Met tranen in mijn ogen kijk ik naar de brief in mijn hand. Ik had gelijk mijn ouders zijn niet mijn echte ouders. Waarom mag ik geen contact meer hebben met mijn echte moeder? Ze is gewoon alleen achter gebleven. Mijn echte vader liet me in de steek. Of eigenlijk niet mij maar mama. Oke dat klinkt raar. Papa en mama kan ik dus ook geen papa en mama meer noemen. Want ze zijn mijn echte ouders niet. En dan moet ik dus die vrouw mama noemen. Misschien hoef ik haar geen mama te noemen. Misschien zie ik haar niet meer. Ik moet voor bewijs zorgen. Ik wil bij mijn echte moeder gaan wonen. Dan kan papa, ik bedoel Gerard, me niet meer slaan. Opeens hoor ik de deur. Bang kijk ik naar de deur. Misschien weet Gerard dat ik hier ben. De deur gaat open. Ik doe mijn handen voor mijn ogen. Ik hoor iemand naar binnen lopen. "Lotte? ben jij dat?" hoor ik iemand vragen. Ik heb geen idee van wie de stem is en ik ben te bang om te kijken van wie het is. "Lotte, niet bang zijn. Ik ben het.." "GA GEWOON WEG. IK WIL ALLEEN ZIJN!" Onderbreek ik de stem. Ik duw hem aan de kant en wil wegrennen maar ik word vast gepakt. "Nee Lotte, jij gaat niet weg. Jij gaat zitten en legt me uit wat er is." zegt de stem weer. "N-nee. L-laat me al-leen." zeg ik huilend. Ik kijk hem aan. Ik schrik als ik zie wie het is.
JE LEEST
bitch of niet??
Roman pour AdolescentsIk ben lieze-lotte maar iedereen noemt me lotte.Ik ben 14jaar. Mijn ouders zijn rijk en we wonen in een villa. Iedereen denkt dat mijn ouders de liefste ouders zijn die er bestaan. Ze zijn wel vaak weg. Maar eigenlijk boeit me dat niet zo veel. Ik...