bitch of niet??

35.

Dit word mijn ouder kamer, hoop ik. Ik hoor stemmen van beneden. "Je mag haar meenemen. Ze brengt alleen maar ongeluk." zegt gerard. Dan hoor ik even niks. Maar dat duurt niet lang. Mijn kamer deur wordt open gegooid en gerard staat in de deur opening. "Kom hier Trut. Je bent echt niks waard. Mies en ik doen alles om het hier naar je zin te hebben en jij wilt gewoon terug naar je moeder. Ondankbaar kind. Rot op. Ik wil je hier nooit meer zien. Ik schrik waardoor ik blijf staan. Gerard pakt me bij mijn haren en trekt me mee naar beneden. "AU HOU OP" Roep ik. Hij laat me los en duwt me naar mama. Ik trek me los uit mijn moeders armen en ren naar buiten. Ik ren naar het bos. Naar mijn huisje. Ik loop naar binnen en maak de deur op slot. Ik begin hard te huilen en zak op de grond. "Lotte ben jij dat?" hoor ik iemand na een tijdje vragen. "Nee ga weg" Zeg ik nog steeds huilend. "Lotte, Ik ben het Sjoerd. maak alsjeblieft de deur open." "Sjoerd" fluister ik. Ik maak de deur open en val in zijn armen. "Het spijt me zo Sjoerd. Ik wilde het niet. Ik wilde je geen pijn doen. Sorry." Snik ik. "Lotte het geeft niet

Sem heeft me alles verteld, maar vertel me eerst eens wat er met jou aan de hand is." Ik vertel hem heel het verhaal tot dat ik hier naar toe ben gegaan. "Maar je hebt nu toch alles wat je wilt?" vraagt Sjoerd als ik klaar ben met mijn verhaal. "Ja dat is waar" "Waarom huil je dan?" "Ik weet het niet." Zeg ik en ik sta op. "Lotte wat ga je doen?" "Ik ga naar mijn moeder, Sorry zeggen." antwoord ik. "Wacht ik ga mee." Samen met Sjoerd loop ik naar mijn moeders huis. Het is niet zo ver. Sjoerd vertelt me wat hij zo leuk vond aan zijn ouders en dat hij ze mist. Opeens stopt hij met praten. "Lotte" Begint hij. "Wil je weer mijn vriendinnetje zijn?" Ik Kijk hem blij aan "Ja natuurlijk" Antwoord ik. Nu heb ik pas echt alles wat ik wil.