"Grabe ka kung makaharot girl, ano?" Sabi ni Keziah habang nagliligpit ng gamit. Hindi siya nakatingin sa akin.
Last day na ng duty namin ngayon for this year dito sa St. Bartholomew tapos eh Christmas break na.
"Eh?" Ano ulit ang sabi niya?
"Just how amazing a devil acts as an angel." Tumingin siya sa akin. Eyebrows up at nagslow clap.
"What's the matter with you?"
"Oh, come Nichole Andrea. You're a fvcking whore."
"Sumusobra ka na ha!" Hinampas ko ang notebook ko sa desk at nilapitan siya. "Ano'ng problema mo?"
"Aside from Patrick, you are seeing another guy."
"And?"
"Gosh! Nichole! Ganun ka ba kaharot at dalawang lalaki ang pinagsasabay mo?"
Natahimik ako. I didn't answer. I can't find the right words to say. But swear, she's definitely wrong.
"Oh? Bakit tumahimik ka? Does Patrick know about this?"
"Bakit ha? Eh ano naman ngayon? Miss Punzalan, I am not dating any of them. Kung puro lalaki ba ang kasama mo, maharot na agad?! Pakyu ka sa akin!"
"Bakit ba? Kasi nasasaktan ka? Kasi masakit? Dahil mahal mo si Patrick?" Dagdag ko.
She started to cry.
"Siguro nga, siguro. Ikaw talaga ang rason why Patrick stopped courting me. Gosh! Kung makaaway kayo nun parang aso't pusa pero.. call this coincidence but, the moment he stopped was also the moment you two became closer."
"So what do you mean to say? Sinisisi mo ba ako sa ginawa niya?" Tanong ko.
"OO! I blame you!" Umiiyak pa rin siya.
"Hindi ko hawak ang desisyon ni Patrick. Diba nga niligawan ka lang niya dahil sa pustahan?"
Bigla niya akong sinampal. Hinimas ko naman ang pisngi ko. Omgg! Am I doing this for Patrick? No. Way.
"Keziah, wala akong pakialam sa nangyayari sa inyo ni Patrick. Kahalikan mo pa nga siya noong isang araw diba? At, narinig mo na rin sa kanya na hindi ako ang rason kung bakit tumigil siya. I wish I was. Pero hindi. Why can't you accept the fact?" Ewan ko. Ngunit sa bawat pagbigkas ko ng mga salitang yun eh parang pinipiga ang puso ko.
"So you mean you like him too?" Nanlilisik ang mata niya.
Hindi ako sumagot.
"Tell me Nichole Andrea, sino ka ba sa buhay ni Patrick?" Tanong niya with matching panlilisik ng mata pa rin.
I smirked at her.
"Huh? Me? Well, I was his bestfriend five years ago."
****
Nasa kwarto ako. Nagpapahinga. HAYY! I saw my camera on my end table kaya kinuha ko.
Bigay to ni Patrick. Bahagya akong ngumiti. Pero agad namang nawala.
Naalala ko ang mga sinabi ni Keziah. Ano nga ba tong ginagawa ko? What is the point of this?
I need time. I need space para makapag-isip. I need to go somewhere this Christmas vacation.
Marami din namang nangyari ngayong taon na to and I guess next year will be a busy year for me.
But first, I need to reconcile with my best true friend. :">>
****
Pumunta ako sa Minho Special Nursery, school for kids na may diperensya sa mata at kung saan nakaassign sa pagduty si Aj.
BINABASA MO ANG
Begin Again
Random"Paano magsisimula muli kung ang lahat ay tinapos na at kinalimutan?" Tanong ni Paul sa akin. "Ako ba ang tumapos? Ako ba?" Patanong kong sagot. Tahimik lang syang nakatingin sa akin. After 5 long years, nakalimutan ko nga sya pero bakit ba bumalik...
