng to sa buhay? Kuneho talaga, gustong mabilisan. Aish!
"Bakit ba?"
"Basta! Akin na."
Kinuha ko ang picture sa wallet ko at binigay sa kanya. Mabuti na lang talaga konti lang ang mga tumatambay dito sa mga benches sa harap ng Library tuwing umaga. Gela, pft! Ang bunganga mo! >.< Aish!
"Siya nga! Siya yon!"
"Ang ano ba Gel?" Bwesit na babae to.
"Girl, he's here. I mean, hindi ko exactly alam but I saw him talaga here. He was here."
Yuck! Kailan pa naging conyo to? Fuq.
"Wait. Teka lang, si Paul? Nandito?" o.O
"Yes. Natatandaan ko pa ang tiny mole na yan sa kanyang nose." Sabay niyang turo sa picture.
"Baka kahawig lang. Ano ka ba?"
Imposibleng nandito si Paul. Nasa America siya at nag-eenjoy sa mga manok niya. At saka, ano namang gagawin niya dito diba?
"Wala. Hindi talaga." Insist ko sa kanya.
"Yes, talaga girl. Nagkita kami sa may hallway papuntang cultural office. Ewan ko kung ano ang ginagawa pero siya talaga yon." Pagpumilit ni Gela.
"Yong mukhang yon? Maraming mukha na ganoon. Kaya marami ding manloloko kagaya niya. Fishtea!"
"Ah, bahala ka. Basta. Pero what if bumalik siya?"
Inirapan ko nalang siya.
I am not supposed to answer her question. Kalagayan lang ni Nap ang pinoprotektahan ko. Wala namang chance na bumalik pa yon dito sa Pilipinas at kung meron man, sa Tarlac yon. Hindi dito sa Maynila. Period. Pft! ._.
****
Hindi kami sabay ni Nap umuwi kahit na may usapan kaming magsesleep over ako sa kanila. Kaya dumiritso na ako sa kanila with my things.
Kailangan kong magcommute papunta sa kanila. Naghintay ako ng bus na masasakyan ng mga 10 mins.
"Tang-ina nito ha?!"
Bwesit. Bastos! Bigla akong inunahan ng isang gangster na mabilis umakyat sa bus na parang natatae na ata. Pft!
"Dito ka Miss."
Offer ng isang lalaki nang makita akong nakatayo.
Friday pala ngayon. Weekend kaya marami ang umuuwi galing sa mga boarding houses nila.
Tumayo na siya at umupo ako. Tang-ina, ang dimple! Sheyt. Pft!
Ventilation! Paksheyt di ako makahinga!
"Thank you ha?" *^__^*
Ngumiti lang siya konti tapos he looked away. So sa panahon ngayon may natitira pa palang lalaking ganoon? Konti nalang siguro sila. :3
45 minutes ang biyahe papunta sa bahay nila Nap mula sa school kapag commute kaya nakatulog na ako.
(._.)zzzZZZz
BINABASA MO ANG
Begin Again
Random"Paano magsisimula muli kung ang lahat ay tinapos na at kinalimutan?" Tanong ni Paul sa akin. "Ako ba ang tumapos? Ako ba?" Patanong kong sagot. Tahimik lang syang nakatingin sa akin. After 5 long years, nakalimutan ko nga sya pero bakit ba bumalik...
