uncle king

><>< 21 ><><

Edan hield me goed vast. 'Jij blijft hier' fluisterde hij in mijn oor.

Ik probeerde mezelf los te trekken. Eduard zei: 'koning Volker. Ik zou graag met uw nichtje trouwen. Dan hoeft u niet met haar te trouwen.'

'Maar ze wil met mij trouwen' zei mijn oom.

'Wie zegt dat' vroeg ik kwaad.

'Ik' zei hij.

'Dan heeft u het heel erg mis' zei ik boos 'ik vind Eduard leuk. Niet u.'

Hij keek me met samengeknepen ogen aan, 'wat zei je nichtje?'

'U hoorde me wel.'

Edan deed zijn hand voor mijn mond. Mijn oom keek Eduard gaan, 'nu je toch hier bent dan kun je je vader meenemen. Of willen jullie de bruiloft bijwonen?'

'Ja, met mij als bruidegom en uw nichtje als mijn bruid.'

Mijn oom snoof en trok zijn zwaard. Wat soldaten wouden ook hun zwaarden trekken maar eduard zei: 'nee. Ik neem hem voor mijn rekening.'

'Majesteit' zei Marcus 'weet u dat zeker?'

Eduard knikte. Eduard trok zijn zwaard. Mijn oom en Eduard raakten in gevecht. Na een tijdje voelde ik hoe de greep van Edan wegviel. Ik voelde een paar handen die me beetgreep en meetrok. Weg van Edan en mijn oom. Het was James die achter Edan stond. Marcus trok mij mee, 'waar zijn Anita en Julian' vroeg hij terwijl hij dat deed.

'Keuken denk ik.'

Hij knikte. We renden naar de keuken. Daar waren wat soldaten. Ze begonnen te vechten tegen Marcus en james. Ik ging opzoek naar Anita en Julia. Die waren er niet. Anna en Magdalena renden naar me toe, 'prinses!'

'Waar zijn ze?!'

'Opgesloten in de kerkers' zei Anna.

Ik rende de binnenplaats op. Mijn oom en Eduard kwamen de deur uit. Eduard werd neergegooid. Ik rende naar hem toe en knielde naast hem. 'Gaat het' vroeg ik.

Mijn oom duwde mij aan de kant en zette de punt van zijn zwaard op de keel van eduard. Ik lag op de grond en keek verdoofd toe. 'N-n-nee' stamelde ik 'alstublieft.'

Hij keek mij even aan en zei toen: 'als jij mij vrijwillig trouwt dan zal ik hem laten leven.'

Ik keek bang naar het zwaard en wou knikken toen mijn oom kermde van de pijn. Koning Leonardo stond achter hem. Mijn oom liet zijn zwaard los en greep naar zijn zij. Hij viel op de grond. Rond hem vormde zich een plas bloed. Ik kroop achteruit en wende mijn gezicht af. Anita, Anna, Julia en Magdalena renden naar me toe en trokken me omhoog. Mijn oom ademde nog wel. Leonardo zette zijn zwaard op de keel van mijn oom. 'Nee' zei ik.

Eduard stond op en liep naar me toe, 'wat is er?'

'Dood hem niet' zei ik 'alsjeblieft. Hij heeft veel dingen gedaan maar hij verdient de dood niet.'

'Weet je het zeker' vroeg Edaurd.

Ik knikte, 'ja. De dood is geen goede straf voor hem.'

Leonardo haalde het zwaard weg en keek naar twee soldaten van hem. 'Breng hem naar zijn werkkamer. Ik wil even spreken met hem.'

De soldaten trokken mijn oom omhoog en trokken hem mee. Leonardo keek mij aan, 'wil je mee?'

Ik knikte, 'ja.

'Dan ga ik ook mee' zei Eduard.

Leonardo knikte en liep het kasteel in. Eduard en ik liepen achter hem aan. We liepen naar de werkkamer. Mijn oom duwde zijn hand op zijn zij. Zijn hand zat onder het bloed. Ik beet op mijn lip en keek rond. Ik ging opzoek naar naald en draad en sterke drank. Toen ik het had gevonden keek ik pas weer naar mijn oom, Eduard en Leonardo. 'Wat' vroeg ik.

'Wat doe je' vroeg Eduard.

'Hechten.'

'Hechten' vroeg mijn oom verbaasd.

'Zoals ik al zei' zei ik terwijl ik naar hem toeliep 'laat ik u niet doodgaan.'

Ik ging naast de stoel zitten en pakte de hand van mijn oom die haalde ik weg. Ik trok zijn shirt uit en goot de sterke drank over de wond. Mijn oom beet op zijn lip. Ik pakte een kaars en hield de naald erboven. Ik begin te hechten. Mijn oom beet op zijn lip. Het deed pijn. Dat wist ik. Gelukkig was ik nog nooit zelf gehecht. Leonardo zuchtte en zei: 'goed. Mijn zoon trouwt met uw nichtje dus.'

'Ik geef geen toestemming' zei mijn oom kwaad.

Ik zette de naald iets harder door zijn hand. 'Ah' siste hij.

Ik bleef geconsenteerd doorgaan. 'Dan doet de adel dat wel' zei Edaurd.

Mijn oom snoof, 'goed. Ze trouwt met je zoon.'

'Mooi' zei Leonardo 'en u gaat het niet tegen houden. Hebben wij een deal?'

'Ja' zei mijn oom met neergeslagen ogen.

Hij keek naar mij. Ik maakte de hechting af en zei: 'klaar.'