Koca Adam

Bölüm 2

Genç kadın karşısındaki adamın gözlerini görüyordu sadece. Koyu gözleri ayırt etmesini zorlaştırıyordu. Sesi çok tanıdık olmasına rağmen kim olduğunu çıkaramıyordu. Genç adam arkadaşı ile beraber yollarına devam ederken Yazgı da Aysu ile yürümeye devam etti. Aysu tüm yol boyunca "Alpay ile fotoğrafım var."derken Yazgı tanıdık sesin kime ait olduğunu düşünüp duruyordu. Adamın giderken ki duruşu geldi Yazgı'nın aklına. Belirgin kasları olan, koyu gözlü,sert bir tonla konuşan...o...o Uygardı. Yazgı yürümeyi bıraktı. O Uygardı.

"Yazgı yürüsene kızım" diyen Aysu'nun sesiyle genç kız gülümseyerek yoluna devam etti. Belki ileride yine karşılaşırlardı. İkinci karşılaşmaları olmuştu bu. Genç kadın etrafına bakarak yürüdü.Yine karşılaşacaklarına inanarak adım adım habersizce kalbine sığındı.

Uygar, Yazgı'yı yeniden gördüğü için endişeliydi. Biriyle iki kez karşılaşması için ya arkadaşı olmalıydı ya da ailesinden biri olmalıydı.Yazgı iki kategoriye de girmiyordu. Arkadaşı ve ailesi değildi. Buna tesadüf diyerek geçebilir miydi? Kendisi tesadüflere inanmayan birisiydi. Şimdi bunu diyerek umursamazca yoluna devam etmeliydi.

Uygar, Alpay ile sohbet ederek evine yürüdü. Haftasonu olacak maçta Uygar beklemediği bir sürprizle karşılaşacaktı. Ve bu kalbini anlamsızca endişelendirecekti.

Genç kız aynada kendine bakıyor bir yandanda Aysu'ya düşüncelerini bağırarak söylüyordu.Koyu renk bir kot ve üzerine takım renklerinde beyaz mavi bir tişört giyen Yazgı, Aysu'ya bakınca ağzı hayretle açık kaldı."Aysu bu ne?"diye sorduğunda"Tişört işte kızım"diyen Aysu aynada saçını toplayıp tuttu. Genç kızın kahverengi dalgalı saçları, aynı renk gözleri sıradanlığını gösteriyordu.

"Aysu bu nasıl tişört?Deli misin sen?Takımla çekildiğini fotoğrafı niye bastırdın?"diyen Yazgı gülmeden edemedi. "Farklı olduğum belli olsun diye Yazgı. Bu işleri hiç bilmiyorsun"diyen Aysu tişörtüne bakıp mutluca gülümsedi.Takımın renklerindeki bandanasını kafasına takan Aysu, ojelerinede son kez bakarak "Hazırım" dedi Yazgı'ya.

Yazgı üzerine beyaz bir hırka giyip Aysu ile evden çıktı.Genç kız ne kadar sakinse Aysu o kadar heyecanlıydı.

Uygar ısınmak takım arkadaşlarıyla sahaya çıktı."Başarılar arkadaşlar. Beyaz Kaplanları gösterelim."diyerek güldü genç adam. Uygar paslaşma yaparak ısınmaya başladı.Tribünler yavaşça dolmaya başlarken genç adam rakibe odaklanıp sadece maçı düşünmeye çabaladı. Alpay ile paylaşarak gülümsedi Uygar. Nedense huzursuzdu.

Aysu çok fazla dolu olmayan tribünlerde yerini almış, Yazgı ise içecek bir şeyler alıp gelecekti. Genç kız heyecanla ısınan takımı izledi. Aysu bu takımı çok seviyordu. Eski erkek arkadaşının ona kazandırdığı en güzel şey buydu belkide. Arkadaşları bu sevgiyi tuhaf olarak görse de Aysu takım ruhunu kalbinde hissediyordu.Yazgı büfeden bir şeyler alıp arkadaşının yanına dönmek için hareketlendi.Kalabalık bir topluluk yerlerini almak için tribüne girdiğinde Yazgı da onları takip etti. Arkadaşını görmek için koltuklarda dikkatlice baktı.

Aysu el sallayarak yerini belli ederken Yazgı gülümseyerek arkadaşının yanına geldi."Yazgı çok heyecanlıyım"diyen genç kız arkadaşının getirdiği soğuk sulardan birini alıp kafasına dikti. "Sakin ol Aysu sanki sen oynayacaksın maçta." diyerek arkadaşını sakinleştirdi Yazgı.

Yazgı sahaya baktığında birkaç kişinin ısındığını gördü."Bak Alpay bizi kurtaran kişi"dedi Aysu eliyle Alpay'ı gösterip."Uygar da buradaydı. Sanırım soyunma odasına girdi"diyerek mırıldandı genç kız. Aysu dikkatle Alpay'ı inceledi. Uygar kadar iyi değildi ya da diğer ünlü basketbolcular kadar. Ama Alpay çok iyi bir oyuncuydu. O olmadan takım olmazdı bu belliydi. Bir süre sonra maç saati geldi.Takımlar sahada yerlerini alırken Aysu ve Yazgı fotoğraf çekiliyordu. Aysu aldığı fotoğraf makinesi ile her anı ölümsüzleştirirken Yazgı arkadaşına gülerek destek veriyordu. İlk basket atıldığında 'Uygar Türkmen' sesleri yankılandığında Yazgı dikkatle sahada ilk basketi atan kişiye baktı.