uncle king

><>< 3 ><><

Ik was al een tijdje in de keuken toen generaal Edan binnenkwam. Hij fronste toen hij mij zag. Ik had hem nog niet opgemerkt. Hij liep naar me toe, 'prinses.'

Ik schrok en keek hem geschrokken aan, 'doet u dat alsjeblieft nooit meer.'
'Was u in het dorp vandaag?'

'Nee' loog ik.

Hij fronste, 'dan heb ik me vergist. Maar wat doet u hier prinses?'

'Ik... ehm... ik verveelde me dus Anita vroeg me of ik wilde helpen.'

Hij knikte langzaam,'en weet u waar uw oom is?'

'In zijn werkkamer' hoorde ik Anita achter me zeggen.

Edan knikte, boog en liep weg. Ik keek Anita aan. Ze glimlachte, 'goed gedaan.'

Ik knikte en ging door met de taak die ze me had gegeven. Ik vond helpen alles behalve erg. Het was leuk. Ik had iets te doen. In plaats van alle dingen die ik al een keer of zeven had gedaan op een dag. Toen al het eten klaar was vertrok ik weer naar mijn kamer. En wie ik daar aantrof had ik nooit verwacht, mijn oom en Edan. Mijn oom stond bij het raam en keek om toen ik binnenkwam. 'Ah daar ben je' zei hij 'ik hoorde van Edan dat je in de keuken was.'

'Dat was ik ook' zei ik.

'En daarvoor' vroeg Edan.

'Zoals ik u al vertelde was ik niet in het dorp. Ik liep door de velden.'

'Het spijt me prinses' zei hij 'ik heb me dan vergist.'

'Waarom dacht u dat ik in het dorp was?'

'Een van mijn soldaten dacht u daar te zien. U zou een brutale dorpeling beschermd hebben.'

'Wel, ik was niet in het dorp.'

'Ik geloof u ook prinses.'

'Mooi. Maar wat doet u hier?'

Mijn oom draaide zich om, 'we waren naar jou opzoek. Edan geloofde je niet helemaal.'

'Een prinses zou nooit liegen. Ik dus ook niet.'

Mijn oom knikte, 'dat dacht ik dus ook. Edan ga je mee? Ik heb nog wat dingen die je moet doen voor me.'

Edan stond op en liep alvast naar de deur. Die maakte hij open. Mijn oom liep ernaar toe. In de deuropening bleef hij stilstaan en draaide zich om, 'Brianna zou je willen dineren met me?'

'Als u dat wil' zei ik 'dan zal ik naar beneden komen.'

Hij knikte en liep weg. Edan liep achter hem aan en sloot de deur. Ik haalde opgelucht adem. Een prinses hoort niet te liegen en toch heb ik het gedaan. Maar het was voor mijn eigen bestwil en dan is het geoorloofd vind ik.