အတိုက္ခံရေသာသူေတာ့ မသ္ိ တိုက္လိုက္ေသာက်ြန္မေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ကို အီသြားသည္.......
ဘာလို႔ ဒီလိုေခ်ာင္ၾကားထဲမွာလာအိပ္ေနမွန္းမသိ...
သူလည္း အိပ္ေနရာမွ နိုးသြားဟန္ရွိေသာေၾကာင့္ က်ြန္မ လည္း အနား သို႔ ကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္ ..
. ....ေတာင္းပန္ပါတယ္ အရမ္းနာသြားလာဟင္ မျမင္မိလို႔ပါ........
စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာဆိုေတာ့ ေအာ္ေျပာလို႔ လည္းမရေပ........ထိုသူကသူ၏ေခါင္းစြပ္ကိို ခြၽတ္လိုက္ကာ .....ရပါတယ္ဆိုေသာအၿပံဳးနွင့္ၿပံဳးလိုက္သည္ .....ဉီးထုပ္ေအာက္မွျမင္ရသည္မွာ အေတာ္ေျဖာင့္ေသာ ေယာက်ာ္းတစ္ဉီးျဖစ္ေနသည္......သူက အိပ္ခ်င္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားနွင့္ ထိုင္ရက္ပင္ျပန္အိပ္ရန္ မ်က္လံုးမ်ားကို မွိတ္လိုက္သည္......
awww သူကအဆင္ေျပေနတာပဲဟု ကိုယ့္ဘာသာကို ေျဖေတြးကာစာအုပ္စင္ဘက္ျပန္လွည့္လိုက္သည္.....
စိတ္ထဲတြင္ ထိုသူအားရင္းရင္းနွီးနွီးေတြ႕ဖူးေနသည္ဟုထင္ေသာ္လည္း ဘယ္တုန္းကမ်ွေယာက်ာ္းေလးမ်ားနွင့္ ရင္းရင္းနွီးနွီးမေနဖူးသည္မို႔ စိတ္ထဲထင္ေနတာပါဟုေတြးလိုက္သည္...........................အားးးး..............
ေတြ႕ၿပီ.....ရွာလိုက္ရေသာ စာအုပ္က အခု မွေတြ႕ရေတာ့သည္ ......အေစာက ေနရာနွင့္ နွစ္လွမ္းသံုးလွမ္းမွ်သာ လွမ္းရေသးသည္ထြက္လာသည္ ......စာအုပ္မ်ားမွာ သိပ္အသံုးမျပဳၾကဘူးထင္သည္.....ၾကပ္ညက္ေနေအာင္ထည့္ထားၿပီး.....ဆြဲထုပ္ရန္ခက္ေနသည္........ေျခဖ်ားေထာက္ထားရသျဖင့္ သိပ္လည္းအားမစိုက္နိုင္......ေနာက္ဆံုးမ်က္စိမွိတ္၍အားကုန္ဆြဲထုတ္လိုက္ရာ ၾကပ္ေနေသာစာအုပ္မ်ား အတြဲလိုက္ျပဳတ္က်လာသည္.........
အရွိန္ျပင္းစြာပင္စာအုပ္နွစ္အုပ္သံုးအုပ္၏ေစာင္းက ေခါင္းေပၚသို႔ တည့္တည့္ ျပဳတ္က်လာသည္....
ေယာင္းရမ္း ၿပီးစာၾကည့္တိုက္ထဲမွာဟူေသာအသိကိုေမ့ကာ ေအာ္လိုက္မိၿပီး ေခါင္းကို ကိုင္ကာ စာအုပ္မ်ားအလယ္တြင္ငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္.....နာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ားပင္လည္လာကာ ေခါင္းေပါက္သြားၿပီလားဟုပင္ ျပန္စမ္းမိသည္......
ထို႔ေနာက္ျပဳတ္က်လာေသာစာအုပ္မ်ားကို ျပန္ေကာက္ေနစဉ္ .....အဆင္ေျပလားရဲ႕လားဟူေသာ....စကားသံနွင့္အတူ အေစာက အိပ္ေနေသာလူ၏ေျခေထာက္ကိုျမင္လိုက္ရကာ သူပါစာအုပ္မ်ားကို ကူေကာက္ေပးေနသည္...........
ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေသာအခါ မ်က္ရည္က ေတာက္ကနဲ က်သြားသည္........မ်က္ရည္မ်ားကို လက္နွင့္သုတ္လိုက္ၿပီးမတ္တပ္ရပ္လိုက္ေသာအခါ သူက စာအုပ္မ်ားကို ေနရာသို႔ျပန္ထည့္ေနၿပီျဖစ္သည္....ကြၽန္မ လက္ထဲမစာအုပ္မ်ားကိုလည္း လွမ္းေတာင္းရာ ေယာင္ေတာင္ေတာင္နွင့္ေပးလိုက္သည္....ၿပီးမွ စာအုပ္ယူရမည္ကိုသတိရကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာအုပ္မ်ားကသူ႔ေနရာနွင့္သူျပန္ေရာက္ေနၿပီ........
.........သြားၿပီ... ကြၽန္မကိုယ့္ဘာသာေရ႐ြတ္လိုက္ကာ စာအုပ္ကို ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီးျပန္ဆြဲေတာ့ .....ဟတ္ ...ဟူေသာရယ္သံသဲ့သဲ့နွင့္ အတူ ကြၽန္မလက္လွမ္းလိုက္ေသာစာအုပ္ကို စာအုပ္စင္မွ ဆြဲယူလိုက္ကာ ကြၽန္မထံသို႔ လွမ္းေပးလိုက္သည္..........
သူမ်ားအရပ္ပုတာကို ရယ္စရာလား ....၅ေပ၄သည္ သိပ္ေတာ့မပုလွပါ......အခုမွ သတိထားမိသည္ မွာသူသည္ အရပ္အေတာ္ရွည္ေသာ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္..........Gomarwoyaw... ကြၽန္မေလသံနွင့္ေျပာကာ သူ႔ေရွ႕မွျပန္လွည့္လာခဲ့သည္.............အခုဒီအခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့ေသာ မေတာ္တဆမႈသည္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ အမွတ္တရျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ထိုအခ်ိန္ကမစဉ္းစားမိခဲ့ေပ...................
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ေမ်ွာ္လင့္ခြင့္
Hayran Kurgu~~လူဆိုတာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔အသက္ရွင္ေနၾကတာပါလို႔ေျပာၾကတယ္...... ~~ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မရိွရင္ ဘဝကရွင္ေနရက္နဲ႔ေသေနသလိုမ်ိဳးပဲတဲ့.......... ~~ဒါေပမယ့္ မေမ်ွာ္လင့္သင့္တာကိုေမ်ွာ္လင့္မိမယ္ဆိုရင္ေရာ..,... ~~မျဖစ္နိုင္တာကိုေမ်ွာ္...