Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kadın sakince yanındaki adama baktı.Aysu şu an çok fazla sıkılıyordu.Alpay operaya gitmek için istekte bulununca Aysu genç adama seve seve evet demişti.Ancak şu an hayır demesi gerektiğini düşünüyordu. Aysu onun yüzündeki hayranlığı görünce mutlu olsa da oyalanacak bir şeyler arıyordu genç kadın. Kış yerini ilkbahara bırakmış basketbolcu sevgilisiyle bir ayı devirmiş olan Aysu keyifle telefonunu çıkarıp genç adamla çekildiği birkaç fotoğrafa bakmaya karar verdi.
Sadece iki fotoğrafa bakabildikten sonra Alpay, Aysu'nun kulağına doğru eğildi."Işık insanları rahatsız edebilir Aysu"dedi genç adam nazik bir ses tonuyla. Kadın telefonunu çantasına attı. Dudak büzerek arkasına yaslanıp kollarını göğsünde birleştirdi. Alpay genç kadının bu hareketine güldü. Aysu'nun bazen çocuksu oluşu hoşuna gidiyordu. Alpay'ın hayatının eksik yanı sanki buydu. Genç adam derin bir iç çekti.Aysu ile hep karanlık yerlere gidiyor olmak canını sıkıyordu.
Sinema,opera,tiyatro hepsine gitmişlerdi ancak onun elini gizlice tutmuş,hep kamufle olmuştu. Aysu bundan şikayetçi olmasa da genç adam şikayetçiydi. Alpay parkta el ele yürümek,biri fotoğraf çeker korkusuyla değilde sadece huzurla yürümek istiyordu.Bir sevgilisi olduğunu artık açıklamalıydı belkide.
Yazgı, Uygar'ın koluna sarılmış genç adamla müziğin ritimlerini dinliyordu. Uygar çok sevdiği piyanisti sevgilisiyle dinliyordu. Her yer karanlıktı ve sadece sahnedeki piyanist görünüyordu. Koyu karanlıktan arada alkış sesleri yükseliyor sonra başka bir parça başlıyordu. Yazgı bunu sevmişti. Uygarın sevdiği bir şeyi sevmeme ihtimali yoktu zaten. Genç adam boyundan dolayı VIP'nin en arka tarafını seçmiş fazla göze çarpmamaya çalışmıştı."Sıkıldın mı?"diye sordu Uygar Yazgı'ya. Genç kadın gülümsedi.
"Hayır çok güzel"dedi Yazgı. Uygar mutlulukla başını kadının başına dayadı. Hayatının en güzel yılı bu yıldı. Yeni yıl ona Yazgı' yı getirmişti. Sadece başarılarıyla övünen bu adama sevmek için bir şans verilmişti. Uygar bu şansı en iyi şekilde kullanmaya niyetliydi.
Genç adam operadan sıkılmışken kolunda hissettiği ağırlıkla yan tarafa döndü. Aysu tamamen doğal bir şekilde genç adamın koluna dayanmış uyuyordu. Gülmeden duramadı Alpay. Onun sıkıldığını biliyordu ancak onunla sadece bu şekilde vakit geçirebiliyordu Alpay. Birden ışıklar açıldığında herkes ayağa kalkıp gitmek için hazırlandı. O sırada Alpay montunu giyer gibi yapıp dikkat çekmemeye çalıştı. Genç kadın diğer tarafa doğru kafasını döndürüp uyurken Alpay nadir olarak giydiği gömleğini düzeltti. Ön taraf boşaldığında genç adam gülümseyerek sevgilisine özgürce baktı.
Uygar gösterinin bitimine birkaç dakika kala Yazgı ile salondan çıkmış, yürümeye başlamışlardı. Genç adamın üstündeki ince ceket Yazgıyı rahatsız etti."Üşümüyor musun?"dedi Uygara bakarak. Uygar hayır anlamında başını salladı.
Genç kadın, adamın sıcacık elini tuttu."Çok güzel parçalar çaldı"dedi Yazgı piyanistle ilgili konuşarak."David Helfgott kadar başarılı değil ancak başarılı parçalar çaldı."dedi genç adam."David Helfgott kim?"dedi genç kız şaşkınca.Çok fazla bilgisi yoktu bu konuda.
